Jarosław Kukulski

Jarosław Kukulski

Imię i nazwisko	Jarosław Kazimierz Kukulski
Pseudonim	Robert Kirlej
Data i miejsce urodzenia	25 maja 1944 Września
Data i miejsce śmierci	13 września 2010 Warszawa
Przyczyna śmierci	tętniak aorty
Gatunki	pop
Zawód	kompozytor
Aktywność	1968–2010
Powiązania	Anna Jantar, Natalia Kukulska, Monika Borys
Zespoły
Waganci
Odznaczenia
Strona internetowa

Jarosław Kazimierz Kukulski, pseudonim „Robert Kirlej” (ur. 25 maja 1944^[1] we Wrześni, zm. 13 września 2010 w Warszawie^[2]) – polski kompozytor.

Życiorys

Dzieciństwo i edukacja

Syn Marii i Kazimierza Kukulskich. Urodził się we Wrześni, w oficynie domu przy ul. Kościelnej 9^[3]. Ukończył Liceum Muzyczne w Poznaniu i studia na Wydziale Instrumentalnym Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Poznaniu w klasie oboju.

Kariera

Kukulski z żoną Anną Jantar i córką Natalią.

Grał jazz w zespołach dixielandowych. W 1968 na II Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu otrzymał nagrodę MON za piosenkę Zaślubinowy pierścień^[4] oraz stanął na czele instrumentalno-wokalnej grupy Waganci, której solistką w 1969 została Anna Jantar. Wskutek częstych zmian personalnych, Kukulski rozwiązał grupę i skupił się na karierze solowej żony.

W latach 70. był autorem największych sukcesów Anny Jantar, to dla niej napisał przeboje, takie jak „Najtrudniejszy pierwszy krok”, „Tyle słońca w całym mieście” czy „Moje jedyne marzenie”. Po śmierci piosenkarki komponował dla córki Natalii i wielu innych znanych wykonawców, w tym Ireny Jarockiej, Eleni, Krzysztofa Krawczyka, Haliny Frąckowiak, Anny German, Krzysztofa Cwynara, Felicjana Andrzejczaka, Jolanty Arnal, Bogusława Meca, Bogdany Zagórskiej, Jadwigi Strzeleckiej czy dla drugiej żony, Moniki Borys. Współpracował z największymi tekściarzami, przede wszystkim z Januszem Kondratowiczem, Markiem Dutkiewiczem, Bogdanem Olewiczem i Andrzejem Kuryłą.

W 1976 zajął pierwsze miejsce w kategorii aranżerów i drugie w kategorii kompozytorów w plebiscycie popularności „Panoramy”. W dwóch następnych latach był na miejscach 4–5. Zasiadał w jury Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze^[5].

Skomponował muzykę do filmów: Nie zaznasz spokoju (1977), Diabelskie szczęście (1985), Komedianci z wczorajszej ulicy (1986), Pan Samochodzik i niesamowity dwór (1987). Pod koniec lat 90., na antenie TVP Polonia był nadawany cykliczny program, poświęcony twórczości wybitnych artystów, głównie kompozytorów i autorów tekstów pt. „Z archiwum i pamięci”; Kukulskiemu zostały poświęcone trzy odcinki tego programu.

Z okazji 35-lecia pracy kompozytorskiej w 2005 ukazała się płyta pt. Moje piosenki z największymi przebojami Kukulskiego^[6].

Choroba i śmierć

Grób Anny Jantar i Jarosława Kukulskiego na cmentarzu Wawrzyszewskim w Warszawie.

Upamiętnienie Anny Jantar i Jarosława Kukulskiego w miejscu ich zamieszkania na Żoliborzu.

Gwiazda Jarosława Kukulskiego w Alei Gwiazd Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu.

Przez dziesięć lat cierpiał na tętniaka aorty brzusznej. W maju 2010 w klinice w Norymberdze przeszedł operację wszczepienia stentgraftu^[7]. Zmarł 13 września 2010 w Warszawie.

Pogrzeb Jarosława Kukulskiego odbył się 20 września 2010 w kościele św. Marii Magdaleny w Warszawie. Został pochowany na cmentarzu Wawrzyszewskim w rodzinnym grobowcu, obok pierwszej żony, Anny Jantar^[8][9].

Życie prywatne

Pierwszą żonę Annę Jantar (1950–1980), poznał podczas tworzenia zespołu Waganci. Para wzięła ślub cywilny 15 sierpnia 1970 w poznańskim ratuszu^[10], a 11 kwietnia 1971 ślub kościelny w kościele pw. św. Anny w Poznaniu^[11]. W 1972 wraz z żoną przeprowadził się do Warszawy^[12]. Para miała jedną córkę Natalię (ur. 3 marca 1976 w Warszawie)^[13]. Drugą żoną była Monika Borys, z którą w 1989 doczekał się syna – Piotra Kukulskiego.

Odznaczenia

Został odznaczony przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego Krzyżem Kawalerskim Odrodzenia Polski.

Upamiętnienie

W chodniku przed budynkiem, w którym się urodził, wmurowano tablicę pamiątkową z inskrypcją: 25 maja 1944 roku / w oficynie domu przy ul. Kościelnej 9 / urodził się Jarosław Kukulski / polski kompozytor / honorowy obywatel Wrześni.

Przypisy

Bibliografia

• Marcin Wilk: Tyle słońca. Anna Jantar. Biografia. Warszawa: Znak, 2015. ISBN 978-83-240-3399-7. (pol.)