Jean-Éric Vergne

Jean-Eric Vergne
Ilustracja
Jean-Éric Vergne podczas Festival Automobile International 2012
Państwo

 Francja

Data i miejsce urodzenia

25 kwietnia 1990
Pontoise

Sezon 2014
Seria

Formuła 1

Zespół

Scuderia Toro Rosso

Samochód

STR9

Nr startowy

25

Partnerzy

Daniił Kwiat

Sukcesy

2007: Francuska Formuła Renault Campus (mistrz)
2008: Francuska Formuła Renault (mistrz nieoficjalny)
2009: Formuła Renault Eurocup (wicemistrz)
2009: Formuła Renault 2.0 WEC (wicemistrz)
2010: Brytyjska Formuła 3 (mistrz)
2011: Formuła Renault 3.5 (wicemistrz)
2017/2018: Formuła E (mistrz)
2018: European Le Mans Series (wicemistrz)
2018/2019: Formuła E (mistrz)
2019/2020: Formuła E (II wicemistrz)

Strona internetowa

Jean-Éric Vergne (ur. 25 kwietnia 1990 w Pontoise) – francuski kierowca wyścigowy.

Życiorys

Formuła Renault

Francuz rozpoczął karierę w 2001 roku, od startów w kartingu. W sezonie 2007 zadebiutował we Francuskiej Formule Renault Campus. W pierwszym roku startów zdobył tytuł mistrzowski.

W latach 2008–2009 łączył starty pomiędzy europejskim, a zachodnioeuropejskim Pucharem Formuły Renault, we francuskiej ekipie SG Formula. W pierwszym podejściu zmagania w nich zakończył odpowiednio na 6. i 4. miejscu w końcowej klasyfikacji (został nieoficjalnym mistrzem Francuskiej Formuły Renault). W drugim został dwukrotnie wicemistrzem (w obu przypadkach uległ Hiszpanowi, Albertowi Coście).

Formuła 3

Na sezon 2010 Francuz podpisał kontrakt z mistrzowskim zespołem Carlin Motorsport, na starty w Brytyjskiej Formule 3. Vergne zdominował rywalizację w brytyjskiej serii, zwyciężając w 13 z 29 wyścigów, w tym 11 razy startował z pole position. Tytuł zapewnił sobie na rundę przed zakończeniem sezonu. Z brytyjskim zespołem wziął udział również w prestiżowym wyścigu Masters of Formula 3 (zajął w nim 4. pozycję).

Oprócz regularnych startów w tej serii, Vergne wystąpił również w dwóch rundach nowo-utworzonej serii GP3, we francuskiej ekipie Tech 1 Racing. W ciągu czterech wyścigów dwukrotnie dojechał na punktowanej pozycji, zajmując czwarte i piąte miejsce. W klasyfikacji generalnej został sklasyfikowany na 17. pozycji. Z tą samą ekipą wziął też udział w trzech ostatnich rundach sezonu World Series by Renault. Podczas sześciu wyścigów, Jean-Éric Vergne czterokrotnie stanął na podium (w tym raz zwyciężył, na brytyjskim torze Silverstone, po dyskwalifikacji Argentyńczyka Estebana Guerrieri). Ostatecznie w klasyfikacji generalnej zajął 8. miejsce.

W sezonie 2011 Vergne został etatowym zawodnikiem zespołu Carlin. Francuz do ostatniego wyścigu walczył o tytuł mistrzowski ze swoim partnerem Robertem Wickensem, jednak ostatecznie przegrał z nim rywalizację o dziewięć punktów. W trakcie zmagań Vergne dziewięciokrotnie znalazł się na podium, w tym odnosząc pięć zwycięstw (z czego dwa na węgierskim torze Hungaroring).

Formuła 1

14 grudnia 2011 został potwierdzony jako kierowca wyścigowy Scuderia Toro Rosso w Formule 1. W pierwszym sezonie startów czterokrotnie kończył wyścigi na ósmym miejscu (w Malezji, Belgii, Korei Południowej i Brazylii). Ostatecznie uzbierane szesnaście punktów dało mu siedemnaste miejsce w końcowej klasyfikacji kierowców. Rok później walka pomiędzy Vergne a Danielem Ricciardo o posadę kierowcy w Red Bull Racing rozgorzała na dobre, ponieważ Mark Webber ogłosił zakończenie kariery. W pierwszej części sezonu lepiej spisywał się Francuz, który Grand Prix Kanady ukończył na szóstej pozycji. Jednak w drugiej połowie sezonu Vergne w ogóle nie zdobywał punktów, a Ricciardo niejednokrotnie plasował się w pierwszej dziesiątce. Ostatecznie to Australijczyk przeszedł do zespołu mistrzowskiego, jednak Francuzowi udało się wynegocjować przedłużenie kontraktu.

