Jeleśnia

Artykuł

49°38′30″N 19°19′37″E

- błąd

39 m

WD

49°40'N, 19°17'E

- błąd

19424 m

Odległość

93 m

Jeleśnia
wieś
Ilustracja
Stara Karczma w Jeleśni
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Powiat

żywiecki

Gmina

Jeleśnia

Liczba ludności (2022)

3851[1]

Strefa numeracyjna

33

Kod pocztowy

34-340[2]

Tablice rejestracyjne

SZY

SIMC

0055372

Położenie na mapie gminy Jeleśnia
Mapa konturowa gminy Jeleśnia, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Jeleśnia”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Jeleśnia”
Położenie na mapie powiatu żywieckiego
Mapa konturowa powiatu żywieckiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Jeleśnia”
Ziemia49°38′30″N 19°19′37″E/49,641667 19,326944

Jeleśniawieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie żywieckim, w gminie Jeleśnia.

W latach 1954-1972 należała i była siedzibą władz gromady Jeleśnia, po reformie administracyjnej należy i jest siedzibą władz gminy Jeleśnia. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie bielskim.

Części wsi

Integralne części wsi Jeleśnia:[3][4]

przysiółki
Janikówka
części wsi
Baranowa, Cwajnowa, Do Szewczyków, Donaci, Janiki, Juraszki, Larysia, Pyrgiesi, Rapacze, Rówienki, Smagoniowa, Sumlasia, Szymury, Waligórowa

Środowisko

Położenie i ukształtowanie terenu

Przez Jeleśnię płyną dwie rzeki: Sopotnia i Koszarawa. Według Jerzego Kondrackiego regionalizacji geograficznej Polski, Jeleśnia leży w dwóch regionach geograficznych: w Beskidzie Makowskim i Beskidzie Żywieckim, a granicę między tymi regionami w obrębie Jeleśni stanowi rzeka Koszarawa[5]. Beskid Żywiecki to kraina zamknięta od północnego zachodu pasmem Beskidu Śląskiego, od wschodu Podhalem, a od południa częścią Karpat Słowackich. Jeleśnia leży u stóp najwyższych szczytów Beskidu Żywieckiego: Pilska, Babiej Góry, Romanki i Rysianki, na południowy wschód od Żywca, oddalonego o 14 km. Ukształtowanie terenu jest różnorodne. Różnica wzniesień pomiędzy najniżej położoną Jeleśnią (450 m n.p.m.) a masywem Pilska (1557 m n.p.m.) sięga 1107 m. Jeleśnia sąsiaduje z Przyborowem, Krzyżową, Sopotnią Małą, Sopotnią Wielką, Mutnem, Pewlą Małą i Pewlą Wielką. W dalszej okolicy leżą Koszarawa, Korbielów i Hucisko.

Przyroda

Powierzchnia gminy to 13 845 ha. Dawniej większe przestrzenie pokrywał las bukowy, jodłowy i modrzewiowy. Obecnie jednak przeważa las świerkowy z dodatkiem sosny i jodły, zwłaszcza w reglu górnym. Z powodu gospodarki leśnej tylko gdzieniegdzie zachowały się niewielkie ostępy dawnej puszczy karpackiej. Dzisiaj chronią je rezerwaty: na Pilsku (15,41 ha), w pobliżu Hali Rysianka o powierzchni 26,7 ha (stary drzewostan złożony z jodeł, buków, świerków i jaworów, liczących 190-230 lat) oraz rezerwat Romanka (98,45 ha), ze wspaniałym lasem świerkowym górnoreglowym.

Gleby są płytkie, ze znaczną domieszką krzemionki, próchnicy, żelaza, a w partiach niższych są piaszczysto-gliniane.

Klimat

Klimat Jeleśni właściwy jest strefie górskiej i charakteryzuje się dużą amplitudą średnich temperatur rocznych oraz wysokimi, często gwałtownymi opadami w okresie letnim, które wywołują spiętrzanie się wód, a nawet powodzie. Główne rzeki – Koszarawa i Sopotnia – kumulują po drodze wody mniejszych potoków (Krzyżówka, Glinne i Buczynka), tworząc erozyjną dolinę, w której położona jest główna część miejscowości. Ilość opadów w ciągu roku mieści się w granicach 945–1510 mm. Średnia temperatura roczna wynosi 7,7 °C.

Historia Jeleśni

Pierwsze piśmiennicze wzmianki o Jeleśni pochodzą z XVI wieku, jednak historia regionu sięga setki lat wstecz. Jeleśnia, leżąc w Kotlinie Żywieckiej, stanowiła własność panów żywieckich. Cała Żywiecczyzna należała od najdawniejszych czasów historycznych do kasztelanii oświęcimskiej i do dzielnicy krakowskiej.

Przełom XIV i XV wieku to okres, który charakteryzował się osłabieniem władzy królewskiej przy równoczesnym wzroście wpływów możnych. Trwały ciągłe spory, które rozstrzygano przy użyciu siły. Dochodziło do zbrojnych starć i najazdów, po okolicy grasowały zbrojne drużyny panów małopolskich oraz bandy rabusiów. Gdy zamieszki przybrały na sile, król Kazimierz IV Jagiellończyk wykupił po długich pertraktacjach w 1457 roku Księstwo Oświęcimskie, przyłączył je do województwa krakowskiego i później oddał je Piotrowi Komorowskiemu. Wiadomo, że w miejscowości już w 1595 roku istniał kościół filialny parafii żywieckiej[6]. Odtąd aż do XVII wieku tereny te pozostały we władaniu magnackiej rodziny Komorowskich. Po śmierci jednego z Komorowskich Żywiecczyzna podzielona została na trzy „państwa”: suskie, ślemieńskie i żywiecko-łodygowickie, którego centrum stanowił Żywiec. Jeleśnia weszła w skład tego ostatniego.

