Jorman Aguilar
| Pełne imię i nazwisko | Jorman Israel Aguilar Bustamante | ||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 11 września 1994 | ||||||||||||||||||||
| Wzrost | 180 cm | ||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||
| Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||
| Klub | |||||||||||||||||||||
| Numer w klubie | 15 | ||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna[b] | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Jorman Israel Aguilar Bustamante (ur. 11 września 1994 w mieście Panama) – panamski piłkarz występujący na pozycji napastnika, obecnie zawodnik słoweńskiej Goricy.
Kariera klubowa
Aguilar pochodzi ze stołecznego miasta Panama i w piłkę zaczynał grać jako czterolatek w szkółce juniorskiej Sportingu San Miguelito[1]. W 2008 roku, kiedy miał trzynaście lat, podczas meczu z Alianzą w mistrzostwach Panamy U-15, doznał podwójnego złamania kości strzałkowej w prawej nodze, przez co musiał pauzować przez ponad pół roku. Sporting nie zainteresował się sytuacją zawodnika, wobec czego koszty leczenia musiała opłacić jego rodzina. Pomoc w rekonwalescencji zaoferował wówczas Jair Palacios, trener drugoligowego Río Abajo FC, do którego niebawem przeniósł się Aguilar[2].
W sezonie 2011/2012 Aguilar awansował z Río Abajo do najwyższej klasy rozgrywkowej[3]. W Liga Panameña de Fútbol zadebiutował za kadencji szkoleniowca Rubéna Guevary, 5 sierpnia 2012 w wygranym 1:0 meczu z Chorrillo, w którym zdobył również premierowego gola w pierwszej lidze[4]. Trzy dni później strzelił cztery bramki w wygranej 5:2 konfrontacji z Árabe Unido, wpisując się do historii jako jeden z nielicznych graczy w historii rozgrywek, którym udało się dokonać tego czynu[5]. Już w swoim debiutanckim sezonie Apertura 2012, w wieku zaledwie osiemnastu lat, został królem strzelców ligi panamskiej, zdobywając dziesięć bramek w osiemnastu spotkaniach[6]. Jego drużyna zajęła natomiast sensacyjne pierwsze miejsce w tabeli[7], lecz w decydującej o mistrzostwie fazie play-off odpadła w półfinale[8]. Jego dobre występy zaowocowały zainteresowaniem ze strony drużyn z Australii, Słowacji, Kolumbii, Portugalii, Włoch i Stanów Zjednoczonych[9]. Z końcem grudnia 2012 wygasł jego kontrakt z Río Abajo[10].
Na początku 2013 roku Aguilar przebywał na testach w hiszpańskim RCD Espanyol z Barcelony, a zainteresowanie jego zatrudnieniem przejawiały również zespoły takie jak KRC Genk i SSC Napoli[11]. Ostatecznie w marcu 2013 Aguilar podpisał czteroletni kontrakt z włoską drużyną Parma FC, zostając piątym Panamczykiem w historii ligi włoskiej[12]. Procent sumy z jego kolejnego transferu zagwarantował sobie jego były klub, Río Abajo[11]. W maju zaczął trenować z pierwszą drużyną Parmy, jednak trzy miesiące później, po wcześniejszych testach, razem z kilkoma kolegami klubowymi został wypożyczony do słoweńskiego ND Gorica[13]. W 1. SNL zadebiutował 27 lipca 2013 w przegranym 1:2 meczu z Domžale[14].
Kariera reprezentacyjna
W lutym 2011 Aguilar został powołany do reprezentacji Panamy U-17 na Młodzieżowe Mistrzostwa Ameryki Północnej, po uprzednich występach w udanych kwalifikacjach do tego turnieju. We właściwych rozgrywkach pięciokrotnie pojawiał się na jamajskich boiskach, nie zdobywając bramki, a jego drużyna narodowa zajęła trzecie miejsce[15]. Dzięki temu młodzi Panamczycy awansowali na Mistrzostwa Świata U-17 w Meksyku, rozgrywane w tym samym roku. Na juniorskim mundialu był podstawowym piłkarzem reprezentacji i wystąpił we wszystkich czterech konfrontacjach[16]. Zdobył również jedyne dwa gole dla swojego zespołu – w fazie grupowej z Burkina Faso (1:0), dzięki któremu Panama po raz pierwszy w historii wygrała mecz na mistrzostwach świata w kategorii wiekowej U-17[17], a także z Ekwadorem (1:2), kiedy to zanotował trafienie bezpośrednim strzałem z rzutu wolnego[18]. Panamczycy ostatecznie zakończyli swój udział w mundialu na 1/8 finału, ulegając gospodarzowi i późniejszemu triumfatorowi turnieju, Meksykowi (0:2)[19].
W lipcu 2012 Aguilar w barwach reprezentacji Panamy U-20 wziął udział w zakończonych powodzeniem eliminacjach do Młodzieżowych Mistrzostw Ameryki Północnej.
