Jerzy Orzechowski

Jerzy Orzechowski

podpułkownik pilot
Data i miejsce urodzenia	12 maja 1905 Jermolińce
Data i miejsce śmierci	14 stycznia 1988 Toronto
Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie Polskie Siły Zbrojne
Formacja	Lotnictwo Wojska Polskiego RAF
Jednostki	142 eskadra myśliwska dywizjon 303 dywizjon 306 dywizjon 307 dywizjon 308 23 dywizjon RAF
Stanowiska	dowódca dywizjonu attaché wojskowy
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa kampania wrześniowa
Odznaczenia

Jerzy Orzechowski herbu Oksza (ur. 12 maja 1905 w Jermolińcach, zm. 14 stycznia 1988 w Toronto) – podpułkownik pilot Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii.

Życiorys

W wieku 17 lat wstąpił do Korpusu Kadetów we Lwowie. Absolwent Oficerskiej Szkoły Lotnictwa w Dęblinie (I promocja, 9 lokata)^[1], awans na podporucznika otrzymał 15 sierpnia 1927 roku.

Dowódca 141 eskadry myśliwskiej^[2] i 142 eskadry myśliwskiej (od 23 marca 1933 do 1 września 1937). Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1936 w korpusie oficerów aeronautyki (w marcu 1939, w tym samym stopniu i starszeństwie, zajmował 18. lokatę w korpusie oficerów lotnictwa, grupa liniowa^[3]). W październiku 1938 został powołany do Wyższej Szkoły Lotniczej w Warszawie, w charatkterze słuchacza III Kursu^[4].

Po kampanii wrześniowej przez Rumunię i Francję trafił do Wielkiej Brytanii. Przeszedł przeszkolenie w 15 EFTS (15 Szkoła Pilotażu Podstawowego) i 5. OTU. 16 września 1940 skierowany do dywizjonu 303^[5] (przebywał tam 5 dni). Po przeszkoleniu w 6. OTU, 3 października 1940 roku skierowany do 615 dywizjonu RAF, a 16 października 1940 do 607 dywizjonu RAF.

Dowódca dywizjonu 306 od 18 października 1940 do 11 listopada 1940. Dowódca dywizjonu 308 od 8 grudnia 1940 do 22 czerwca 1941. Pod koniec 1942 dowódca eskadry 23 dywizjonu nocnych myśliwców RAF (stacjonujący na Malcie). Dowódca dywizjonu 307 od 1 kwietnia 1943 do 8 listopada 1943. attaché lotniczym RP w stolicy Francji od maja 1945 do września 1945. Po zakończeniu pracy w dyplomacji został oficerem łącznikowym w Dowództwie Lotnictwa Myśliwskiego. Z Polskich Sił Powietrznych odszedł w styczniu 1947 roku.

Do Polski nie powrócił, pozostał na emigracji. Zmarł w Kanadzie 14 stycznia 1988 roku.

Zestrzelenia

Na liście Bajana sklasyfikowany został na 381. pozycji z 1 prawdopodobnym zestrzelonym samolotem i trzema uszkodzonymi.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari^[6] nr 8410^[7]
• Krzyż Walecznych (trzykrotnie)
• Medal Lotniczy (trzykrotnie)
• Distinguished Flying Cross

Przypisy

Bibliografia

• Richard King: Dywizjon 303 walka i codzienność. Warszawa: Wydawnictwo RM, 2012. ISBN 978-83-7243-979-6.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
• biografia na samoloty.pl