Wielka fortuna Komorowskich zaczęła się rozpadać. Mikołaj Komorowski oddał w 1624 roku dobra żywieckie w zastaw królowej Konstancji, żonie Zygmunta III Wazy. Tymczasem dobra suskie i ślemieńskie, w wyniku zawartego małżeństwa, weszły w posagu do rodziny Wielopolskich, która w 1676 roku wykupiła od egzekutorów testamentu Jana Kazimierza również dobra żywieckie i stała się w ten sposób właścicielem dawnych posiadłości Komorowskich. W rękach tej rodziny znajdowały się one aż do początku XIX wieku. W 1772 roku Żywiecczyzna znalazła się pod zaborem austriackim, a w 1838 roku nabyli ją Habsburgowie, którzy posiadali ją do 1945 roku.

Przewodnik turystyczny z 1914 roku tak opisał miejscowość: Wieś o 3000 m[ieszkańców], ważna stacya turystyczna dla turystów, dążących na Pilsko i Babią Górę. Biegnie stąd gościniec do Polhory na Węgrzech przez przełęcz Na Hlinie; wózek można dostać w gospodzie Witeka. Restauracye (gdzie można też przenocować) Kubicy koło dworca i Witeka koło kościoła, nadto kilka szynków żydowskich. Na okoliczne góry ścieżki znaczone; ruch turystyczny i narciarski bardzo duży, przeważnie niemiecki... [7]

Zabytki

Kościół parafialny pw. św. Wojciecha
Inne budowle sakralne
  • Murowana kaplica z początku XIX wieku znajdującą się w Jeleśni Dolnej z kamienną figurą Chrystusa upadającego pod krzyżem z 1826 roku. Ponadto do czasów współczesnych przetrwał szereg kamiennych figur i kapliczek przydrożnych pochodzących z przełomu XIX i XX wieku.
Stara Karczma

Stoi przy dawnym trakcie handlowym nazwanym szlakiem miedziowym.

Imprezy

  • „Gody Jeleśniańskie” – przegląd grup kolędniczych i zespołów jasełkowych oraz wystawa zdobnictwa bibułkowego – styczeń i luty
  • „Wiosenny Redyk” – obrzęd wypędzania owiec na halę – maj
  • „Dni Jeleśni” – impreza folklorystyczna od 1981 roku – lipiec
  • „Hołdymas gazdowski” – impreza podsumowująca sezon prac polowych
  • „Puchar Korbielowa” – zawody narciarskie – ferie zimowe
  • „Puchar Pilska” – zawody narciarskie – marzec

Zakwaterowanie

  • Centrum Konferencyjno-Wypoczynkowe „Vesta”
  • Pools Nederlands pension „Villa Martin”
  • kwatera noclegowa Tara
  • DW Maria
  • kwatera noclegowa Jaś i Małgosia

Zakłady pracy

Jednym z większych zakładów pracy jest „Delphi Automotive System Poland”. W 2005 roku powstała rozlewnia wód mineralnychŻywiec Zdrój”.

Przysiółki

(w nawiasach podano zasięg terytorialny, według ulic)

  • Bory Juraszkowe (część ul. Myśliwskiej, ul. Nad Sopotnią, ul. Tartaczna)
  • Do Boru (część ul. Myśliwskiej)
  • Gajka (ul. Jałowcowa)
  • Kiełbasów (ul. Kiełbasów, ul. Leśna)
  • Pyrgiesi (ul. Energetyczna, ul. Pyrgiesów)
  • Stara Wieś (ul. Brzozowa, ul. Bukowa, ul. Grabowa, ul. Jaśminowa, ul. Jesionowa, ul. Malinowa, ul. Porzeczkowa, ul. Starowiejska)
  • Szymury (ul. Szymury)

Dojazd

Autobusem: z Żywca, kurs: Żywiec-Pewel Wielka (tylko do dworca PKP), Żywiec-Sopotnia Mała, Żywiec-Sopotnia Wielka, Żywiec-Koszarawa, Żywiec-Korbielów, Żywiec-Krzyżówki, Kraków-Korbielów (kurs przyspieszony).

Pociągiem: relacja: Żywiec-Sucha Beskidzka oraz Zakopane-Katowice

Zobacz też

Przypisy

  1. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 397 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  4. GUS. Rejestr TERYT
  5. Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 1998. ISBN 83-01-12479-2.
  6. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom III - wynik wyszukiwania - DIR, dir.icm.edu.pl [dostęp 2019-12-13].
  7. M. Orłowicz, Ilustrowany przewodnik po Galicyi, Bukowinie, Spiszu, Orawie i Śląsku Cieszyńskim, Lwów 1914, reprint Krosno 1998, ISBN 83-87282-44-8, s. 389

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Silesian Voivodeship location map2.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of en:Silesian Voivodeship with counties (powiats) and municipalities (gminas). Geographic limits of the map:
  • N: 51.1617 N
  • S: 49.2956 N
  • W: 17.8872 E
  • E: 20.0559 E
Żywiec County location map02.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Żywiec County with urbanized area highlighted. Geographic limits of the map:

N: 49.84 N S: 49.38 N W: 18.90 E

E: 19.50 E