Jaroslav Bořita z Martinic

Jaroslav Bořita z Martinic

Hrabia Oberstlandhofmeister Najwyższy Szambelan Królestwa Czech
Data urodzenia	6 stycznia 1582
Data śmierci	21 listopada 1649
Ojciec	Jaroslav I. Borita z Martinice
Matka	Johana Dašická z Barchova
Żona	1. Maria Euzebia von Sternberg 2. Eliza Maria Magdalena zu Vrtby 3. Katarzyna Ludmiła Franciszka Talatzkova z Gestieticz 4. Alena Barbara Kostomlatska z Vresovic

Druga defenestracja praska na obrazie Karela Svobody

Jaroslav Bořita z Martinic (niem. Jaroslav Borzita von Martinic/Martinitz) (ur. 6 stycznia 1582, zm. 21 listopada 1649) – czeski szlachcic i namiestnik cesarza Ferdynanda II, wraz z Vilémem Slavatą z Chlumu i Fabricusem był ofiarą defenestracji praskiej w 1618 r. (znanej jako druga defenestracja praska). W 1621 uzyskał tytuł hrabiego.

Życie osobiste

Był żonaty 4 razy. Pierwszy raz poślubił Marię Euzebię von Sternberg (1584-1634), drugi raz poślubił hrabinę Elizę Marię Magdalenę zu Vrtby (zmarła w 1643), Trzeci raz Katarzynę Ludmiłę Franciszkę Talatzkovą z Gestieticz (zm. 1649). I czwarty raz Alenę Barbarę Kostomlatską z Vresovic. Miał 10 dzieci, wszystkie z pierwszego małżeństwa. Jego najstarszą córką była hrabina Barbara Euzebia, druga żona Chrystiana Wilhelma z Brandenburgii.

Zobacz też

• Wojna trzydziestoletnia
• defenestracja praska

Bibliografia

• Ottův slovník naučný, t. XVI, Praga 1900, s. 919-921  (cz.).