Jean-Éric Vergne na podium ePrix Berlinu 2018

Przed sezonem 2014 Francuz był świadomy, że będzie to najprawdopodobniej jego ostatni sezon w Toro Rosso, który odgrywał rolę juniorskiego zespołu Red Bulla. Toteż wiedział, że jedyną rzeczą, która może przedłużyć jego przyszłość w Formule 1 mogą być regularne, dobre wyniki w nowym sezonie. Jego sytuację pogorszyły jednak nowe przepisy dotyczące wagi bolidu, podjął więc próby zrzucenia kilogramów, które spowodowały nawet, że przez krótki okres musiał przebywać w szpitalu. Sezon 2014 rozpoczął od ósmej pozycji w wyścigu o Grand Prix Malezji. Jednak bardziej zwrócono uwagę na debiutującego partnera Francuza – Daniiła Kwiata, który zdobył swoje pierwsze punktu. W kolejnych wyścigach Francuz zdobywał punkty dwukrotnie częściej niż Rosjanin. Jednak ku jego niezadowoleniu, gdy ogłoszono odejście Vettela z Red Bull Racing, to Rosjanin został zatrudniony jako etatowy kierowca austriackiej ekipy. Dzięki tej sytuacji znowu liczył się jako kandydat do przyszłorocznego bolidu Toro Rosso, a zakontraktowany Max Verstappen popierał jego kandydaturę, ze względu na duże doświadczenie Vergne’a. Ponadto zdobyte 22 punkty w sezonie były najlepszym wynikiem Francuza w karierze. Gdy sprawa nowego kontraktu Francuza wydawała się tylko kwestią czasu, 28 listopada włoska ekipa ogłosiła zatrudnienie Carlosa Sainza Jr, co oznaczało pożegnanie Francuza z posadą kierowcy w Toro Rosso.

Pod koniec 2014 roku francuski kierowca został kierowcą testowym Scuderia Ferrari[1].

Formuła E

W sezonie 2014/2015 Francuz podpisał kontrakt z amerykańską ekipą Andretti Autosport na starty w Formule E. W ciągu dziewięciu wyścigów, w których wystartował, dwukrotnie stawał na podium. Nie wygrał żadnego wyścigu, mimo że trzykrotnie startował z pole position. Z dorobkiem 70 punktów został sklasyfikowany na siódmej pozycji w końcowej klasyfikacji kierowców. W sezonie 2015/2016 reprezentował brytyjską ekipę DS Virgin Racing Formula E Team[2]. W następnym sezonach (2016/2017[3], 2017/2018[4], 2018/2019[5], 2019/2020[6], 2020/2021[7] i 2021/2022) reprezentował chińską ekipę Techeetah[3] (od sezonu 2018/2019 DS Teecheetah[8]); w sezonie 2017/2018 (zdobył wtedy 198 punktów)[9] i sezonie 2018/2019 (zdobył wtedy 136 punktów)[9] wygrał klasyfikacje kierowców Formuły E.

Wyniki

Stan: 23 listopada 2014

Formuła 1

RokZespółSamochódSilnikWyniki w poszczególnych eliminacjachPunktyPozycja
2012Scuderia Toro RossoToro Rosso STR7Ferrari V8 Type 056Australia
AUS		Malezja
MAL
CHN		Bahrajn
BHR		Hiszpania
ESP		Monako
MON		Kanada
KAN		Unia Europejska
EUR		Wielka Brytania
GBR		Niemcy
DEU		Węgry
HUN		Belgia
BEL		Włochy
ITA		Singapur
SIN		Japonia
JPN		Korea Południowa
KOR		Indie
IND
ABU		Stany Zjednoczone
USA		Brazylia
BRA		1617
1181614121215NU1414168NUNU1381512NU8
2013Scuderia Toro RossoToro Rosso STR8Ferrari V8 Type 056Australia
AUS		Malezja
MAL
CHN		Bahrajn
BHR		Hiszpania
ESP		Monako
MON		Kanada
KAN		Wielka Brytania
GBR		Niemcy
DEU		Węgry
HUN		Belgia
BEL		Włochy
ITA		Singapur
SIN		Korea Południowa
KOR		Japonia
JPN		Indie
IND
ABU		Stany Zjednoczone
USA		Brazylia
BRA		1315
121012NUNU86NUNU1212NU14181213171615
2014Scuderia Toro RossoToro Rosso STR9Renault Energy F1-2014 1.6T V6Australia
AUS		Malezja
MAL		Bahrajn
BHR
CHN		Hiszpania
ESP		Monako
MON		Kanada
KAN		Austria
AUT		Wielka Brytania
GBR		Niemcy
DEU		Węgry
HUN		Belgia
BEL		Włochy
ITA		Singapur
SIN		Japonia
JPN		Rosja
RUS		Stany Zjednoczone
USA		Brazylia
BRA
ABU		2213
8NUNU12NUNU8NU1013911136913101312

