Jerzy Stembrowicz

Jerzy Stembrowicz
Data i miejsce urodzenia

26 października 1919
Warszawa

Data i miejsce śmierci

8 lutego 1989
Warszawa

profesor nauk prawnych
Specjalność: prawo konstytucyjne
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Habilitacja

1963

Profesura

1971

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Warszawski
Uniwersytet w Białymstoku

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Jerzy Stembrowicz (ur. 26 października 1919 w Warszawie, zm. 8 lutego 1989 w Warszawie) – polski prawnik, konstytucjonalista, powstaniec warszawski, doradca Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego w sierpniu 1980 w Stoczni Gdańskiej im. W. Lenina.

Życiorys

Był absolwentem Gimnazjum im. Adama Mickiewicza w Warszawie, w 1937 rozpoczął studia prawnicze na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego.

W czasie II wojny światowej był żołnierzem Armii Krajowej, walczył w powstaniu warszawskim, dostał się do niewoli niemieckiej. Po uwolnieniu służył Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie, a w sierpniu 1946 powrócił do Polski.

W 1947 ukończył studia prawnicze na UW. Po studiach pracował w Ministerstwie Sprawiedliwości, a od 1952 w Prokuraturze Generalnej, gdzie był m.in. naczelnikiem Departamentu Nadzoru Ogólnego. Równocześnie pracował naukowo jako asystent w Akademii Nauk Politycznych. W 1950 obronił pracę doktorską II Izba we Francji. Od 1961 pracował na Uniwersytecie Warszawskim, w 1963 habilitował się na podstawie pracy Parlament V Republiki, w 1964 otrzymał stopień docenta, w 1971 tytuł profesora nadzwyczajnego, w 1987 profesora zwyczajnego. Pełnił funkcję prodziekana Wydziału Prawa i Administracji UW (1971—1973) oraz dziekana Wydziału Prawno-Ekonomicznego Filii w Białymstoku (1981—1982). Był członkiem Komitetu Nauk Prawnych PAN. W swojej pracy naukowej zajmował się przede wszystkim najpierw francuskim, a następnie polskim prawem konstytucyjnym.

Był uczestnikiem Konwersatorium "Doświadczenie i Przyszłość", w sierpniu 1980 doradcą strajkujących w stoczni gdańskiej robotników wspierającym prace Komisji Ekspertów przy Prezydium Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego, następnie współpracownikiem Centrum Obywatelskich Inicjatyw Ustawodawczych Solidarności.

Został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 109-1-1/2)[1].

Książki

  • Parlament V Republiki Francuskiej (1963)
  • Rada Państwa w systemie organów PRL (1968)
  • Rząd w systemie parlamentarnym (1982)

Przypisy

  1. ↑ Cmentarz Stare Powązki: JAN STEMBROWICZ, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2020-02-22].

Bibliografia