José Guilherme de Toledo

José Toledo
Ilustracja
José Toledo w barwach Wisły Płock (2016)
Pełne imię i nazwisko

José Guilherme de Toledo

Data i miejsce urodzenia

11 stycznia 1994
São Paulo, Brazylia

Wzrost

193 cm

Pozycja

prawy rozgrywający

Informacje klubowe
Klub

Vardar Skopje

Numer w klubie

29

Kariera seniorska
LataKlubWyst.Gole
Handebol Itapema
2014–2015BM Granollers
2015–2019Wisła Płock
2019–Vardar Skopje
Kariera reprezentacyjna[a]
LataReprezentacjaWyst.Gole
Brazylia82(216[1])
  1. ↑ Aktualne na: 10 grudnia 2018.

José Guilherme de Toledo (ur. 11 stycznia 1994 w São Paulo[2]) – brazylijski piłkarz ręczny, prawy rozgrywający, od 2019 zawodnik Vardara Skopje.

Reprezentant Brazylii, mistrz (2016) i wicemistrz (2018) Ameryki, uczestnik mistrzostw świata. Król strzelców mistrzostw świata U-19 na Węgrzech (2013; 64 bramki).

Kariera klubowa

Początkowo grał w brazylijskim Handebol Itapema. W 2014 podpisał trzyletni kontrakt z hiszpańskim BM Granollers[3]. W sezonach 2014/2015 i 2015/2016 rozegrał w lidze ASOBAL 30 meczów, w których zdobył 104 bramki[4]. W sezonie 2014/2015 wystąpił ponadto w pięciu meczach Pucharu EHF, w których rzucił 16 goli[2].

W listopadzie 2015 został zawodnikiem Wisły Płock, z którą podpisał dwuipółletnia umowę[5] (zgodnie z pierwotnymi ustaleniami miał trafić do płockiej drużyny w lipcu 2016). Według hiszpańskich mediów kwota transferu wyniosła 40 tys. euro[6]. W płockim zespole zadebiutował 11 listopada 2015 w wygranym spotkaniu ze Śląskiem Wrocław (35:26), a po raz pierwszy w Lidze Mistrzów wystąpił trzy dni później w meczu z tureckim Beşiktaşem (32:26). W sezonie 2015/2016 rozegrał w Superlidze 16 spotkań i zdobył 46 goli, a w LM zanotował osiem meczów i rzucił 30 bramek[2].

W sezonie 2016/2017 rozegrał w Superlidze 25 meczów i rzucił 47 bramek[7], a w Lidze Mistrzów wystąpił w dziewięciu spotkaniach, w których zdobył 17 goli[2]. W rozegranym 24 maja 2017 pierwszym spotkaniu finałowym polskiej ligi z Vive Kielce (24:25), sfaulował w 12. minucie Krzysztofa Lijewskiego, rozcinając mu brodę i powodując krwiaka na krtani oraz wykluczając go z gry w spotkaniu rewanżowym. W trakcie meczu sędziowie ukarali go za ten faul karą dwóch minut. 26 maja 2017 Komisarz Ligi Piotr Łebek nałożył na Wisłę Płock i de Toledo karę pieniężną w wysokości 10 tys. zł. Zobowiązał też zawodnika do publicznych i osobistych przeprosin Krzysztofa Lijewskiego[8]. Komisja Odwoławcza przy Związku Piłki Ręcznej w Polsce na odbytym 18 lipca 2017 posiedzeniu uchyliła w całości karę[9].

W sezonie 2017/2018 rozegrał w Superlidze 34 mecze i zdobył 101 goli, a w Lidze Mistrzów wystąpił 14 razy i rzucił 41 bramek[2]. W sezonie 2018/2019 rozegrał w Superlidze 30 meczów i zdobył 87 goli[10] oraz otrzymał nominację do nagrody dla najlepszego bocznego rozgrywającego ligi[11]. W Lidze Mistrzów wystąpił z kolei w 13 spotkaniach, w których rzucił 41 bramek[2]. Po raz ostatni w barwach Wisły zagrał 22 maja 2019 przeciwko Vive Kielce (26:26).

W 2019 przeszedł na zasadzie transferu definitywnego do macedońskiego Vardara Skopje[12].

Kariera reprezentacyjna

W 2013 zagrał w mistrzostwach świata U-19 na Węgrzech – w turnieju tym zdobył 64 gole, zostając wraz z Rumunem Nicusorem Negru królem strzelców turnieju[13]. Podczas mistrzostw świata U-21 w Brazylii (2015) wystąpił w siedmiu meczach, w których rzucił 14 bramek[14].

