Jean-Julien Rojer
_(48199107367).jpg) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 25 sierpnia 1981 |
| Wzrost | 185 cm |
| Gra | praworęczny, oburęczny bekhend |
| Status profesjonalny | 2003 |
| Zakończenie kariery | aktywny |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 0 |
| Najwyżej w rankingu | 218 (15 sierpnia 2005) |
| Roland Garros | 1Q (2006) |
| Wimbledon | 1Q (2003, 2006) |
| US Open | 2Q (2003) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 33 |
| Najwyżej w rankingu | 3 (23 listopada 2015) |
| Australian Open | SF (2011, 2015) |
| Roland Garros | W (2022) |
| Wimbledon | W (2015) |
| US Open | W (2017) |
Jean-Julien Rojer (ur. 25 sierpnia 1981 w Willemstad) – holenderski tenisista, grający w barwach Holandii, do roku 2010 reprezentujący Antyle Holenderskie, a w latach 2010–2012 grający dla Curaçao[1], mistrz Wimbledonu 2015, US Open 2017 i French Open 2022 w grze podwójnej oraz French Open 2014 w grze mieszanej, triumfator ATP World Tour Finals 2015 oraz reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.
Kariera tenisowa
Karierę tenisową Rojer rozpoczął w roku 2002, skupiając swoje umiejętności na grze podwójnej. W rozgrywkach rangi ATP Tour wygrał 33 turnieje, w tym Wimbledon, US Open, French Open i ATP World Tour Finals. Ponadto Rojer przegrał 23 finały.
W czerwcu 2014 roku Rojer został zwycięzcą Rolanda Garrosa w grze mieszanej, w parze z Anną-Leną Grönefeld.
W latach 1998–2007 reprezentował Antyle w Pucharze Davisa. Przez ten okres rozegrał dla zespołu 49 meczów. W singlu wygrał 28 pojedynków, natomiast w deblu 12 meczów. Od 2012 roku reprezentuje Holandię. Do 2021 rozegrał w jej barwach 16 pojedynków deblowych, z czego wygrał 10.
W 2012 roku Rojer zagrał w parze z Robinem Haase na igrzyskach olimpijskich w Londynie. Para holenderska odpadła z rywalizacji w 1. rundzie pokonana przez Leandera Paesa i Vishnu Vardhana. Podczas igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro (2016) przegrał w 1. rundach gry podwójnej i mieszanej.
Najwyżej sklasyfikowany w rankingu deblistów był na 3. miejscu w listopadzie 2015 roku.
Finały w turniejach ATP Tour
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra podwójna (33–23)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 13 lipca 2008 | Båstad | Ceglana |  Johan Brunström | Jonas Björkman Robin Söderling | 2:6, 2:6 |
| Finalista | 2. | 10 maja 2009 | Belgrad | Ceglana | Johan Brunström |  Łukasz Kubot Oliver Marach | 2:6, 6:7(3) |
| Finalista | 3. | 10 maja 2009 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Johan Brunström |  Wesley Moodie Dick Norman | 6:7(3), 7:6(8), 5–10 |
| Finalista | 4. | 2 sierpnia 2009 | Umag | Ceglana | Johan Brunström |  František Čermák Michal Mertiňák | 4:6, 4:6 |
| Finalista | 5. | 27 września 2009 | Bukareszt | Ceglana | Johan Brunström | František Čermák Michal Mertiňák | 2:6, 4:6 |
| Finalista | 6. | 1 sierpnia 2010 | Los Angeles | Twarda |  Eric Butorac | Bob Bryan Mike Bryan | 7:6(6), 2:6, 7–10 |
| Zwycięzca | 1. | 10 października 2010 | Tokio | Twarda | Eric Butorac |  Andreas Seppi Dmitrij Tursunow | 6:3, 6:2 |
| Zwycięzca | 2. | 24 października 2010 | Sztokholm | Twarda (hala) | Eric Butorac | Johan Brunström Jarkko Nieminen | 6:4, 7:6(4) |
| Finalista | 7. | 20 lutego 2011 | Memphis | Twarda (hala) | Eric Butorac |  Maks Mirny Daniel Nestor | 2:6, 7:6(6), 3–10 |
| Zwycięzca | 3. | 1 maja 2011 | Estoril | Ceglana | Eric Butorac |  Marc López David Marrero | 6:3, 6:4 |