GP3

RokZespółWyniki w poszczególnych eliminacjachPunktyPozycja
2010Tech 1 RacingHiszpania
ESP		Hiszpania
ESP		Turcja
TUR		Turcja
TUR		Hiszpania
VAL		Hiszpania
VAL		Wielka Brytania
GBR		Wielka Brytania
GBR		Niemcy
DEU		Niemcy
DEU		Węgry
HUN		Węgry
HUN		Belgia
BEL		Belgia
BEL		Włochy
ITA		Włochy
ITA		917
521––417––––––––––

Formuła Renault 3.5

RokZespółWyniki w poszczególnych eliminacjachPunktyPozycja
2010Tech 1 RacingHiszpania
ARA		Hiszpania
ARA		Belgia
BEL		Belgia
BEL		Monako
MON		Czechy
CZE		Czechy
CZE		Francja
FRA		Francja
FRA		Węgry
HUN		Węgry
HUN		Niemcy
DEU		Niemcy
DEU		Wielka Brytania
GBR		Wielka Brytania
GBR		Hiszpania
CAT		Hiszpania
CAT		538
–––––––––––1151332
2011CarlinHiszpania
ARA		Hiszpania
ARA		Belgia
BEL		Belgia
BEL		Włochy
ITA		Włochy
ITA		Monako
MON		Niemcy
DEU		Niemcy
DEU		Węgry
HUN		Węgry
HUN		Wielka Brytania
GBR		Wielka Brytania
GBR		Francja
FRA		Francja
FRA		Hiszpania
CAT		Hiszpania
CAT		2322
67212312NU411124132NU

Podsumowanie

SezonSeriaZespółWyścigiZwycięstwaPPNOPodiumPunktyPozycja
2007Formuła Renault CampusFormule Campus1365?101891
2008Europejska Formuła RenaultSG Formula140001586
Zachodnioeuropejski Puchar Formuły Renault 2.0150003954
2009Europejska Formuła RenaultSG Formula1445291282
Zachodnioeuropejski Puchar Formuły Renault 2.014320101432
2010Brytyjska Formuła 3Carlin30131113203921
Masters of Formula 310010N/A4
Grand Prix Makau10000N/A7
Seria GP3Tech 1 Racing40000917
Formuła Renault 3.561004538
2011Formuła Renault 3.5Carlin1754192322
Formuła 1Scuderia Toro RossoKierowca testowy
2012Formuła 1Scuderia Toro Rosso2000001617
2013Formuła 1Scuderia Toro Rosso1900001315
2014Formuła 1Scuderia Toro Rosso1900002213
2014/2015Formuła EAndretti Autosport90312707

Przypisy

  1. ↑ Mateusz Szymkiewicz: Jean-Eric Vergne kolejnym kierowcą testowym Ferrari (pol.). f1wm.pl, 2014-12-19. [dostęp 2014-12-19].
  2. ↑ DS-Virgin: Ein Ex-Red-Bull-Junior ersetzt den anderen, Motorsport-Total.com [dostęp 2021-04-13] (niem.).
  3. ↑ a b Vergne set for Techeetah move after DS Virgin split, www.motorsport.com [dostęp 2021-04-13] (ang.).
  4. ↑ Lotterer and Vergne complete TECHEETAH line-up, FIA Formula E [dostęp 2021-04-13] (ang.).
  5. ↑ Exklusiv: Andre Lotterer bestätigt Techeetah-Vertrag für 5. Formel-E-Saison - e-Formel.de, e-formel.de [dostęp 2021-04-13].
  6. ↑ Formula E champion Jean-Eric Vergne's Techeetah contract extended, www.autosport.com [dostęp 2021-04-13] (ang.).
  7. ↑ Formel E: DS Techeetah zeigt neue Lackierung & bestätigt Felix da Costa/Vergne für 2021 - e-Formel.de, e-formel.de [dostęp 2021-04-13].
  8. ↑ Formuła E: Zespół mistrza staje się fabrycznym teamem DS, www.motorsport.v10.pl [dostęp 2021-04-13].
  9. ↑ a b Driver Standings, FIA Formula E [dostęp 2021-04-13] (ang.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Flag of Malaysia.svg
Flag of Malaysia – Jalur Gemilang (Stripes of Glory)
Flag of India.svg
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Flag of Abu Dhabi.svg
Flag of Abu Dhabi
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Jean-Éric Vergne at 2018 Berlin ePrix podium.jpg
Autor: KAgamemnon, Licencja: CC BY-SA 4.0
Podium zum Berlin E-Prix 2018: Dieter Gass, Lucas di Grassi, Daniel Abt und Jean-Éric Vergne (v.l.n.r.)
Festival automobile international 2012 - Photocall - Jean-Éric Vergne - 006.jpg
Autor: Thesupermat, Licencja: CC BY-SA 3.0
Jean-Éric Vergne lors du photocall du festival automobile international 2012