José Barrionuevo
_Alfonso_Guerra_comparece_en_rueda_de_prensa_junto_a_otros_miembros_del_Gobierno_para_informar_de_los_resultados_del_referend%c3%bam_de_la_OTAN._Pool_Moncloa._12_de_marzo_de_1986_(cropped).jpeg) | |
| Data i miejsce urodzenia | 13 marca 1942 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie | polityk, urzędnik państwowy |
| Stanowisko | minister spraw wewnętrznych (1982–1988), minister transportu, turystyki i komunikacji (1988–1991) |
José Barrionuevo Peña (ur. 13 marca 1942 w Berji[1]) – hiszpański polityk i urzędnik państwowy, działacz Hiszpańskiej Socjalistycznej Partii Robotniczej (PSOE), parlamentarzysta, minister spraw wewnętrznych (1982–1988), minister transportu, turystyki i komunikacji (1988–1991).
Życiorys
Ukończył prawo na Uniwersytecie Complutense w Madrycie, kształcił się także w zakresie dziennikarstwa[1][2]. Pracował w administracji publicznej jako urzędnik inspekcji pracy[2]. W okresie przemian politycznych dołączył do Convergencia Socialista de Madrid[3], z którą przyłączył się do Hiszpańskiej Socjalistycznej Partii Robotniczej. W latach 1979–1982 zasiadał we władzach miejskich Madrytu[2].
W grudniu 1982 premier Felipe González powierzył mu stanowisko ministra spraw wewnętrznych. Zajmował je do lipca 1988, po czym objął urząd ministra transportu, turystyki i komunikacji, który sprawował do lipca 1991[4]. Kierując resortem spraw wewnętrznych, odpowiadał m.in. za przeprowadzenie reformy reorganizującej struktury policji[5]. Od 1986 do 1998 wykonywał jednocześnie mandat posła do Kongresu Deputowanych III, IV, V i VI kadencji[6].
W 1998 został ostatecznie skazany na karę 10 lat pozbawienia wolności w procesie dotyczącym porwania hiszpańsko-francuskiego obywatela Segunda Mareya[1][2][7]. Sprawa wiązała się z działaniami przeciwko baskijskim terrorystom z ETA, do czego nadzorowane przez José Barrionuevo ministerstwo spraw wewnętrznych wykorzystywało jednostkę paramilitarną GAL[7][8]. Polityk został osadzony we wrześniu 1998, jednak zwolniono go już w grudniu tegoż roku, redukując jednocześnie dwie trzecie kary[7]. Później został ułaskawiony, co pozwoliło mu odzyskać status inspektora w resorcie pracy do czasu przejścia na emeryturę[2]. W 2002, po innym kilkuletnim postępowaniu, został natomiast uniewinniony od zarzucanej mu defraudacji środków publicznych[1].
Przypisy
- ↑ a b c d Barrionuevo Peña, José (hiszp.). mcnbiografias.com. [dostęp 2018-02-12].
- ↑ a b c d e José Barrionuevo (hiszp.). buscabiografias.com. [dostęp 2018-02-12].
- ↑ La lenta ascensión hasta la cima (hiszp.). elpais.com, 28 stycznia 1986. [dostęp 2018-02-12].
- ↑ Gobiernos de España (hiszp.). zarate.eu. [dostęp 2018-02-12].
- ↑ Barrionuevo anuncia una reorganización de los cuerpos policiales que facilite la coordinación (hiszp.). elpais.com, 12 października 1984. [dostęp 2018-02-12].
- ↑ Barrionuevo Peña, José (hiszp.). congreso.es. [dostęp 2018-02-12].
- ↑ a b c Barrionuevo y Vera salen hoy de la cárcel tras el indulto del Gobierno (hiszp.). elpais.com, 24 grudnia 1998. [dostęp 2018-02-12].
- ↑ Ex-minister jailed in 'dirty war' scandal (hiszp.). bbc.co.uk, 29 lipca 1998. [dostęp 2018-02-12].
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
.jpg)
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
Media użyte na tej stronie
Alfonso Guerra González, vicepresidente del Gobierno, acompañado por José Barrionuevo, ministro de Interior; Javier Solana, ministro de Cultura y portavoz del Gobierno, y Narcis Serra, ministro de Defensa, comparece ante los medios de comunicación en la rueda de prensa para informar sobre los resultados del referéndum de la OTAN
El presidente del Gobierno, Felipe González, recibe al presidente de la Diputación General de Aragón, Emilio Eiroa.