| Zwycięzca | 4. | 21 maja 2011 | Nicea | Ceglana | Eric Butorac |  Santiago González David Marrero | 6:3, 6:4 |
| Zwycięzca | 5. | 2 października 2011 | Kuala Lumpur | Twarda (hala) | Eric Butorac | František Čermák Filip Polášek | 6:1, 6:3 |
| Finalista | 8. | 6 listopada 2011 | Walencja | Twarda (hala) | Eric Butorac | Bob Bryan Mike Bryan | 4:6, 6:7(9) |
| Zwycięzca | 6. | 6 maja 2012 | Estoril | Ceglana |  Aisam-ul-Haq Qureshi | Julian Knowle David Marrero | 7:5, 7:5 |
| Zwycięzca | 7. | 17 czerwca 2012 | Halle | Trawiasta | Aisam-ul-Haq Qureshi |  Treat Huey Scott Lipsky | 6:3, 6:4 |
| Finalista | 9. | 4 listopada 2012 | Paryż | Twarda (hala) | Aisam-ul-Haq Qureshi |  Mahesh Bhupathi Rohan Bopanna | 6:7(6), 3:6 |
| Finalista | 10. | 24 lutego 2013 | Marsylia | Twarda (hala) | Aisam-ul-Haq Qureshi | Rohan Bopanna Colin Fleming | 4:6, 6:7(3) |
| Zwycięzca | 8. | 31 marca 2013 | Miami | Twarda | Aisam-ul-Haq Qureshi | Mariusz Fyrstenberg Marcin Matkowski | 6:4, 6:1 |
| Finalista | 11. | 5 maja 2013 | Oeiras | Ceglana | Aisam-ul-Haq Qureshi | Santiago González Scott Lipsky | 3:6, 6:4, 7–10 |
| Zwycięzca | 9. | 20 października 2013 | Sztokholm | Twarda (hala) | Aisam-ul-Haq Qureshi | Jonas Björkman Robert Lindstedt | 6:2, 6:2 |
| Zwycięzca | 10. | 9 lutego 2014 | Zagrzeb | Twarda (hala) |  Horia Tecău |  Philipp Marx Michal Mertiňák | 3:6, 6:4, 10–2 |
| Finalista | 12. | 16 lutego 2014 | Rotterdam | Twarda (hala) | Horia Tecău |  Michaël Llodra Nicolas Mahut | 2:6, 6:7(4) |
| Zwycięzca | 11. | 13 kwietnia 2014 | Casablanca | Ceglana | Horia Tecău | Tomasz Bednarek Lukáš Dlouhý | 6:2, 6:2 |
| Zwycięzca | 12. | 27 kwietnia 2014 | Bukareszt | Ceglana | Horia Tecău | Mariusz Fyrstenberg Marcin Matkowski | 6:4, 6:4 |
| Zwycięzca | 13. | 21 czerwca 2014 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Horia Tecău | Santiago González Scott Lipsky | 6:3, 7:6(3) |
| Zwycięzca | 14. | 3 sierpnia 2014 | Waszyngton | Twarda | Horia Tecău |  Sam Groth Leander Paes | 7:5, 6:4 |
| Zwycięzca | 15. | 28 września 2014 | Shenzhen | Twarda | Horia Tecău | Sam Groth Chris Guccione | 6:4, 7:6(4) |
| Zwycięzca | 16. | 5 października 2014 | Pekin | Twarda | Horia Tecău | Julien Benneteau Vasek Pospisil | 6:7(6), 7:5, 10–5 |
| Zwycięzca | 17. | 26 października 2014 | Walencja | Twarda (hala) | Horia Tecău | Kevin Anderson Jérémy Chardy | 6:4, 6:2 |
| Finalista | 13. | 17 stycznia 2015 | Sydney | Twarda | Horia Tecău | Rohan Bopanna Daniel Nestor | 4:6, 6:7(5) |
| Zwycięzca | 18. | 15 lutego 2015 | Rotterdam | Twarda (hala) | Horia Tecău | Jamie Murray John Peers | 3:6, 6:3, 10–8 |
| Finalista | 14. | 23 maja 2015 | Nicea | Ceglana | Horia Tecău |  Mate Pavić Michael Venus | 6:7(4), 6:2, 8–10 |
| Zwycięzca | 19. | 11 lipca 2015 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Horia Tecău | Jamie Murray John Peers | 7:6(5), 6:4, 6:4 |
| Zwycięzca | 20. | 22 listopada 2015 | Londyn | Twarda (hala) | Horia Tecău | Rohan Bopanna Florin Mergea | 6:4, 6:3 |
| Zwycięzca | 21. | 8 maja 2016 | Madryt | Ceglana | Horia Tecău | Rohan Bopanna Florin Mergea | 6:4, 7:6(5) |
| Finalista | 15. | 21 sierpnia 2016 | Cincinnati | Twarda | Horia Tecău | Ivan Dodig Marcelo Melo | 6:7(5), 7:6(5), 6–10 |
| Zwycięzca | 22. | 4 marca 2017 | Dubaj | Twarda | Horia Tecău | Rohan Bopanna Marcin Matkowski | 4:6, 6:3, 10–3 |
| Zwycięzca | 23. | 27 maja 2017 | Genewa | Ceglana | Horia Tecău |  Juan Sebastián Cabal Robert Farah | 2:6, 7:6(9), 10–6 |
