Josef Goldschmidt
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | 25 lipca 1981 |
| Wiceminister spraw wewnętrznych w II rządzie Meir | |
| Okres | od 22 grudnia 1969 |
| Przynależność polityczna | |
| Okres | od 19 lipca 1970 |
| Przynależność polityczna | Narodowa Partia Religijna |
| Poseł do Knesetu | |
| Okres | od 15 grudnia 1969 |
| Przynależność polityczna | Narodowa Partia Religijna |
Josef Goldschmidt, hebr. יוסף גולדשמידט, ang. Yosef Goldschmidt (ur. 1907 we Frankfurcie nad Menem, zm. 25 lipca 1981) – izraelski polityk i nauczyciel, w latach 1969–1974 poseł do Knesetu, w latach 1969–1970 wiceminister spraw wewnętrznych.
Życiorys
Urodził się w 1907 we Frankfurcie nad Menem, tam też uczył się w jesziwie, a następnie studiował na Uniwersytecie Johanna Wolfganga Goethego. Studia kontynuował na Uniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium, następnie wyjechał do Wielkiej Brytanii, by podjąć naukę na Uniwersytecie Londyńskim[1].
W 1935 wyemigrował do Palestyny, gdzie pracował jako nauczyciel w szkołach średnich. Uczył biologii, chemii i geografii. W latach 1942–1948 był wizytatorem żydowskich szkół w Palestynie, a w niepodległym Izraelu, w latach 1948–1952, głównym inspektorem całego mizrachijskiego systemu szkolnego. Następnie w latach 1952–1953 był zastępcą dyrektora generalnego w Ministerstwie Edukacji i Kultury, gdzie przepracował kolejne 15 lat jako dyrektor sekcji szkolnictwa religijnego[1].
W wyborach parlamentarnych w październiku 1969 startował z listy Narodowej Partii Religijnej i nie dostał się do izraelskiego parlamentu. Zaledwie jednak miesiąc po rozpoczęciu się siódmej kadencji Knesetu, 15 grudnia tego roku, objął mandat poselski, zastępując Josefa Burga[2]. Burg, wieloletni lider Narodowej Partii Religijnej, w wyniku pewnych przetasowań politycznych zrezygnował z funkcji posła, którą sprawował nieprzerwanie od 1949 roku – objął jednak (ponownie) funkcję ministra opieki społecznej w nowo utworzonym rządzie Goldy Meir[3]. 22 grudnia Goldschmidt również został powołany do tego rządu, na stanowisko wiceministra spraw wewnętrznych, w resorcie, którego ministrem był Chajjim Mosze Szapira, drugi z przywódców Narodowej Partii Religijnej[4]. W siódmym Knesecie zasiadał do końca kadencji 21 stycznia 1974. Szeroko udzielał się w życiu parlamentarnym – był przewodniczącym komisji konstytucji, prawa i sprawiedliwości oraz podkomisji prawa, był także członkiem czterech innych komisji: finansów, edukacji i kultury, spraw wewnętrznych oraz powołań sędziowskich[1].
16 lipca 1970, w związku ze śmiercią ministra Chajiima Moszego Szapiry[5], czasowo został odwołany z tego stanowiska wiceministra, jednak powrócił na ten urząd już 19 czerwca u boku nowego ministra – Josefa Burga. Tym razem był wiceministrem przez niecałe dwa miesiące do 1 września 1970[4].
W kolejnych wyborach nie udało mu się zdobyć mandatu poselskiego[6]. W 1974 był przez pewien czas zastępcą burmistrza Jerozolimy[1].
Był autorem licznych publikacji związanych z edukacją, religią i filozofią[1].
Zmarł 25 lipca 1981 w wieku siedemdziesięciu czterech lat[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e f Josef Goldschmidt (ang.) – profil na stronie Knesetu.
- ↑ Knesset Members of the Seventh Knesset. knesset.gov.il. [dostęp 2016-10-06]. (ang.).
- ↑ Josef Burg (ang.) – profil na stronie Knesetu.
- ↑ a b All Governments of Israel. Seventh Knesset: Government 15. knesset.gov.il. [dostęp 2016-10-06]. (ang.).
- ↑ Chajjim Mosze Szapira (ang.) – profil na stronie Knesetu.
- ↑ Factional and Government Make-Up of the Eighth Knesset. knesset.gov.il. [dostęp 2016-10-06]. (ang.).