John Wayne Gacy

Ten artykuł od 2008-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

John Wayne Gacy

John Wayne Gacy z Rosalynn Carter w 1978 roku
Data i miejsce urodzenia	17 marca 1942 Chicago
Data i miejsce śmierci	10 maja 1994 Crest Hill
Przyczyna śmierci	Egzekucja przez wstrzyknięcie trucizny
Zawód, zajęcie	Przedsiębiorca budowlany

John Wayne Gacy Jr (ur. 17 marca 1942 w Chicago, zm. 10 maja 1994 w Crest Hill) – amerykański seryjny morderca i gwałciciel działający w Chicago w latach 1972–1978. Jego ofiarami stało się w sumie 33 młodych mężczyzn i chłopców. Słynął z tego, że występował charytatywnie jako klaun. Aresztowano go w 1978, skazano na śmierć w 1980, a wyrok wykonano 10 maja 1994^[1].

Życiorys

Mieszkał na przedmieściach Chicago wraz z rodzicami i dwójką sióstr. Jego dziadkowie pochodzili z Polski pod zaborami (oryginalne nazwisko Gatza lub Gaca). Dzieciństwo Gacy’ego nie przebiegało spokojnie – jego ojciec nadużywał alkoholu i często bił swoje dzieci; chłopiec padł także ofiarą molestowania seksualnego^[2]. John w wieku 11 lat został uderzony huśtawką prosto w głowę, co spowodowało u niego krwiaka mózgu, wykrytego dopiero pięć lat później.

Gacy był przenoszony ze szkoły do szkoły, gdyż miał problemy z nauką. W pewnym momencie rzucił szkołę i przeniósł się do Las Vegas. Tam zatrudnił się w zakładzie pogrzebowym. Parę miesięcy później niezadowolony ze swojej pracy wrócił do Chicago, gdzie ukończył studia menedżerskie. Wkrótce znalazł pracę w jednej z dobrze prosperujących firm odzieżowych.

W 1964 ożenił się ze współpracownicą Marilyn Myer. W niedługim czasie para przeprowadziła się do Waterloo w stanie Iowa, gdzie John dostał pracę w restauracji teścia (należącej do sieci KFC^[2]), którą zresztą później otrzymał na własność. Tym sposobem John stał się jednym z najbardziej szanowanych obywateli miasta^[2].

Sielskie życie nie trwało długo. Już w 1968 miał problemy z tytułu molestowania seksualnego dzieci. Było to dużym zaskoczeniem dla jego żony, z którą miał już dwójkę potomstwa. Został uznany winnym zachowań homoseksualnych (ang. sodomy) i skazany na pobyt w więzieniu na 10 lat, ale w nagrodę za dobre sprawowanie zwolniono go po 18 miesiącach^[3].

W 1975 John założył własne przedsiębiorstwo budowlane i ponownie się ożenił, tym razem jego wybranką była koleżanka z czasów szkolnych. Para przeprowadziła się do Des Plaines na przedmieściach Chicago. Gacy miał talent do interesów – doskonale prowadził firmę, oszczędzał mnóstwo pieniędzy, zatrudniając młodych chłopców (pięciu z nich padło później jego ofiarą). W wolnych chwilach przebierał się za klauna i dawał przedstawienia dla dzieci w okolicznych szpitalach; udzielał się również charytatywnie i należał do Partii Demokratów. Organizował ponadto polonijną paradę w Chicago^[2].

W marcu 1976 druga żona wystąpiła o rozwód – mąż odmawiał bowiem współżycia z nią, realizując się seksualnie z męskimi prostytutkami^[2].

Zbrodnie

Obraz klauna autorstwa Gacy’ego

12 grudnia 1978 zaginął Robert Piest, którego ostatni raz widziano w towarzystwie Johna. Policja dowiedziała się, że Gacy już kilka razy był aresztowany za napaść na młodych chłopców, dlatego też szybko dostała pozwolenie na rewizję jego domu^[2]. Na terenie posesji znaleziono 29 rozkładających się ciał; policjanci odkryli również sygnet należący do zaginionego Piesta. Wobec coraz większej liczby dowodów John zaczął zeznawać oraz postanowił pokazać, gdzie leży reszta ciał.

