Johann André Forfang

Johann André Forfang
Ilustracja
(c) Ailura, CC BY-SA 3.0 AT
Data i miejsce urodzenia

4 lipca 1995
Tromsø

Klub

Tromsø Skiklubb

Debiut w PŚ

20 grudnia 2014 w Engelbergu (12. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

20 grudnia 2014 w Engelbergu (12. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

15 lutego 2015 w Vikersund (3. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

12 marca 2016 w Titisee-Neustadt

Rekord życiowy

245,5 m na Vikersundbakken w Vikersund (19 marca 2017)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia
Igrzyska olimpijskie
złotoPjongczang 2018duża druż.
srebroPjongczang 2018normalna
Mistrzostwa świata
srebroLahti 2017duża druż.
Mistrzostwa świata w lotach
złotoTauplitz 2016drużynowo
złotoOberstdorf 2018drużynowo
złotoPlanica 2020drużynowo
brązVikersund 2022drużynowo
Mistrzostwa świata juniorów
złotoAłmaty 2015indywidualnie
złotoAłmaty 2015drużynowo
brązVal di Fiemme 2014drużynowo
Inne nagrody
Puchar Świata w lotach
Bronze medal with cup.svg 3. miejsce
2015/2016
Willingen Five
Silver medal with cup.svg 2. miejsce
2018
Planica 7
Silver medal with cup.svg 2. miejsce
2018

Johann André Forfang (ur. 4 lipca 1995 w Tromsø[1]) – norweski skoczek narciarski, reprezentant klubu Tromsø Skiklubb. Srebrny indywidualnie na normalnej skoczni i złoty w drużynie medalista Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2018. Drużynowy złoty medalista Mistrzostw Świata w Lotach Narciarskich 2016, 2018 i 2020 oraz brązowy z 2022. Srebrny medalista Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym 2017 w drużynie. Trzeci zawodnik klasyfikacji generalnej Pucharu Świata w lotach narciarskich 2015/2016. Złoty indywidualnie oraz złoty i brązowy w drużynie medalista mistrzostw świata juniorów w narciarstwie klasycznym z lat 2014–2015. Medalista mistrzostw kraju.

Młodszy brat Daniela Forfanga, również skoczka narciarskiego[2].

Jego rekord życiowy wynosi 245,5 metra. Ustanowił go na Vikersundbakken w Vikersund 19 marca 2017[3][4].

Przebieg kariery

Lata 2011–2014

9 grudnia 2011 zadebiutował w zawodach FIS Cup. W norweskim Notodden zajął 16. miejsce. 28 stycznia 2012 w Bischofshofen po raz pierwszy wystartował w Pucharze Kontynentalnym. Został zdyskwalifikowany. Dzień później zajął 47. miejsce[5].

W sezonie 2012/2013 zdobył pierwsze punkty Pucharu Kontynentalnego. W styczniu 2013 w Zakopanem zajął 19. miejsce, zaś 9 marca w Vikersund odniósł pierwsze w karierze zwycięstwo w zawodach tego cyklu. Wystartował na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2013, zajmując 38. miejsce w zawodach indywidualnych[6].

1 lutego 2014 zdobył brązowy medal w konkursie drużynowym skoków narciarskich na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2014[7].

Sezon 2014/2015

5 grudnia 2014 w Lillehammer wystartował w kwalifikacjach do zawodów Pucharu Świata, jednak został w nich zdyskwalifikowany za nieprzepisowy kombinezon. W kolejnym tygodniu wystąpił w Pucharze Kontynentalnym w Renie. Zajął tam dwukrotnie drugie i raz pierwsze miejsce. Wyniki te sprawiły, że Forfang otrzymał powołanie na zawody Pucharu Świata w Engelbergu. W swoim debiucie w cyklu 20 grudnia 2014 zajął 12. pozycję. W kolejnych zawodach Pucharu Świata odbywających się w grudniu i styczniu Forfang regularnie zdobywał punkty, zajmując miejsca w drugiej i trzeciej dziesiątce[8].

Na początku lutego 2015 wystąpił w zawodach skoków narciarskich na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2015 w Ałmaty, zdobywając złoty medal zarówno w konkursie indywidualnym, jak i drużynowym. 15 lutego 2015 stanął na najniższym stopniu podium indywidualnych zawodów Pucharu Świata na mamuciej skoczni Vikersundbakken. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2015. W konkursie indywidualnym na skoczni normalnej został zdyskwalifikowany, zaś na skoczni dużej zajął 18. miejsce. W konkursie drużynowym nie wystartował. W marcowych zawodach jeszcze dwukrotnie zajął miejsca w pierwszej dziesiątce Pucharu Świata[8]. Sezon zakończył na 23. miejscu klasyfikacji generalnej i 8. miejscu klasyfikacji Pucharu Świata w lotach[9].

Sezon 2015/2016

Od początku sezonu Forfang znajdował się w czołówce Pucharu Świata 2015/2016. 6 grudnia w Lillehammer stanął na najniższym stopniu podium. Wynik ten powtórzył 13 grudnia w Niżnym Tagile. We wszystkich konkursach 64. Turnieju Czterech Skoczni zajął miejsca w pierwszej dziesiątce. W rozgrywanych na skoczni Kulm w Tauplitz/Bad Mitterndorf Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2016 zajął 4. miejsce indywidualnie po skokach na odległość 230, 216,5 i 240 metrów. W konkursie drużynowym wraz z Andersem Fannemelem, Danielem-André Tande oraz Kennethem Gangnesem zdobył złoty medal[10].

