Jerzy Piechowski

Jan Jerzy Piechowski (ur. 31 marca 1936 w Płocku, zm. 12 stycznia 2003 w Warszawie) – polski pisarz, publicysta, tłumacz, kolekcjoner i koneser sztuki.

Życiorys

Z wykształcenia filolog klasyczny. Wywodził się z mazowieckiej linii kaszubskiej rodziny szlacheckiej Piechowskich herbu Leliwa, która do połowy XVIII w. używała podwójnego nazwiska Sieczka Piechowski. Był potomkiem Józefa Piechowskiego szambelana ostatniego króla Polski Stanisława Augusta Poniatowskiego.

Niektóre z jego powieści zostały przetłumaczone na język niemiecki i czeski.

Twórczość (bibliografia)

Powieści i zbiory esejów:

  • Cień sprawy 1962
  • Sekretarz Piłata 1966
  • Drzewo gorczycy 1968
  • Rzym płonie 1969
  • Znak Salamandry 1970
  • Gwiazdy z kraju północy 1971
  • Świadkowie i truciciele 1972
  • Źrenice mroku 1973
  • Trzecia pokusa 1974
  • Spotkanie z Minotaurem 1975
  • Dumni i niezawiśli (eseje historyczne) 1977
  • Pittakos błazen 1978
  • Las w którym straszy 1980
  • Rycerze wielkiej gry 1981
  • Dym czarnych świec 1981
  • Imię tego zdrajcy 1982
  • Dzień w ogrodzie czasu (eseje z historii sztuki) 1984
  • Zemsta bogini Isztar 1986
  • Gra królów 1986
  • Druga twarz 1986
  • Być przy ogniu 1986
  • Prorok czy dyktator? - biografia Jana Kalwina 1988
  • Ukryte światła herbów 1991
  • Grymas Mony Lisy : sztuka, skandale, afery 1992
  • Śmierć tańczy poloneza 1992
  • Edgar Cayce. Wizjoner z Kentucky 1992; wyd. II pod zmienionym tytułem: Edgar Cayce. Wizjoner nowej ery 1994
  • Herby, magia, mity 1995
  • Symbol i mit starożytnej Grecji 1995
  • Mity starożytnego Rzymu 1996
  • Czas minął imperatorze 1999
  • Cezar płaci denara 2000
  • Aleja starych grabów 1991
  • Białe Błota 2003

Przetłumaczył:

  • Albert Schweitzer Życie (z niem.) Warszawa: PAX, 1964. Tytuł oryginalny: Lehre der Ehrfurcht vor dem Leben

Przygotował do druku, wydał, opatrzył wstępem i komentarzem:

  • Chrząszczewski Antoni Pamiętnik oficjalisty Potockich z Tulczyna Wrocław: Ossolineum, 1976