Jerzy Honowski

Jerzy Honowski (ur. 20 lutego 1929 r. w Poznaniu - zm. 30 grudnia 2011 r. w Krakowie) – taternik, leśnik, organizator i wieloletni dyrektor Gorczańskiego Parku Narodowego.

Od najmłodszych lat wychowywał się w Zakopanem. Ojciec był chemikiem, współtworzył Wytwórnię Materiałów Wybuchowych dla Armii Krajowej. Stryj Jerzego, Wacław, lotnik, brał udział w słynnej bitwie o Anglię. Jerzy Honowski zaraz po II wojnie światowej, jako 16–letni młodzieniec, był więziony przez władze komunistyczne i torturowany w wiezieniu na Montelupich w Krakowie za współpracę z AK. Maturę zdał w Zakopanem w 1948 r. Wstąpił do Szkoły Morskiej w Gdyni, po roku nauki jednak zrezygnował. W 1949 r. rozpoczął studia na Wydziale Leśnym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Ukończył je w 1953 r. W 1961 r. został nadleśniczym w Kamienicy, a po reorganizacji w Limanowej. Był też taternikiem, dokonał szeregu przejść bardzo trudnymi szlakami w Tatrach. Przez 12 lat walczył o powołanie Gorczańskiego Parku Narodowego. Działania te zostały uhonorowane 1 stycznia 1981 r. powołaniem czternastego parku narodowego w Polsce. Został pierwszym dyrektorem tego parku. Zrezygnował w 1992 r. Przez ostatnie lata przed emeryturą pracował w Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Krakowie^[1]. Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie^[2].

Jego żoną była prof. Maria Honowska z domu Brodowska, mieli pięcioro dzieci^[3].

Przypisy