31 stycznia 2016 w Sapporo zajął 2. miejsce w konkursie Pucharu Świata. Taki sam wynik uzyskał 13 lutego na skoczni mamuciej w Vikersund. Po pięciu kolejnych konkursach zakończonych w pierwszej dziesiątce 12 marca w Titisee-Neustadt odniósł pierwsze w karierze zwycięstwo w konkursie Pucharu Świata. W kończącym sezon weekendzie na Letalnicy trzykrotnie stanął na podium zawodów indywidualnych, zajmując drugie i dwukrotnie trzecie miejsce[10][11]. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata 2015/2016 Forfang zajął 5. pozycję. Stanął również na najniższym stopniu podium Pucharu Świata w lotach narciarskich 2015/2016[9].

Sezon 2016/2017

Sezon 2016/2017 Pucharu Świata Forfang rozpoczął od 24. miejsca w Ruce. W kilku kolejnych konkursach nie zdobywał punktów, wobec czego został odsunięty od występów w zawodach najwyższej rangi i na przełomie grudnia i stycznia startował w Pucharze Kontynentalnym. Po dwóch miejscach na podium w Titisee-Neustadt powrócił do Pucharu Świata, gdzie zajął między innymi 6. miejsce w Wiśle[12]. W innych styczniowych zawodach osiągał jednak gorsze wyniki i powtórnie odsunięty został od startów, by przygotowywać się do Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym 2017[13].

Na mistrzostwach Forfang zajął indywidualnie 7. miejsce na skoczni normalnej i 12. na dużej, zaś w zawodach drużynowych zdobył, wraz z Andersem Fannemelem, Danielem-André Tande i Andreasem Stjernenem, srebrny medal. W marcowych zawodach Pucharu Świata zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce, najwyższe – czwarte – w Vikersund[12]. W klasyfikacji generalnej cyklu znalazł się na 27. miejscu ze 197 punktami[9].

Sezon 2017/2018

Trzykrotnie wystąpił w Letnim Grand Prix 2017, zajmując miejsca w czołowej dziesiątce. 3 października 2017 w Klingenthal ukończył zawody na 3. pozycji[14].

W pierwszej połowie sezonu 2017/2018 Pucharu Świata Forfang zajmował miejsca w pierwszej i drugiej dziesiątce. Na przełomie listopada i grudnia 2017 stawał na podium w Ruce, gdzie był 2., i w Niżnym Tagile, gdzie zajął 3. pozycję. Na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2018 zajął 8. miejsce indywidualnie, a w konkursie drużynowym, startując wraz z Robertem Johanssonem, Andreasem Stjernenem i Danielem-André Tande, zdobył złoty medal[14].

We wszystkich zawodach Pucharu Świata rozgrywanych w lutym i marcu 2018 Forfang zajmował miejsca w najlepszej dziesiątce. 4 lutego zwyciężył w konkursie w Willingen, ostatnim przed Zimowymi Igrzyskami Olimpijskimi 2018. Indywidualnie na igrzyskach zdobył srebrny medal na skoczni normalnej, przegrywając jedynie z Andreasem Welingerem, zaś na skoczni dużej był 5. W konkursie drużynowym wraz z Tande, Stjernenem i Johanssonem zdobył złoty medal. 23 marca 2018 zajął 2. miejsce w konkursie Pucharu Świata w Planicy[14]. W klasyfikacji generalnej cyklu zakończył sezon na 7. miejscu z 821 punktami[9].

Sezon 2018/2019

Sezon 2018/2019 Pucharu Świata Forfang rozpoczął od 10. miejsca w Wiśle. Na początku grudnia 2018 dwukrotnie stanął na podium zawodów Pucharu Świata w Niżnym Tagile, zajmując kolejno 1. i 2. miejsce, z kolei najgorsze wyniki w sezonie osiągał na przełomie grudnia i stycznia, w ramach 67. Turnieju Czterech Skoczni trzy razy z rzędu zajmując lokaty w trzeciej dziesiątce[15].

W lutym 2019 ustabilizował formę, zajmując we wszystkich konkursach Pucharu Świata miejsca między 7. i 10. Na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019 indywidualnie był 7. na skoczni dużej i 45. na normalnej, a w drużynie zajął 5. pozycję. We wszystkich marcowych zawodach Pucharu Świata zajął miejsca w pierwszej dziesiątce[15]. Sezon zakończył na 8. lokacie w klasyfikacji generalnej z 892 punktami[9].

Sezon 2019/2020

W Letnim Grand Prix 2019 wystartował w dwóch konkursach rozgrywanych w Polsce. W zawodach w Zakopanem zajął 10. miejsce. W sezonie 2019/2020 Pucharu Świata regularnie zajmował punktowane lokaty. Ani razu nie stanął na podium zawodów indywidualnych, najwyżej sklasyfikowany został na 4. pozycji, 18 stycznia 2020 w Titisee-Neustadt. Poza tym występem jeszcze dziewięciokrotnie kończył zawody w pierwszej dziesiątce[16]. W klasyfikacji generalnej sezon zakończył na 12. miejscu z 579 punktami[9].

