Junkier (Imperium Rosyjskie)
Junkier – w Rosji carskiej – podoficer-szlachcic[1], który po dwóch latach służby mógł być mianowany oficerem. Za cara Aleksandra I powstały szkoły wojskowe, których słuchacze nosili stopień junkra, a do których przyjmowano kandydatów bez względu na pochodzenie. W Polsce odpowiednikiem tego stopnia jest stopień podchorążego.
Przypisy
- ↑ junkrzy, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2022-03-05].
Bibliografia
- Mała Encyklopedia Wojskowa. T. I. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967, s. 605.
- Советская военная энциклопедия. T. 8. Moskwa: Воениздат, 1976, s. 640–641. (ros.)
Media użyte na tej stronie
1874ir15-p16.png
Autor: Васильев Кирилл Сергеевич (Kirill S. Vasilyev), Licencja: CC BY-SA 4.0
Российская Империя; Российская Императорская армия.
Autor: Васильев Кирилл Сергеевич (Kirill S. Vasilyev), Licencja: CC BY-SA 4.0
Российская Империя; Российская Императорская армия.
- Род войск/служба: армейская пехота.
- Соединение: 2-я бригада 4-й пехотной дивизии.
- Воинская часть:
- Знаки различия: погоны по состоянию на 1874-1903 г. Чин/звание: «Юнкер», с 1886г. Подпрапорщик, выпускник юнкерского училища, ожидающий производства в офицеры.
- Первичные источники:
- Полное собрание Законов Российской Империи № 53478 от 4 мая 1874 г.
- Приказ по Военному ведомству №224 за 1886г.