John Pritchard (dyrygent)
| ||
| Imię i nazwisko | John Michael Pritchard | |
|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 5 lutego 1921 Londyn | |
| Pochodzenie | angielskie | |
| Data i miejsce śmierci | 5 grudnia 1989 Daly City | |
| Gatunki | muzyka poważna | |
| Zawód | dyrygent | |
| Odznaczenia | ||
_rib.PNG){kind=small} | ||
Sir John Michael Pritchard (ur. 5 lutego 1921 w Londynie, zm. 5 grudnia 1989 w Daly City w Kalifornii[1][2][3]) – brytyjski dyrygent.
Życiorys
Początkowo uczył się gry na fortepianie i altówce u swojego ojca, następnie studiował dyrygenturę we Włoszech[1][2]. Po wybuchu II wojny światowej wrócił do Wielkiej Brytanii i został zmobilizowany do wojska[2]. Od 1943 do 1951 roku prowadził Derby Orchestra[3]. W latach 1947–1950 był kolejno korepetytorem, kierownikiem chóru i asystentem dyrygenta Fritza Buscha na festiwalu operowym w Glyndebourne. W 1951 roku debiutował na tym festiwalu jako dyrygent i był związany z nim przez kolejne lata[1][2], od 1969 do 1977 roku był jego dyrektorem muzycznym[2][3]. W 1952 roku debiutował w Covent Garden Theatre[2]. Był pierwszym dyrygentem Royal Liverpool Philharmonic (1957–1963) i London Philharmonic Orchestra (1962–1966)[1][2][3]. W 1963 roku zadebiutował w Stanach Zjednoczonych, w późniejszych latach był gościnnym dyrygentem Chicago Lyric Opera (1969) i San Francisco Opera (1970)[2]. Pełnił funkcję dyrektora muzycznego opery w Kolonii (1978–1988), Théâtre Royal de la Monnaie w Brukseli (1981–1989) i San Francisco Opera (1986–1989)[1][2]. Od 1982 roku był stałym dyrygentem BBC Symphony Orchestra[1][2][3].
Jako dyrygent prezentował różnorodny, szeroki repertuar[2]. Zainicjował serie koncertów muzyki współczesnej pt. Musica Viva, poprzedzonych słowną prezentacją utworów[1]. Dokonał nagrań płytowych oper włoskich i utworów kompozytorów brytyjskich[2]. Od 1962 roku komandor Orderu Imperium Brytyjskiego[2]. W 1983 roku otrzymał tytuł szlachecki[2][3].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 193. ISBN 978-83-224-0837-7.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2874. ISBN 0-02-865530-3.
- ↑ a b c d e f The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 712. ISBN 0-674-37299-9.
Media użyte na tej stronie
Baretka Orderu Imperium Brytyjskiego (cywilnego; od 1936).