Sezon 2020/2021

W sezonie 2020/2021 Pucharu Świata najczęściej zajmował miejsca w drugiej dziesiątce. Indywidualnie najwyżej sklasyfikowany był na 5. pozycji, w rozgrywanych w listopadzie 2020 zawodach w Ruce[17]. Cykl zakończył na 19. pozycji w klasyfikacji generalnej z 338 punktami[9]. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2020, na których zajął 22. miejsce indywidualnie, a w drużynie, wraz z Danielem-André Tande, Robertem Johanssonem i Halvorem Egnerem Granerudem, zdobył złoty medal. Wystartował również na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021, gdzie zajął 13. lokatę indywidualnie na skoczni dużej oraz 6. w drużynie męskiej[17].

Sezon 2021/2022

W ramach Letniego Grand Prix 2021 dwukrotnie stawał na podium zawodów indywidualnych – 11 września w Czajkowskim i 2 października w Klingenthal zajmował 3. miejsce[18].

W sezonie 2021/2022 Pucharu Świata zajmował głównie pozycje w drugiej i trzeciej dziesiątce. Najwyżej sklasyfikowany był na 5. lokacie, w marcowych zawodach w Oberstdorfie[18]. W klasyfikacji generalnej cyklu znalazł się na 24. miejscu z 303 punktami[9]. Z powodu zakażenia COVID-19 nie wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022[19]. Wystartował natomiast na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2022. Indywidualnie zajął 10. pozycję, a w drużynie, wraz z Danielem-André Tande, Halvorem Egnerem Granerudem i Mariusem Lindvikiem, zdobył brązowy medal[18].

Mistrzostwa Norwegii

Stawał na podium mistrzostw Norwegii. W 2016[20], 2017[21], 2018[22] i 2019[23] zdobył srebrny, a w 2022[24] – złoty medal indywidualnie.

Igrzyska olimpijskie

Indywidualnie

2018 Korea Południowa Pjongczangsrebrny medal (K-98), 5. miejsce (K-125)

Drużynowo

2018 Korea Południowa Pjongczangzłoty medal[a]

Starty J. A. Forfanga na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSKonkursSkok 1Skok 2NotaStrataZwycięzca
2.Silver medal.svg10 lutego2018Korea Południowa PjongczangAlpensia Jumping ParkK-98HS-109indywid.106,0 m109,5 m250,9 pkt8,4 pktAndreas Wellinger
5.17 lutego2018Korea Południowa PjongczangAlpensia Jumping ParkK-125HS-142indywid.133,0 m134,5 m271,6 pkt14,1 pktKamil Stoch
1.Gold medal.svg19 lutego2018Korea Południowa PjongczangAlpensia Jumping ParkK-125HS-142druż.[a]132,5 m132,0 m1098,5 pkt (262,0 pkt)

Mistrzostwa świata

Indywidualnie

2015 Szwecja Falundyskwalifikacja (K-90), 18. miejsce (K-120)
2017 Finlandia Lahti7. miejsce (K-90), 12. miejsce (K-116)
2019 Austria Seefeld/Innsbruck7. miejsce (K-120), 45. miejsce (K-99)
2021 Niemcy Oberstdorf13. miejsce (K-120)

Drużynowo

2017 Finlandia Lahtisrebrny medal (K-116)[b]
2019 Austria Seefeld/Innsbruck5. miejsce (K-120)[c]
2021 Niemcy Oberstdorf6. miejsce (K-120)[d]

Starty J. A. Forfanga na mistrzostwach świata – szczegółowo

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSKonkursSkok 1Skok 2NotaStrataZwycięzca
DSQ21 lutego2015Szwecja FalunLugnetK-90HS-100indywid.88,5 mDSQRune Velta
18.26 lutego2015Szwecja FalunLugnetK-120HS-134indywid.118,0 m127,0 m209,7 pkt59,0 pktSeverin Freund
7.25 lutego2017Finlandia LahtiSalpausselkäK-90HS-100indywid.93,0 m98,5 m253,1 pkt17,7 pktStefan Kraft
12.2 marca2017Finlandia LahtiSalpausselkäK-116HS-130indywid.127,0 m122,5 m259,9 pkt19,4 pktStefan Kraft
2.FIS silver medal.png4 marca2017Finlandia LahtiSalpausselkäK-116HS-130druż.[b]126,5 m138,0 m1078,5 pkt (274,5 pkt)25,7 pktPolska
7.23 lutego2019Austria InnsbruckBergiselK-120HS-130indywid.132,5 m125,5 m250,9 pkt28,5 pktMarkus Eisenbichler
5.24 lutego2019Austria InnsbruckBergiselK-120HS-130druż.[c]122,0 m127,0 m900,2 pkt (228,8 pkt)87,3 pktNiemcy
45.1 marca2019Austria SeefeldToni-Seelos-OlympiaschanzeK-99HS-109indywid.84,5 m73,5 pkt144,8 pktDawid Kubacki
13.5 marca2021Niemcy OberstdorfSchattenbergschanzeK-120HS-137indywid.128,5 m123,5 m235,9 pkt40,6 pktStefan Kraft
6.6 marca2021Niemcy OberstdorfSchattenbergschanzeK-120HS-137druż.[d]136,0 m128,0 m974,1 pkt (249,8 pkt)72,5 pktNiemcy

