Julius Lippert

Julius Lippert

(c) Bundesarchiv, Bild 183-H13561 / CC-BY-SA 3.0 Fotografia portretowa (1938)
Data i miejsce urodzenia	9 lipca 1895 Bazylea, Szwajcaria
Data i miejsce śmierci	30 czerwca 1956 Bad Schwalbach, Niemcy Zachodnie
Burmistrz Berlina
Okres	od 1 kwietnia 1937 do lipiec 1940
Przynależność polityczna	NSDAP
Poprzednik	Oskar Maretzky
Następca	Ludwig Steeg

Julius Lippert (ur. 9 lipca 1895 w Bazylei, zm. 30 czerwca 1956 w Bad Schwalbach) – niemiecki dziennikarz i polityk nazistowskiej NSDAP, burmistrz Berlina w latach 1937–1940.

Życiorys

Walczył w I wojnie światowej jako ochotnik. W roku 1922 brał udział w zabójstwie ministra spraw zagranicznych Walthera Rathenau i w tym samym roku wstąpił do partii nazistowskiej, w której dzięki znajomości z Goebbelsem stał się prominentnym działaczem.

W 1933 roku został komisarzem Berlina i był odpowiedzialny za prześladowanie berlińskich Żydów. W 1936 roku Lippert nadzorował berlińskie igrzyska olimpijskie i dbał o pozytywny wizerunek Niemiec wśród gości zagranicznych i turystów. Rok później został burmistrzem Berlina, jednak wskutek sporu z Albertem Speerem oraz utraty sympatii Hitlera został tej funkcji pozbawiony w 1940 roku.

Następnie wstąpił do Wehrmachtu i został wysłany do Belgii, gdzie został komendantem Arlonu. Najbardziej w czasie wojny został zapamiętany dzięki organizowaniu propagandy radiowej w Belgradzie.

W styczniu 1946 roku został wydany Belgii i 29 czerwca 1951 roku skazany na sześć lat robót za zbrodnie wojenne. W 1952 roku wyrok początkowo wydłużono do ośmiu lat, jednak zwolniono go z więzienia 15 kwietnia.

Zmarł 30 czerwca 1956 w Bad Schwalbach w zachodniej Hesji.

Bibliografia

• Ernst Klee: Das Personenlexikon zum Dritten Reich – Wer war was vor und nach 1945, Frankfurt am Main, 2. Auflage: Juni 2007, S. 374.
• Franz Menges: Lippert, Julius. In: Neue Deutsche Biographie (NDB). Band 14, Duncker & Humblot, Berlin 1985, S. 659 f.