W 2015 wziął udział w mistrzostwach świata seniorów w Katarze – w sześciu meczach zdobył 11 bramek[15]. W 2016 wraz z reprezentacją Brazylii wywalczył mistrzostwo Ameryki – w rozegranym 19 czerwca 2016 finale z Chile (28:24) zdobył trzy bramki[16]. W sierpniu 2016 uczestniczył w igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro (7. miejsce) – zagrał w sześciu spotkaniach, rzucając 21 goli[17]. W 2017 wziął udział w mistrzostwach świata we Francji, podczas których rzucił 29 bramek i miał 21 asyst[18]. W 2018 wywalczył wicemistrzostwo Ameryki – w rozegranym 24 czerwca 2018 meczu finałowym z Argentyną (24:29) zdobył cztery gole[19]. W 2019 uczestniczył w mistrzostwach świata w Danii i Niemczech, w których rozegrał osiem spotkań i rzucił 37 bramek[20].

Sukcesy

Reprezentacja Brazylii
Indywidualne

Statystyki

KlubSezonLigaLigaPuchar PolskiEuropejskie pucharyRazem
MBŚr.MBŚr.MBŚr.MBŚr.
BM Granollers2014/2015ASOBAL21572,7–––5163,226732,8
2015/20169475,2––––––9475,2
Razem301043,5–––5163,2351203,4
Wisła Płock2015/2016Superliga16462,94828303,828843
2016/201725471,95173,49171,939812,1
2017/2018341013341,314412,9511462,9
2018/201930872,926313413,2451343
Razem1052812,714352,5441292,91634452,7
Stan na koniec sezonu 2018/2019[2][4][21]

Przypisy

  1. ↑ Brazil. Team roster (ang.). ihf.info, 10 grudnia 2018. [dostęp 2018-12-14].
  2. ↑ a b c d e f g José Guilherme de Toledo (ang.). eurohandball.com. [dostęp 2018-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-20)].
  3. ↑ Mireia Portabella: El Fraikin BMG tendrá tres nuevas incorporaciones para el 2014–15 (hiszp.). bmgranollers.cat, 21 czerwca 2014. [dostęp 2018-01-21].
  4. ↑ a b José Guilherme de Toledo (hiszp.). asobal.es. [dostęp 2018-01-21].
  5. ↑ Maciej Wojs: Jose Guilherme de Toledo w Orlen Wiśle już teraz!. sportowefakty.wp.pl, 9 listopada 2015. [dostęp 2018-01-21].
  6. ↑ Sławomir Bromboszcz: Oficjalnie: Jose Guilherme de Toledo zagra w Orlen Wiśle Płock. sportowefakty.wp.pl, 8 listopada 2015. [dostęp 2018-01-21].
  7. ↑ Klasyfikacja strzelców – sezon 2016/2017. zprp.pl. [dostęp 2018-01-21].
  8. ↑ Maciej Wojs: Kary finansowe dla Orlen Wisły Płock po pierwszym finale PGNiG Superligi!. sportowefakty.wp.pl, 26 maja 2017. [dostęp 2018-01-21].
  9. ↑ Jose de Toledo – kara uchylona. sprwislaplock.pl, 24 sierpnia 2017. [dostęp 2018-01-21].
  10. ↑ Klasyfikacja strzelców – sezon 2018/2019. zprp.pl. [dostęp 2019-08-18].
  11. ↑ Gladiatory 2019 rozdane!. zprp.pl, 26 maja 2019. [dostęp 2019-08-18].
  12. ↑ Bartek Choinkowski: Oficjalnie: Jose de Toledo odchodzi z Orlen Wisły. Kierunek Skopje. sportowefakty.wp.pl, 1 lipca 2019. [dostęp 2019-08-18].
  13. ↑ a b Raport z mistrzostw świata U-19 na Węgrzech 2013 – najlepsi strzelcy (ang.). ihf.info. [dostęp 2018-01-21].
  14. ↑ Raport z mistrzostw świata U-21 w Brazylii 2015 (ang.). ihf.info. [dostęp 2018-01-21].
  15. ↑ Raport z mistrzostw świata w Katarze 2015 (ang.). ihf.info. [dostęp 2018-01-21].
  16. ↑ Raport z meczu Chile – Brazylia (24:28). Finał mistrzostw Ameryki 2016 (port.). panamericanohandball.datafactory.la. [dostęp 2018-01-21].
  17. ↑ Raport z igrzysk olimpijskich w Rio do Janeiro 2016 (ang.). ihf.info. [dostęp 2018-01-21].
  18. ↑ Raport z mistrzostw świata we Francji 2017 (ang.). ihf.info. [dostęp 2018-01-21].
  19. ↑ Raport z mistrzostw Ameryki 2018 (ang.). handballargentina.org. [dostęp 2018-10-20].
  20. ↑ Raport z mistrzostw świata w Danii i Niemczech 2019 (ang.). ihf.info. [dostęp 2019-04-24].
  21. ↑ Archiwum rozgrywek. zprp.pl. [dostęp 2018-01-21].

Media użyte na tej stronie

Handball pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Handball. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Jose De Toledo 20161002.jpg
Autor: Wenflou, Licencja: CC0
Rencontre de phase de groupe de la Ligue des champions 2016-17. A Coubertin, le 2 octobre 2016.