Mistrzostwa świata w lotach

Indywidualnie

2016 Austria Tauplitz4. miejsce
2018 Niemcy Oberstdorf8. miejsce
2020 Słowenia Planica22. miejsce
2022 Norwegia Vikersund10. miejsce

Drużynowo

2016 Austria Tauplitzzłoty medal[e]
2018 Niemcy Oberstdorfzłoty medal[f]
2020 Słowenia Planicazłoty medal[g]
2022 Norwegia Vikersundbrązowy medal[h]

Starty J. A. Forfanga na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSKonkursSkok 1Skok 2Skok 3Skok 4NotaStrataZwycięzca
4.15–16 stycznia2016Austria TauplitzKulmK-200HS-225indywid.230,0 m216,5 m240,0 m[i][j]602,0 pkt38,1 pktPeter Prevc
1.FIS gold medal.png17 stycznia2016Austria TauplitzKulmK-200HS-225druż.[e]218,5 m201,5 m1467,7 pkt (359,2 pkt)
8.19–20 stycznia2018Niemcy Oberstdorfim. Heiniego KlopferaK-200HS-235indywid.207,0 m207,5 m225,5 m[j]599,2 pkt52,7 pktDaniel-André Tande
1.FIS gold medal.png21 stycznia2018Niemcy Oberstdorfim. Heiniego KlopferaK-200HS-235druż.[f]214,0 m217,0 m1662,2 pkt (405,0 pkt)
22.11–12 grudnia2020Słowenia PlanicaLetalnicaK-200HS-240indywid.202,5 m213,0 m200,0 m205,0 m710,4 pkt166,8 pktKarl Geiger
1.FIS gold medal.png13 grudnia2020Słowenia PlanicaLetalnicaK-200HS-240druż.[g]217,0 m202,5 m1727,7 pkt (379,5 pkt)
10.11–12 marca2022Norwegia VikersundVikersundbakkenK-200HS-240indywid.223,0 m212,0 m208,5 m216,0 m755,1 pkt99,1 pktMarius Lindvik
3.FIS bronze medal.png13 marca2022Norwegia VikersundVikersundbakkenK-200HS-240druż.[h]210,5 m210,5 m1559,6 pkt (392,2 pkt)151,9 pktSłowenia

Mistrzostwa świata juniorów

Indywidualnie

2013 Czechy Liberec38. miejsce
2015 Kazachstan Ałmatyzłoty medal

Drużynowo

2014 Włochy Val di Fiemme/Predazzobrązowy medal[k]
2015 Kazachstan Ałmatyzłoty medal[l]

Starty J. A. Forfanga na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSKonkursSkok 1Skok 2NotaStrataZwycięzca
38.24 stycznia2013Czechy LiberecJeštědK-90HS-100indywid.86,5 m104,5 pkt179,0 pktJaka Hvala
3. Bronze medal with cup.svg1 lutego2014Włochy PredazzoTrampolino Dal BenK-95HS-106druż.[k]94,5 m94,5 m1011,4 pkt (239,8 pkt)15,6 pktPolska
1.Gold medal with cup.svg5 lutego2015Kazachstan AłmatyGornyj GigantK-95HS-106indywid.101,5 m103,0 m269,9 pkt
1.Gold medal with cup.svg7 lutego2015Kazachstan AłmatyGornyj GigantK-95HS-106druż.[l]99,5 m99,5 m893,3 pkt (236,3 pkt)

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2014/201523.
2015/20165.
2016/201727.
2017/20187.
2018/20198.
2019/202012.
2020/202119.
2021/202224.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2NotaPrzypisy
1.12 marca2016Niemcy Titisee-NeustadtHochfirstschanzeK-125HS-142144,0 m143,0 m265,9 pkt
2.4 lutego2018Niemcy WillingenMühlenkopfschanzeK-130HS-145147,5 m144,5 m271,4 pkt* WF 2018
3.1 grudnia2018Rosja Niżny TagiłAistK-120HS-134135,5 m129,0 m264,4 pkt

Miejsca na podium

Sezon PŚ1. miejsce2. miejsce3. miejsceRazem
2014/201511
2015/20161348
2016/2017
2017/20181214
2018/2019112
2019/2020
Suma36615

