Juhaska Turnia (Tatry Wysokie)

Juhaska Turnia
Ilustracja
Juhaska Turnia (wśród podpisanych formacji)
Państwo

 Słowacja

Pasmo

Tatry, Karpaty

Wysokość

ok. 2490 m n.p.m.

Pierwsze wejście

6 września 1902 r.
Jolán Adriányi i Johann Glatz

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, po prawej nieco na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Juhaska Turnia”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Juhaska Turnia”
Ziemia49°11′56″N 20°12′11″E/49,198889 20,203056

Juhaska Turnia (słow. Ovčiarska veža, niem. Jolánspitze, węg. Jolán-csúcs) – turnia o wysokości ok. 2490 m n.p.m. znajdująca się w słowackich Tatrach Wysokich. Leży w długiej południowo-wschodniej grani Wyżniego Baraniego Zwornika. Od Spiskiej Grzędy (dokładniej od Spiskiej Igły) oddziela ją Juhaska Przełączka, a od Pięciostawiańskiej Turni – Pięciostawiańska Przełączka. Podobnie jak na inne okoliczne obiekty, nie prowadzi na jej szczyt żaden znakowany szlak turystyczny, do wierzchołka mają dostęp jedynie taternicy. Najłatwiej osiągnąć go od strony Pięciostawiańskiej Przełączki[1], natomiast w stronę Juhaskiej Przełączki turnia opada urwistym uskokiem[2].

Nazwy niemiecka i węgierska zostały nadane po 1902 r. na cześć pierwszej zdobywczyni, Jolán Adriányi[3]. W tym czasie nazywano ją również Turnią Spiską. Polską nazwę Juhaskiej Turni nadał w 1910 r. Stanisław Eljasz-Radzikowski[4], nazwa słowacka Ovčiarska veža jest kalką nazwy polskiej (ovčiar = pasterz). Pierwsze wejścia:

  • Jolán Adriányi i przewodnik Johann Glatz, 6 września 1902 r. – letnie,
  • G. Schmidt, 6 kwietnia 1916 r. – zimowe[1].

Przypisy

  1. ↑ a b Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XX. Baranie Rogi – Durny Szczyt. Warszawa: Sport i Turystyka, 1976, s. 104-105.
  2. ↑ Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 407. ISBN 83-01-13184-5.
  3. ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
  4. ↑ Józef Nyka: Nazewnicze nagrobki w Tatrach [w:] "Wierchy" R. 82 (2016), Centralny Ośrodek Turystyki Górskiej PTTK, Kraków 2019, ISSN 0137-6829, s. 109-110
Juhaska Turnia wśród podpisanych obiektów
Południowo-wschodnia grań Wyżniego Baraniego Zwornika – odcinek od Wyżniego Baraniego Zwornika do Łomnicy

Media użyte na tej stronie

Carpathians relief location map.jpg
Autor: Uwe Dedering, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Carpathians.
  • Projection: Equirectangular projection, strechted by 148.0%.
  • Geographic limits of the map:
  • N: 50.0° N
  • S: 44.25° N
  • W: 16.0° E
  • E: 27.5° E
  • GMT projection: -JX19.473333333333333cd/14.410266666666665cd
  • GMT region: -R16.0/44.25/27.5/50.0r
  • GMT region for grdcut: -R16.0/44.25/27.5/50.0r
  • Relief: SRTM30plus.
  • Made with Natural Earth. Free vector and raster map data @ naturalearthdata.com.
U+25B2.svg
Black up-pointing triangle ▲, U+25B2 from Unicode-Block Geometric Shapes (25A0–25FF)
Łomnica a7.jpg
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Szczyty grupy Łomnicy. Widok z Jagnięcego Szczytu
Dolina Pieciu Stawow Spiskich, Spiska Grzeda podpisana.jpg
Autor: Krzysztof Dudzik, Licencja: CC BY-SA 3.0
Masyw Spiskiej Grzędy i dalsza część grani Wyżniego Baraniego Zwornika - podpisane obiekty. Widok z Doliny Pięciu Stawów Spiskich