Janusz z Tuliszkowa

(c) GFDL, CC BY-SA 4.0
Herb Janusza z Tuliszkowa

Janusz z Tuliszkowa – rycerz wielkopolskiej szlachty herbu Dryja.

Od 1403 kasztelan kaliski; 1408 i 1409 - poseł do Wielkiego Mistrza Zakonu Krzyżackiego; 1410 starosta królewski w Gdańsku do czasu wycofania się wojsk polskich. Podpisał pokój toruński 1411 roku[1]. 1414-1418 - delegat strony polskiej na Sobór w Konstancji. Był sygnatariuszem aktu unii horodelskiej 1413 roku[2]. W latach 1413-1426 starosta kłecki[3], który 4 maja 1413 r. reprezentował mieszczan kłeckich na posiedzeniu kapituły generalnej arcybiskupa Mikołaja Trąby w procesie z kłeckim plebanem, ks. Bogutą[4]. Był sygnatariuszem pokoju mełneńskiego 1422 roku[5].

Prawdopodobnie w 1416 został członkiem Zakonu Kolii Sabaudzkiej; w 1417 lub 1418 przystąpił do Bractwa św. Krzysztofa; 1419 - poseł na Węgry; 1420 - po zamieszkach na zjeździe w Łęczycy osłabienie pozycji na dworze króla; 1424 - poseł do Austrii (prawdopodobnie ostatnia podróż dyplomatyczna).

Związany z miastem Tuliszków, które w herbie posiada rycerza. W 2009 r. Mennica Polska wyemitowała dla Tuliszkowa monetę (dukat lokalny, nominał 4 partnerki) w nakładzie 20.000 sztuk z podobizną rycerza i herbu gminy Tuliszków[6].

Linki zewnętrzne

Przypisy

  1. ↑ Codex epistolaris saeculi decimi quinti. T. 2, 1382-1445, Kraków 1891, s. 42.
  2. ↑ Statuta, Prawa Y Constitucie Koronne Łacinskie Y Polskie z Statutow Łaskiego Y Herborta Y Z Constituciy Koronnych Zebrane, Kraków 1600, s. 749.
  3. ↑ Antoni Gąsiorowski, Starostowie wielkopolskich miast królewskich w dobie jagiellońskiej, Warszawa-Poznań 1981, s. 41.
  4. ↑ Dawid Jung, Spuścizna literacka Kłecka w zarysie. Tradycje, recepcje, mity [w:] Wierszopisowie Kłecka w latach 1590-1623. Przyczynki do historii kultury staropolskiej, Biblioteka staropolska, t. 1, s. 16-17.
  5. ↑ Maciej Dogiel, Codex Diplomaticus Regni Poloniae Et Magni Ducatus Litvaniae : In Quo Pacta, Foedera, Tractatus Pacis, Mutuae Amicitiae, Subsidiorum, Induciarum, Commerciorum Nec Non Conventiones [...] Aliaque Omnis Generis Publico Nomine Actorum, Et Gestorum Monumenta. T. 4, In Quo Totius Prussiae Res Continentur, Wilno 1764, s. 114.
  6. ↑ Dukaty lokalne Mennicy Polskiej

Media użyte na tej stronie