Joanna Manuel

Joanna Manuel Kastylijska
królowa Kastylii i Leónu
Okres	od 1369 do 1381
Jako żona	Henryka Kastylijskiego
Dane biograficzne
Data urodzenia	1339
Data śmierci	27 marca 1381
Ojciec	Juan Manuel
Matka	Blanka Núñez de Lara de La Cerda
Mąż	Henryk Kastylijski
Dzieci	Jan I, Eleonora, Joanna

Joanna Manuel Kastylijska lub Joanna de Peñafiel (ur. 1339, zm. 27 marca 1381) – królowa Kastylii w latach 1369-1381, dziedziczka Escalon, Villena, Peñafiel i Lara oraz pani (senora soberana) Vizcaya.

Herb rodu de la Cerda - połączenie herbów Kastylii, Leónu i Francji

Życiorys

Urodziła się jako jedyna córka Juana Manuela, księcia Peñafiel (1282-1348), nazywanego el escritor (pisarz) i jego trzeciej żony - Blanki Núñez de Lara de La Cerda (zm. 1347). Jej ojciec był wnukiem króla Ferdynanda III Świętego. Jej matka Blanka była potomkinią panów Vizcaya (w Baskonii) i Lara - była wnuczką Ferdynanda de la Cerda (najstarszego syna i następcy króla Alfonsa X Mądrego).

Joanna była młodszą siostrą przyrodnią Konstancji Manuel (1323-1345), drugiej żony króla Piotra I Sprawiedliwego i księżną Portugalii. Jako dziecko Konstancja była żoną późniejszego teścia Joanny, ale małżeństwo to anulowano. Konstancja zmarła, kiedy Joanna miała zaledwie 5 lat.

27 lipca 1350 Joanna poślubiła don Henryka Kastylijskiego (1333-1379), starszego nieślubnego syna króla Alfonsa XI Kastylijskiego i Eleonory de Guzman. W 1369 Henryk obalił swojego przyrodniego brata - Piotra I Okrutnego i sam został królem Kastylii. Joanna i Henryk mieli troje dzieci:

• Jana I (1358-1390), dziedzica tronu Kastylii i Leónu,
• Eleonorę (1362-1416), żonę Karola III, króla Nawarry,
• Joannę (1367-1374).

Ich małżeństwo nie należało do szczęśliwych. Mąż Joanny miał liczne romanse i z takich związków pozamałżeńskich miał jeszcze 14 innych dzieci.

W 1361 zmarła nastoletnia bratanica Joanny - Blanka, córka Ferdynanda Manuel (brata Joanny) i Joanny de Ampurias. Ferdynand sam zmarł około 1350 i nie pozostawił innych dzieci poza Blanką, kiedy ta zaś zmarła Joanna odziedziczyła Villena, Escalona i Peñafiel.

Lara i Vizcaya odziedziczyła po śmierci rodzeństwa ciotecznego. A w 1369 została królową Kastylii i Leónu. Zmarła w 1381, a swoje posiadłości pozostawiła swojemu synowi. Vizcaya została wcielona do Kastylii, a następnie do Hiszpanii. Za to właśnie została zapamiętana przez Basków.