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2NotaLok.StrataZwycięzca
1.15 lutego2015Norwegia VikersundVikersundbakkenK-200HS-225214,0 m219,0 m374,6 pkt3.62,1 pktSeverin Freund
2.6 grudnia2015Norwegia LillehammerLysgårdsbakkenK-90HS-10096,5 m99,5 m272,5 pkt3.5,7 pktKenneth Gangnes
3.13 grudnia2015Rosja Niżny TagiłAistK-120HS-134127,5 m140,0 m253,8 pkt3.13,6 pktPeter Prevc
4.31 stycznia2016Japonia SapporoŌkurayamaK-120HS-134132,0 m134,5 m260,3 pkt2.5,6 pktAnders Fannemel
5.13 lutego2016Norwegia VikersundVikersundbakkenK-200HS-225229,0 m222,0 m439,4 pkt2.18,2 pktPeter Prevc
6.12 marca2016Niemcy Titisee-NeustadtHochfirstschanzeK-125HS-142144,0 m143,0 m265,9 pkt1.
7.17 marca2016Słowenia PlanicaLetalnicaK-200HS-225226,0 m226,0 m419,0 pkt2.7,5 pktPeter Prevc
8.18 marca2016Słowenia PlanicaLetalnicaK-200HS-225223,5 m233,0 m439,8 pkt3.7,8 pktRobert Kranjec
9.20 marca2016Słowenia PlanicaLetalnicaK-200HS-225226,0 m245,0 m405,4 pkt3.29,6 pktPeter Prevc
10.26 listopada2017Finlandia RukaRukatunturiK-120HS-142136,5 m142,0 m298,6 pkt2.2,8 pktJernej Damjan
11.2 grudnia2017Rosja Niżny TagiłAistK-120HS-134129,0 m141,5 m264,3 pkt3.3,2 pktRichard Freitag
12.4 lutego2018Niemcy WillingenMühlenkopfschanzeK-130HS-145147,5 m144,5 m271,4 pkt1.
13.23 marca2018Słowenia PlanicaLetalnicaK-200HS-240242,0 m234,5 m452,2 pkt2.3,7 pktKamil Stoch
14.1 grudnia2018Rosja Niżny TagiłAistK-120HS-134135,5 m129,0 m264,4 pkt1.
15.2 grudnia2018Rosja Niżny TagiłAistK-120HS-134132,5 m130,0 m259,2 pkt2.13,9 pktRyōyū Kobayashi

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

stan na 18 grudnia 2022

Sezon 2014/2015
Klingenthal HS140Ruka HS142Ruka HS142Lillehammer HS138Lillehammer HS138Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Engelberg HS137Engelberg HS137Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Tauplitz HS225Wisła HS134Zakopane HS134Sapporo HS134Sapporo HS134Willingen HS145Willingen HS145Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Vikersund HS225Vikersund HS225Lahti HS130Kuopio HS100Trondheim HS140Oslo HS134Oslo HS134Planica HS225Planica HS225punkty
---q---1219281912431314213716----103492411937915325
Sezon 2015/2016
Klingenthal HS140Lillehammer HS100Lillehammer HS100Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Engelberg HS137Engelberg HS137Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Willingen HS145Zakopane HS134Sapporo HS134Sapporo HS134Trondheim HS140Vikersund HS225Vikersund HS225Vikersund HS225Lahti HS130Lahti HS100Kuopio HS127Ałmaty HS140Ałmaty HS140Wisła HS134Titisee-Neustadt HS142Planica HS225Planica HS225Planica HS225punkty
912353144844795192188276105--412331240
Sezon 2016/2017
Ruka HS142Ruka HS142Klingenthal HS140Lillehammer HS138Lillehammer HS138Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Wisła HS134Wisła HS134Zakopane HS134Willingen HS145Oberstdorf HS225Oberstdorf HS225Sapporo HS137Sapporo HS137Pjongczang HS140Pjongczang HS109Oslo HS134Trondheim HS140Vikersund HS225Planica HS225Planica HS225punkty
24464333q------3264226------1064q9197
Sezon 2017/2018
Wisła HS134Ruka HS142Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Titisee-Neustadt HS142Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Tauplitz HS235Zakopane HS140Willingen HS145Willingen HS145Lahti HS130Oslo HS134Lillehammer HS140Trondheim HS140Vikersund HS240Planica HS240Planica HS240punkty
18231573147919133067110566928821
Sezon 2018/2019
Wisła HS134Ruka HS142Ruka HS142Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS142Innsbruck HS130Bischofshofen HS142Predazzo HS135Predazzo HS135Zakopane HS140Sapporo HS137Sapporo HS137Oberstdorf HS235Oberstdorf HS235Oberstdorf HS235Lahti HS130Willingen HS145Willingen HS145Oslo HS134Lillehammer HS140Trondheim HS138Vikersund HS240Planica HS240Planica HS240punkty
10139124152522211711124q107887109955788892
Sezon 2019/2020
Wisła HS134Ruka HS142Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Klingenthal HS140Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS142Innsbruck HS130Bischofshofen HS142Predazzo HS104Predazzo HS104Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Zakopane HS140Sapporo HS137Sapporo HS137Willingen HS145Bad Mitterndorf HS235Bad Mitterndorf HS235Râșnov HS97Râșnov HS97Lahti HS130Lahti HS130Lillehammer HS140Lillehammer HS140punkty
16dq13147612159711964131634226167141036162148579
Sezon 2020/2021
Wisła HS134Ruka HS142Ruka HS142Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS142Innsbruck HS128Bischofshofen HS142Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Zakopane HS140Lahti HS130Willingen HS147Willingen HS147Klingenthal HS140Klingenthal HS140Zakopane HS140Zakopane HS140Râșnov HS97Planica HS240Planica HS240Planica HS240punkty
-dq52071820359252613343213452312421911-11138338
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Ruka HS142Ruka HS142Wisła HS134Klingenthal HS140Klingenthal HS140Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS142Bischofshofen HS142Bischofshofen HS142Bischofshofen HS142Zakopane HS140Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Willingen HS147Willingen HS147Lahti HS130Lahti HS130Lillehammer HS140Oslo HS134Oslo HS134Oberstdorf HS235Oberstdorf HS235Planica HS240Planica HS240punkty
2591834121462028302416441530----34124310q2952115303
Sezon 2022/2023
Wisła HS134Wisła HS134Ruka HS142Ruka HS142Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS142Innsbruck HS128Bischofshofen HS142Zakopane HS140Sapporo HS137Sapporo HS137Sapporo HS137Bad Mitterndorf HS235Bad Mitterndorf HS235Willingen HS147Willingen HS147Lake Placid HS128Lake Placid HS128Râșnov HS97Oslo HS134Oslo HS134Lillehammer HS140Lillehammer HS140Vikersund HS240Vikersund HS240Lahti HS130Planica HS240Planica HS240punkty
91410q1723283298
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

