Jawornik (dopływ Wisły)

Jawornik

Jawornik (w środku) i jego dwa dopływy
Kontynent	Europa
Państwo	Polska
Potok
Długość	4,8 km
Ujście
Recypient	Wisła
Miejsce	koło m. Wisła (Obłaziec)
Współrzędne	49°40′02″N 18°50′37″E/49,667222 18,843611
Położenie na mapie Polski ujście

Jawornik – potok w Paśmie Czantorii w Beskidzie Śląskim, lewobrzeżny dopływ Wisły. Długość ok. 4,8 km.

Płynie w całości na terenie miasta Wisły. Źródła na wysokości 780–815 m n.p.m., na północno-wschodnich stokach Soszowa Wielkiego. Spływa w kierunku północnym, a następnie północno-wschodnim i uchodzi do Wisły na wysokości 410 m n.p.m., u stóp góry Czajka. W dolinie Jawornika rozłożone są zabudowania jednej z dzielnic miasta Wisły – Jawornika.

Nazwa pochodzi od licznie tu ongiś rosnących jaworów. Łąka "w Jaworniku" zanotowana została w dokumentach Księstwa Cieszyńskiego już w 1788 r., natomiast potok Jawornik (niem. Bach Jawornik) pojawił się po raz pierwszy na mapach katastralnych gmin Śląska Cieszyńskiego z 1836 r.^[1]

Doliną Jawornika biegnie niebiesko znakowany szlak turystyczny z Wisły Uzdrowiska do schroniska pod Wielkim Soszowem, a w jej górnej części zaczynają się czarne znaki szlaku turystycznego na przełęcz Beskidek.

Zobacz też

• Rzeki w Polsce
• Jawornik

Przypisy

Bibliografia

• Mirosław Barański: Beskid Śląski. Pasmo Stożka i Czantorii, Wydawnictwo PTTK „Kraj”, Warszawa 1996, ISBN 83-7005-370-X;
• Beskid Śląski. Mapa turystyczna 1:50 000, wyd. II, Compass Kraków 2004, ISBN 83-89165-68-6;
• Mapa topograficzna 1:25 000, arkusz nr 541.43 Ustroń, wydanie 1, Główny Urząd Geodezji i Kartografii (druk: 1984);
• Robert Mrózek: Nazwy miejscowe dawnego Śląska Cieszyńskiego. Prace Naukowe Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach nr 586, Katowice 1984, ISBN 82-00-00622-2.