Styl gry
Aguilar jest silnym, lewonożnym[20] i utalentowanym graczem, prezentującym elegancki styl gry. Dobrze gra w powietrzu, posiada również mocny strzał z dystansu. Z krajowych piłkarzy wzoruje się na Luisie Tejadzie[1], a z zagranicznych na Cristiano Ronaldo[17]. Jest porównywany do Edinsona Cavaniego[21].
Życie prywatne
Aguilar jest synem Benigno Aguilara i Zobeidy Bustamante, posiada pięciu starszych braci[2]. Studiował na Colegio Bilingüe Cerro Viento[22]. Jest kibicem Realu Madryt[17].
Przypisy
- ↑ a b Roberto E. Quelne: Jorman Aguilar, un joven que brilla con luz propia. La Estrella. [dostęp 2013-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-03)]. (hiszp.).
- ↑ a b Álvaro Martínez: Nada frenó a Jorman. El Siglo. [dostęp 2013-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (27 czerwca 2011)]. (hiszp.).
- ↑ Aguilar es premiado por tener un torneo brillante. TVn, 19 grudnia 2012. [dostęp 2013-01-09]. (hiszp.).
- ↑ Eduardo Moreno T.: Río Abajo consigue su primera Victoria y el Líder sigue siendo Líder. LPF, 6 sierpnia 2012. [dostęp 2013-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (16 sierpnia 2012)]. (hiszp.).
- ↑ Campo Elías Estrada: El Río Abajo se desbordó. La Prensa. [dostęp 2013-01-09]. (hiszp.).
- ↑ Arturo Bolvarán C.: Alex, el mejor portero; Jorman máximo anotador y Palacios mejor técnico. Telemetro, 11 grudnia 2012. [dostęp 2013-01-09]. (hiszp.).
- ↑ Árabe Unido y Chepo jugarán la final. FIFA, 28 listopada 2012. [dostęp 2013-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (25 kwietnia 2013)]. (hiszp.).
- ↑ Denise Lara: Chepo empata con Río Abajo pero avanza a la final de LPF. Telemetro, 24 listopada 2012. [dostęp 2013-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (25 lipca 2013)]. (hiszp.).
- ↑ Víctor Bárcenas: Jorman Aguilar tiene múltiples ofertas del fútbol foráneo. Panama America, 12 grudnia 2012. [dostęp 2013-01-09]. (hiszp.).
- ↑ Arturo Bolvarán C.: Jorman Aguilar: "Hay interesados en el exterior, pero nada concreto". Telemetro, 11 grudnia 2012. [dostęp 2013-01-09]. (hiszp.).
- ↑ a b Álvaro Martínez: Jorman es del Parma. El Siglo, 2 marca 2013. [dostęp 2013-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 sierpnia 2013)]. (hiszp.).
- ↑ Jorman Aguilar jugará con el Parma Italiano. Crítica, 1 marca 2013. [dostęp 2013-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (7 marca 2013)]. (hiszp.).
- ↑ Álvaro Martínez: Jorman Aguilar Del Parma al ND Gorica. Batakzo, 2 lipca 2013. [dostęp 2013-08-23]. (hiszp.).
- ↑ Prva liga: Domžale v zadnji sekundi do zmage, šest golov Maribora. Delo, 27 lipca 2013. [dostęp 2013-08-23]. (słoweń.).
- ↑ Sub 17 de Panamá obtiene el tercer lugar del Premundial. Prensa, 27 lutego 2011. [dostęp 2013-01-09]. (hiszp.).
- ↑ Jorman AGUILAR. FIFA. [dostęp 2013-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (18 lutego 2013)]. (ang.).
- ↑ a b c Aguilar: A dream come true. FIFA, 22 czerwca 2011. [dostęp 2013-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 kwietnia 2013)]. (ang.).
- ↑ Consigue Ecuador valioso triunfo ante Panamá. La Jornada, 24 czerwca 2011. [dostęp 2013-01-09]. (hiszp.).
- ↑ Juan Manuel Terán: México 2-0 Panamá... Con un 'Marco Bueno', tendrá el Tri quinto partido. MedioTiempo, 30 czerwca 2012. [dostęp 2013-01-09]. (hiszp.).
- ↑ Jorman Aguilar. Ceroacero. [dostęp 2013-01-09]. (hiszp.).
- ↑ ASTRI NASCENTI Aguilar il “Cavani” di Panama (VIDEO). Gazzetta Giallorossa, 27 stycznia 2013. [dostęp 2013-02-08]. (wł.).
- ↑ José Miguel Domínguez F.: Jorman Aguilar,del Mundial a la escuela. Comando Canalero. [dostęp 2013-01-09]. (hiszp.).
Bibliografia
- Jorman Aguilar, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [online] [dostęp 2020-11-26].
|
|
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.