stan po zakończeniu sezonu 2021/2022

Sezon
2014/2015
Klingenthal HS140Zakopane HS134Willingen HS145Lahti HS130Planica HS225
-4--3
Sezon
2015/2016
Klingenthal HS140Willingen HS145Zakopane HS134Oslo HS134Kuopio HS127Planica HS225
92-211
Sezon
2016/2017
Klingenthal HS140Zakopane HS134Willingen HS145Oslo HS134Vikersund HS225Planica HS225
45-411
Sezon
2017/2018
Wisła HS134Ruka HS142Titisee-Neustadt HS142Zakopane HS140Lahti HS130Oslo HS134Vikersund HS240Planica HS240
11133111
Sezon
2018/2019
Wisła HS134Zakopane HS140Lahti HS130Willingen HS145Oslo HS134Vikersund HS240Planica HS240
10894166
Sezon
2019/2020
Wisła HS134Klingenthal HS140Zakopane HS140Lahti HS130Oslo HS134
-4241
Sezon
2020/2021
Wisła HS134Zakopane HS140Lahti HS130Râșnov HS97 (mikst)Planica HS240
----5
Sezon
2021/2022
Wisła HS134Bischofshofen HS142Zakopane HS140Willingen HS147 (mikst)Lahti HS130Oslo HS134 (mikst)Planica HS240
-3----2
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2014/201521.
2015/20166.
2017/20189.
2018/201916.
2019/20206.
2020/202119.
2021/202221.

Raw Air

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
20176.
20186.
20195.
202023.
202239.

Willingen Six

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
20182.
201911.
202012.
202135.

Planica 7

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
20182.
20199.
202113.
202213.

Titisee-Neustadt Five

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
20206.

Puchar Świata w lotach

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2014/20158.
2015/20163.
2016/201715.
2017/20186.
2018/20199.
2019/20209.
2020/202111.
2021/202215.

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2015niesklasyfikowany
201645.
201716.
201867.
201941.
20219.
202255.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2NotaLok.StrataZwycięzca
1.3 października2017Niemcy KlingenthalVogtland ArenaK-125HS-140140,0 m123,0 m253,7 pkt3.8,7 pktDawid Kubacki
2.11 września2021Rosja CzajkowskijSnieżynkaK-125HS-140133,5 m145,0 m240,6 pkt3.13,3 pktHalvor Egner Granerud
3.2 października2021Niemcy KlingenthalVogtland ArenaK-125HS-140134,5 m135,0 m254,0 pkt3.29,8 pktRyōyū Kobayashi

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

stan po zakończeniu LGP 2022

2015
Wisła HS134Hinterzarten HS108Courchevel HS132Einsiedeln HS117Hakuba HS131Hakuba HS131Czajkowskij HS106Czajkowskij HS140Ałmaty HS140Ałmaty HS140Hinzenbach HS94punkty
32q3844-------0
2016
Courchevel HS132Wisła HS134Hinterzarten HS108Einsiedeln HS117Hakuba HS131Hakuba HS131Czajkowskij HS140Czajkowskij HS140Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
-12------201648
2017
Wisła HS134Hinterzarten HS108Courchevel HS132Hakuba HS131Hakuba HS131Czajkowskij HS140Czajkowskij HS140Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
-----48-3142
2018
Wisła HS134Hinterzarten HS108Einsiedeln HS117Courchevel HS135Hakuba HS131Hakuba HS131Râșnov HS97Râșnov HS97Hinzenbach HS94punkty
22--------9
2019
Wisła HS134Hinterzarten HS108Courchevel HS135Zakopane HS140Hakuba HS131Hakuba HS131Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
17--10----40
2021
Wisła HS134Wisła HS134Courchevel HS135Szczuczyńsk HS99Szczuczyńsk HS99Czajkowskij HS140Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
---1393-3169
2022
Wisła HS134Wisła HS134Courchevel HS135Râșnov HS97Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
-----1418
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