| Zwycięzca | 24. | 25 sierpnia 2017 | Winston-Salem | Twarda | Horia Tecău |  Julio Peralta Horacio Zeballos | 6:3, 6:4 |
| Zwycięzca | 25. | 8 września 2017 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Horia Tecău | Feliciano López Marc López | 6:4, 6:3 |
| Finalista | 16. | 22 października 2017 | Sztokholm | Twarda (hala) | Aisam-ul-Haq Qureshi | Oliver Marach Mate Pavić | 6:3, 6:7(6), 4–10 |
| Zwycięzca | 26. | 3 marca 2018 | Dubaj | Twarda | Horia Tecău | James Cerretani Leander Paes | 6:2, 7:6(2) |
| Finalista | 17. | 29 kwietnia 2018 | Barcelona | Ceglana | Aisam-ul-Haq Qureshi | Feliciano López Marc López | 6:7(5), 4:6 |
| Zwycięzca | 27. | 24 sierpnia 2018 | Winston-Salem | Twarda | Horia Tecău | James Cerretani Leander Paes | 6:4, 6:2 |
| Finalista | 18. | 4 listopada 2018 | Paryż | Twarda (hala) | Horia Tecău | Marcel Granollers Rajeev Ram | 4:6, 4:6 |
| Finalista | 19. | 17 lutego 2019 | Rotterdam | Twarda (hala) | Horia Tecău | Jérémy Chardy Henri Kontinen | 6:7(5), 6:7(4) |
| Zwycięzca | 28. | 12 maja 2019 | Madryt | Ceglana | Horia Tecău | Diego Schwartzman Dominic Thiem | 6:2, 6:3 |
| Finalista | 20. | 4 sierpnia 2019 | Waszyngton | Twarda | Horia Tecău | Raven Klaasen Michael Venus | 6:3, 3:6, 2–10 |
| Zwycięzca | 29. | 27 października 2019 | Bazylea | Twarda (hala) | Horia Tecău | Taylor Fritz Reilly Opelka | 7:5, 6:3 |
| Finalista | 21. | 24 października 2021 | Antwerpia | Twarda (hala) |  Wesley Koolhof | Nicolas Mahut Fabrice Martin | 0:6, 1:6 |
| Finalista | 22. | 13 listopada 2021 | Sztokholm | Twarda (hala) | Aisam-ul-Haq Qureshi | Santiago González Andrés Molteni | 2:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 30. | 13 lutego 2022 | Dallas | Twarda (hala) |  Marcelo Arévalo | Lloyd Glasspool Harri Heliövaara | 7:6(4), 6:4 |
| Zwycięzca | 31. | 20 lutego 2022 | Delray Beach | Twarda | Marcelo Arévalo |  Ołeksandr Nedowiesow Aisam-ul-Haq Qureshi | 6:2, 6:7(5), 10–4 |
| Finalista | 23. | 26 lutego 2022 | Acapulco | Twarda | Marcelo Arévalo | Feliciano López Stefanos Tsitsipas | 5:7, 4:6 |
| Zwycięzca | 32. | 4 czerwca 2022 | French Open, Paryż | Ceglana | Marcelo Arévalo | Ivan Dodig Austin Krajicek | 6:7(4), 7:6(5), 6:3 |
| Zwycięzca | 33. | 23 października 2022 | Sztokholm | Twarda (hala) | Marcelo Arévalo | Lloyd Glaspool Harri Heliövaara | 6:3, 6:3 |
Gra mieszana (1–0)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 5 czerwca 2014 | French Open, Paryż | Ceglana | Anna-Lena Grönefeld | Julia Görges Nenad Zimonjić | 4:6, 6:2, 10–7 |
Przypisy
- ↑ J. Balk: Rojer relaxt naar dubbelzege. SPITS, 2012-02-12. [dostęp 2012-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)]. (niderl.).
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-09-01] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-09-01] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2013-09-01] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Tennis pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
.svg)
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
Flaga Finlandii
Flag of Spain.svg
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Flag of India.svg
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
.svg)
Flag of Croatia.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of New Zealand.svg
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of Chile.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
