Jaskinia Kasprowa Średnia

Jaskinia Kasprowa Średnia

Plan jaskini
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Położenie	Tatry Zachodnie dolina Stare Szałasiska
Właściciel	Skarb Państwa (Tatrzański Park Narodowy)
Długość	150 m
Głębokość	45 m
Deniwelacja	53
Wysokość otworów	1407 m n.p.m.
Wysokość otworów nad dnem doliny	120 m
Ekspozycja otworów	ku SW
Data odkrycia	1923
Odkrywca	bracia Zwolińscy
Kod	(nr inwentarzowy PIG) T.D-17.02
Położenie na mapie Tatr Jaskinia Kasprowa Średnia
49°15′03″N 19°58′57″E/49,250803 19,982419

Jaskinia Kasprowa Średnia (Wyżnia Grota Kasprowa, Jaskinia Jaworzyńska) – jaskinia w dolinie Stare Szałasiska w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się w Zawraciku Kasprowym na wysokości 1407 metrów n.p.m.^[1] Długość jaskini wynosi 150 metrów, a jej deniwelacja 53 metry^[2][3]. Powyżej niej położona jest Jaskinia Kasprowa Wyżnia^[4].

Zawracik Kasprowy

Opis jaskini

Otwór jaskini znajduje się na niewielkiej półce w ścianie, 15 metrów nad piargami. W salce za otworem leżą wielkie bloki skalne. Odchodzi z niej niewielki korytarzyk do następnej salki. Stąd (w bok idzie Korytarz Soczewkowy kończący się po paru metrach szczelinami) ciąg główny prowadzi niskim korytarzem nad studnię (33,5 metrów głębokości). Zjeżdża się nią do wielkiej Sali Zawaliskowej o długości 14 metrów i szerokości 6 metrów, wysokiej na 6–8 metrów. Z końca sali odchodzi ciasny ciąg, który przez próg i zacisk doprowadza do zawaliska^[4].

Przyroda

W jaskini występują stalaktyty, stalagmity, polewy naciekowe oraz nacieki grzybkowe. Kości dużych zwierząt (prawdopodobnie niedźwiedzi) znajdują się w Sali Zawaliskowej^[4].

Historia odkryć

Jaskinia została odkryta w 1923 roku przez braci Tadeusza i Stefana Zwolińskich. W tym samym roku, korzystając z drabiny sznurowej, zeszli oni na dno studni. Drabinę sznurową zastosowano wtedy po raz pierwszy w dziejach badań jaskiń tatrzańskich.

Aktualnie jest często odwiedzana, m.in. w ramach szkolenia kursantów taternictwa jaskiniowego^[2].

Przypisy