stan po zakończeniu LGP 2022

2015Wisła HS134Hinterzarten HS108
3-
2016Wisła HS134
1
2018Wisła HS134Czajkowskij HS140 (mikst)
3-
2019Wisła HS134Hinterzarten HS108 (mikst)Zakopane HS140
3-3
2021Czajkowskij HS140 (mikst)
1
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2011/2012niesklasyfikowany
2012/201348.
2013/201459.
2014/201532.
2016/201727.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2Nota
1.9 marca2013Norwegia VikersundVikersundbakkenK-105HS-117119,5 m111,5 m268,3 pkt
2.14 grudnia2014Norwegia RenaRenabakkeneK-124HS-139136,5 m131,0 m270,8 pkt
3.7 stycznia2017Niemcy Titisee-NeustadtHochfirstschanzeK-125HS-142138,5 m147,0 m283,9 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2NotaLok.StrataZwycięzca
1.9 marca2013Norwegia VikersundVikersundbakkenK-105HS-117119,5 m111,5 m268,3 pkt1.
2.12 grudnia2014Norwegia RenaRenabakkeneK-99HS-111109,0 m104,0 m263,9 pkt2.6,0 pktStephan Leyhe
3.14 grudnia2014Norwegia RenaRenabakkeneK-124HS-139132,5 m139,0 m297,0 pkt2.1,8 pktManuel Fettner
4.14 grudnia2014Norwegia RenaRenabakkeneK-124HS-139136,5 m131,0 m270,8 pkt1.
5.7 stycznia2017Niemcy Titisee-NeustadtHochfirstschanzeK-125HS-142138,5 m147,0 m283,9 pkt1.
6.8 stycznia2017Niemcy Titisee-NeustadtHochfirstschanzeK-125HS-142141,5 m128,0 m255,9 pkt2.5,4 pktViktor Polášek

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu sezonu 2021/2022

Sezon 2011/2012
Rovaniemi HS100Rovaniemi HS100Ałmaty HS140Ałmaty HS140Erzurum HS109Erzurum HS140Engelberg HS137Engelberg HS137Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Sapporo HS100Sapporo HS134Sapporo HS134Bischofshofen HS140Bischofshofen HS140Brotterode HS117Brotterode HS117Iron Mountain HS133Oslo HS106Oslo HS106Oslo HS106Wisła HS134Wisła HS134Predazzo HS134Predazzo HS134Kuopio HS127Kuopio HS127punkty
-------------dq47------------0
Sezon 2012/2013
Ałmaty HS140Ałmaty HS140Engelberg HS137Engelberg HS137Zakopane HS134Zakopane HS134Sapporo HS100Sapporo HS134Sapporo HS134Bischofshofen HS140Bischofshofen HS140Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Planica HS139Planica HS139Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Brotterode HS117Brotterode HS117Wisła HS134Wisła HS134Liberec HS100Liberec HS100Vikersund HS117Vikersund HS117Niżny Tagił HS100Niżny Tagił HS100punkty
--70345419------------------141--130
Sezon 2013/2014
Rena HS111Rena HS111Lahti HS130Lahti HS130Engelberg HS137Engelberg HS137Courchevel HS96Courchevel HS96Sapporo HS100Sapporo HS100Sapporo HS134Sapporo HS134Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Brotterode HS117Brotterode HS117Brotterode HS117Seefeld HS109Seefeld HS109Falun HS100Falun HS100Zakopane HS134Zakopane HS134Niżny Tagił HS134punkty
773134-----------------3128-75
Sezon 2014/2015
Rena HS111Rena HS139Rena HS139Engelberg HS137Engelberg HS137Wisła HS134Wisła HS134Sapporo HS100Sapporo HS134Sapporo HS134Planica HS139Planica HS139Zakopane HS134Zakopane HS134Brotterode HS117Lahti HS130Lahti HS130Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Seefeld HS109Seefeld HS109Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134punkty
221-----------------------260
Sezon 2016/2017
Vikersund HS117Vikersund HS117Vikersund HS117Ruka HS142Ruka HS142Engelberg HS140Engelberg HS140Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Garmisch-Partenkirchen HS140Garmisch-Partenkirchen HS140Sapporo HS100Sapporo HS134Sapporo HS134Bischofshofen HS140Bischofshofen HS140Erzurum HS140Erzurum HS140Brotterode HS117Brotterode HS117Planica HS139Planica HS139Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Rena HS139Rena HS139Zakopane HS134Zakopane HS134Czajkowski HS106Czajkowski HS106punkty
-----4512---------------------275
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
201386.
201482.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu LPK 2022

2013
Stams HS115Stams HS115Kranj HS109Kranj HS109Kuopio HS127Kuopio HS127Lillehammer HS138Lillehammer HS138Klingenthal HS140Klingenthal HS140punkty
-------23--8
2014
Kranj HS109Kranj HS109Wisła HS134Wisła HS134Kuopio HS127Kuopio HS127Frenštát HS106Frenštát HS106Klingenthal HS140Klingenthal HS140Stams HS115Stams HS115Trondheim HS140Trondheim HS140punkty
------------202022
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2011/2012149.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

stan po zakończeniu sezonu 2021/2022

Sezon 2011/2012
VillachVillachGérardmerGérardmerSzczyrkSzczyrkEinsiedelnEinsiedelnNotoddenNotoddenPredazzoPredazzoSzczyrkSzczyrkKranjKranjLiberecBrattleboroBrattleboroBaiersbronnBaiersbronnGarmisch-PartenkirchenGarmisch-Partenkirchenpunkty
--------1615-------------31
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi

