Javier Manjarín

Javier Manjarín
Pełne imię i nazwisko	Javier Manjarín Pereda
Data i miejsce urodzenia	31 grudnia 1969 Gijón
Wzrost	170 cm
Pozycja	napastnik
Kariera juniorska
Lata Klub 1984–1989 Sporting Gijón
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1989–1993 Sporting Gijón 115 (16) 1993–1999 Deportivo La Coruña 153 (19) 1999–2001 Racing Santander 61 (3) 2001–2002 Atlético Celaya 32 (3) 2002–2003 Santos Laguna Torreón 30 (3) W sumie: 391 (44)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1990  Hiszpania U-20 1 (0) 1990–1992  Hiszpania U-21 5 (3) 1991–1992 Hiszpania U-23 4 (0) 1995–1997  Hiszpania 18 (7) W sumie: 28 (10)
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie złoto Barcelona 1992 piłka nożna

Javier Manjarín Pereda (ur. 31 grudnia 1969 w Gijón) – piłkarz hiszpański, grający na pozycji napastnika.

Kariera klubowa

Manjarín pochodzi z Asturii, z miasta Gijón i tam też rozpoczął karierę piłkarską w klubie Sporting Gijón. Początkowo grał w drużynach młodzieżowych, a następnie w zespole B, by w 1989 roku trafić do kadry pierwszego zespołu. 10 sierpnia zadebiutował w Primera División w przegranym 0:1 domowym spotkaniu z Athletic Bilbao. Od czasu debiutu stał się podstawowym zawodnikiem Sportingu, a w październiku 1989 w spotkaniu z CA Osasuna (1:0) strzelił swojego pierwszego gola w profesjonalnym futbolu. W sezonie 1990/1991 partnerował w ataku Słowakowi Milanowi Luhovemu oraz Luisowi Enrique, a zespół zajął wysokie 5. miejsce w lidze. W sezonie 1991/1992 Sporting wystąpił w Pucharze UEFA, ale odpadł w drugiej rundzie po meczach ze Steauą Bukareszt (2:2, 0:1). W Gijón Javier grał do lipca 1993 roku.

Latem 1993 Manjarín przeszedł do jednego z czołowych klubów w kraju, Deportivo La Coruña i stworzył atak z Brazylijczykiem Bebeto. W sezonie 1993/1994 był bliski zdobycia mistrzostwa Hiszpanii, jednak zespół z La Coruñi zremisował w ostatniej kolejce z Valencią i stracił pewny triumf na rzecz Barcelony. Rok później Javier wraz z partnerami znów został wicemistrzem Hiszpanii, a także zdobył dwa trofea: Puchar Hiszpanii oraz Superpuchar Hiszpanii. Natomiast w 1997 roku zajął 3. miejsce w La Liga. Przez kolejne dwa lata Javier był tylko rezerwowym w "Depor" i przegrywał rywalizację o miejsce w składze z Marokańczykiem Salaheddine Bassirem, Portugalczykiem Pauletą oraz Argentyńczykiem Turu Floresem.

W 1999 roku Manjarín został piłkarzem Racingu Santander. W 2001 roku spadł z nim do Segunda División i latem odszedł do meksykańskiego Atlético Celaya. Natomiast sezon później przeniósł się do Santos Laguna Torreón, a w 2003 roku zakończył piłkarską karierę.

Sezon	Klub	Kraj	Rozgrywki	Mecze	Bramki
1989/90	Sporting Gijón	Hiszpania	Primera División	29	4
1990/91	Sporting Gijón	Hiszpania	Primera División	31	5
1991/92	Sporting Gijón	Hiszpania	Primera División	19	1
1992/93	Sporting Gijón	Hiszpania	Primera División	36	6
1993/94	Deportivo La Coruña	Hiszpania	Primera División	27	3
1994/95	Deportivo La Coruña	Hiszpania	Primera División	37	5
1995/96	Deportivo La Coruña	Hiszpania	Primera División	38	8
1996/97	Deportivo La Coruña	Hiszpania	Primera División	33	3
1997/98	Deportivo La Coruña	Hiszpania	Primera División	8	0
1998/99	Deportivo La Coruña	Hiszpania	Primera División	10	0
1999/00	Racing Santander	Hiszpania	Primera División	31	2
2000/01	Racing Santander	Hiszpania	Primera División	30	1
2001/02	Atlético Celaya	Meksyk	Primera División	32	3
2002/03	Santos Laguna Torreón	Meksyk	Primera División	34	3

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Hiszpanii Manjarín zadebiutował 6 września 1995 roku w wygranym 6:0 domowym spotkaniu z Cyprem, rozegranym w ramach eliminacji do Mistrzostw Europy w Anglii. W 1996 roku został powołany przez Javiera Clemente do kadry na ten turniej. Tam wystąpił w trzech spotkaniach: dwóch grupowych zremisowanym 1:1 z Francją i wygranym 2:1 z Rumunią (w 11. minucie strzelił pierwszego gola dla Hiszpanów) oraz w ćwierćfinałowym z Anglią (0:0, karne 2:4). Karierę reprezentacyjną zakończył w 1997 roku. W kadrze narodowej wystąpił łącznie w 13 spotkaniach i zdobył 2 gole.

W 1992 roku Manjarín był członkiem kadry olimpijskiej Hiszpanii na Igrzyska Olimpijskie w Barcelonie. Na tym turnieju był rezerwowym i nie wystąpił w żadnym spotkaniu, ale zdobył złoty medal.

Bibliografia

• Javier Manjarín w bazie National Football Teams (ang.) ostatni dostęp 8 mar 2008