Śmierć z jego rąk poniosły prawdopodobnie 33 osoby. Większość ciał zakopał na terenie swojej posesji, a część wrzucił do pobliskiej rzeki. Sześć z nich było w tak zaawansowanym stopniu rozkładu, że nie zidentyfikowano ich. Ofiarami Gacy’ego były głównie męskie prostytutki, ale zwabił też kilkoro dzieci z przystanków autobusowych.

Większości ofiar zakładał kajdanki pod pretekstem pokazania sztuczek magicznych, potem je ogłuszał, gwałcił i brutalnie mordował. Gacy utrzymywał, że ma trzy oblicza: John Klaun, John Biznesmen oraz John Morderca, zwany Jackiem Harleyem. Utrzymywał również, że jest chory psychicznie, jednak lekarze uznali, że podczas popełniania zbrodni był w pełni świadomy swych czynów.

Proces i egzekucja

Proces rozpoczął się 6 lutego 1980. Powołano 100 świadków. Obrońca Johna zgłaszał niepoczytalność klienta, jednak ława przysięgłych odrzuciła tę wersję. W ciągu dwóch godzin udowodniono mu winę. Morderca nie wyraził skruchy; stwierdził, że nie przywróciłby życia żadnej ze swoich ofiar. Przed wykonaniem wyroku (zastrzyk trucizny) powiedział strażnikowi, że „może go pocałować w dupę”^[2].

W dniu egzekucji Gacy’ego miały miejsce w USA demonstracje, podczas których ludzie cieszyli się, że morderca został stracony. Po stwierdzeniu zgonu z czaszki zabójcy usunięto mózg i przekazano go pracownikom naukowym. Chcieli oni sprawdzić, czy mózg seryjnego mordercy różni się w jakiś sposób od zwyczajnego. Faktu takiego jednak nie stwierdzono.

Ofiary Gacy’ego

Chicago

Lokalizacja Chicago na mapie Stanów Zjednoczonych

Za jedną z ofiar Gacy’ego uznawany był przez lata Harold Wayne Lovell, który zaginął w maju 1977, jednak odnalazł się w roku 2011^[4].

Nawiązania w kulturze

Postaci mordercy poświęcone były filmy:

• amerykański film biograficzny Złapać mordercę (To Catch a Killer) z 1992, w reżyserii Erica Tilla^[5][6].
• amerykański film biograficzny Gacy (2003), w reżyserii Clive'a Saundersa^[7].
• "Szanowny panie Gacy" (2010)
• "Potwór w rodzinie" Sezon 1 odc.2 (2015)

Biografię Gacy’ego przedstawił Sufjan Stevens w utworze John Wayne Gacy Jr z płyty Illinois (2005), wyprowadzając jego zbrodnicze skłonności od okresu dzieciństwa. Postać mordercy jako klauna w czerwono-białym kostiumie znajduje się też w ilustracjach do płyty^[8].

Postać Gacy’ego była też inspiracją dla kilku bohaterów w serialu American Horror Story: Freak Show (klaun Twisty)^[9] oraz Hotel (postać samego Gacy’ego)^[10]. W obie postaci wcielił się John Carroll Lynch^[11].

Egzekucja oraz jedno z morderstw Gacy'ego były ukazane w 10 odcinku miniserialu Netflixa: Dahmer – Potwór: Historia Jeffreya Dahmera opowiadającym o seryjnym mordercy Jeffrey'u Dahmerze

Jeden z pierwszych muzyków zespołu Marilyn Manson (zespół muzyczny) Stephen Gregory Bier Jr. przybrał pseudonim artystyczny "Madonna Wayne Gacy". Powstał on z połączenia imienia gwiazdy muzyki pop oraz nazwiska seryjnego mordercy, co jest charakterystyczne dla członków tego zespołu.

Przypisy