  1. a b Skład zespołu: Daniel-André Tande, Andreas Stjernen, Johann André Forfang, Robert Johansson
  2. a b Skład zespołu: Anders Fannemel, Johann André Forfang, Daniel-André Tande, Andreas Stjernen
  3. a b Skład zespołu: Halvor Egner Granerud, Andreas Stjernen, Johann André Forfang, Robert Johansson
  4. a b Skład zespołu: Marius Lindvik, Daniel-André Tande, Johann André Forfang, Robert Johansson
  5. a b Skład zespołu: Anders Fannemel, Johann André Forfang, Daniel-André Tande, Kenneth Gangnes
  6. a b Skład zespołu: Robert Johansson, Andreas Stjernen, Johann André Forfang, Daniel-André Tande
  7. a b Skład zespołu: Daniel-André Tande, Johann André Forfang, Robert Johansson, Halvor Egner Granerud
  8. a b Skład zespołu: Johann André Forfang, Daniel-André Tande, Halvor Egner Granerud, Marius Lindvik
  9. Nie ustał tego skoku.
  10. a b Seria konkursowa została odwołana.
  11. a b Skład zespołu: Daniel-André Tande, Johann André Forfang, Hans Petter Bergquist, Mats Søhagen Berggaard
  12. a b Skład zespołu: Joacim Ødegård Bjøreng, Halvor Egner Granerud, Phillip Sjøen, Johann André Forfang

Przypisy

  1. Katarzyna Lipska: Andre FORFANG Johann - sylwetka. skijumping.pl, 2019-04-01. [dostęp 2019-04-12].
  2. Daniel Ludwiński: Johann Andre Forfang wdzięczny bratu. "Daniel był moją inspiracją". sportowefakty.wp.pl, 2015-12-31. [dostęp 2016-04-13].
  3. Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2015-01-10].
  4. Andrzej Mysiak: Niedziela w Vikersund: 12 skoczków z życiówkami, trzy rekordy krajów, dwa - kontynentów. skokinarciarskie.pl, 2017-03-19. [dostęp 2017-04-18].
  5. FORFANG Johann Andre - Athlete Information; Season 2012. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-12]. (ang.).
  6. FORFANG Johann Andre - Athlete Information; Season 2013. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-12]. (ang.).
  7. Andrzej Mysiak: MŚJ: Polacy ze złotym medalem w drużynie. skokinarciarskie.pl, 2014-02-01. [dostęp 2014-02-23].
  8. a b FORFANG Johann Andre - Athlete Information; Season 2015. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-12]. (ang.).
  9. a b c d e f g h FORFANG Johann Andre - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-08]. (ang.).
  10. a b FORFANG Johann Andre - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-12]. (ang.).
  11. Adam Bucholz: PŚ w Titisee-Neustadt: Pierwsze w karierze zwycięstwo Johanna Andre Forfanga!. skijumping.pl, 2016-03-12. [dostęp 2016-03-13].
  12. a b FORFANG Johann Andre - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-12]. (ang.).
  13. Martyna Szydłowska: Zaskakujący skład Norwegów na PŚ w Oberstdorfie. skokinarciarskie.pl, 2017-01-30. [dostęp 2017-01-30].
  14. a b c FORFANG Johann Andre - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-12]. (ang.).
  15. a b FORFANG Johann Andre - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-12]. (ang.).
  16. FORFANG Johann Andre - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2020-04-16]. (ang.).
  17. a b FORFANG Johann Andre - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2021-05-12]. (ang.).
  18. a b c FORFANG Johann Andre - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-08]. (ang.).
  19. Johann Andre Forfang nie wystąpi na IO w Pekinie!. sport.onet.pl, 2022-02-07. [dostęp 2022-04-08].
  20. Dominik Formela: Gangnes mistrzem Norwegii. skijumping.pl, 2016-01-26. [dostęp 2018-05-01].
  21. Piotr Bąk: Daniel–Andre Tande mistrzem Norwegii. skijumping.pl, 2017-01-25. [dostęp 2018-05-01].
  22. Piotr Bąk: Robert Johansson nokautuje w mistrzostwach Norwegii. skijumping.pl, 2018-02-28. [dostęp 2018-05-01].
  23. Adam Bucholz: Stjernen mistrzem Norwegii, Johansson na podium pomimo upadku. skijumping.pl, 2019-01-15. [dostęp 2019-04-12].
  24. Dominik Formela: Forfang i Opseth mistrzami Norwegii. skijumping.pl, 2022-01-18. [dostęp 2022-04-08].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Ski jumping pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Ski jumping
Bronze medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Brązowy medal z pucharem.
Silver medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Srebrny medal z pucharem.
Silver medal.svg
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Draw of a silver medal, based in Olympic rings.svg.
The joining of the rings is not correct drawn.
Gold medal.svg
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Drawing of a gold medal, based on Olympic rings.svg.
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
FIS silver medal.png
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Srebrny medal FIS
FIS gold medal.png
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Złoty medal FIS
FIS bronze medal.png
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Brązowy medal FIS
Gold medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Złoty medal z pucharem.
Civil Ensign of Switzerland.svg
Flag of Switzerland at sea
Flag of Japan (bordered).svg
Flag of Japan (bordered, unrounded corners)
Flag of Slovenia (bordered).svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Olympic flag.svg
Olympic Movement flag

Proportions 2:3, created 1913, adopted 1914, first used 1920.

20190301 Seefeld SJ 8592.jpg
(c) Ailura, CC BY-SA 3.0 AT
Seefeld, March 1, 2019: FIS Nordic World Ski Championships, Ski Jumping Mixed Training.