Justin Gaethje

Justin Gaethje

Pseudonim	The Highlight
Data i miejsce urodzenia	14 listopada 1988 Safford
Obywatelstwo	Stany Zjednoczone
Wzrost	180 cm
Masa ciała	70 kg
Styl walki	MMA
Trenowany przez	Trevor Wittman
Debiut	2011
Federacja	UFC
Kategoria wagowa	lekka
Klub	Genesis Training Center, Elevation Fight Team
Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk	27
Zwycięstwa	23
Przez nokauty	19
Przez poddania	1
Przez decyzje	3
Porażki	4
↑ Bilans walk aktualny na 08.05.2022.

Justin Gaethje (ur. 14 listopada 1988 w Safford)^[1] – amerykański zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA). Były mistrz WSOF w wadze lekkiej^[2]. Od 9 maja 2020 do 24 października tego samego roku był tymczasowym mistrzem UFC w wadze lekkiej^[3]. Tytuł ten utracił on podczas swojej walki z Chabibem Nurmagomedovem na gali UFC 254^[4].

Wczesne życie

Justin Ray Gaethje urodził się 14 listopada 1988 roku w Safford, w stanie Arizona. Jego matka, Carolina (z domu Espinoza), jest pochodzenia meksykańskiego z Sonory w Meksyku, a ojciec, John Ray Gaethje, jest pochodzenia niemieckiego^[5][6][7]. Jego matka była listonoszką, a ojciec górnikiem, podobnie jak obaj dziadkowie. Jego ojcowski dziadek boksował podczas służby w Armii Stanów Zjednoczonych^[7]. Ojciec Gaethje, Ray, przeszedł na emeryturę jako górnik miedzi we wrześniu 2019 r., po 36 latach pracy w kopalni Morenci^[8].

Ma dwie siostry, jak i również brata bliźniaka, Marcusa Johna Gaethje, który pracował w kopalni Morenci przez prawie 10 lat^[9]. Kiedy miał 18 lat, Gaethje spędził lato w kopalni Morenci. W 2020 roku powiedział Brettowi Okamoto z ESPN: „Pracowałem siedem dni w tygodniu, po 12 godzin każdego dnia. Robiłem to przez trzy miesiące z rzędu i wziąłem jeden dzień chorobowy, bo musiałem się przespać. W jednym tygodniu pracowałem 96 godzin”^[8]. Wspomina, że gdy miał opuścić kopalnię, by pójść na studia, dwóch jego współpracowników powiedziało mu: „Zaraz wracasz, nie dasz rady na studiach. Zaraz tu wrócisz”. To zmotywowało go do osiągnięcia sukcesu.

Kariera zapaśnicza

Szkoła średnia

Zaczął uprawiać zapasy w wieku czterech lat^[10]. Uczęszczał do Safford High School, gdzie był czterokrotnym finalistą i dwukrotnym mistrzem stanowym (AIA). Nadal jest siódmym zawodnikiem z największą liczbą upadków (218) i dziewiątym z największą liczbą zdobytych punktów (1057,5) w historii stanu jako zapaśnik. Grał również w piłkę nożną i baseball w szkole średniej^[11].

Studia

Ukończył szkołę średnią w Safford z rekordem 191-9^[12]. Początkowo ubiegał się o przyjęcie do małego college’u w Arizonie, ponieważ chciał pozostać blisko rodziny, ale zamiast tego przyjął ofertę z programu NCAA Division I na Uniwersytecie Północnego Kolorado^[12]. Jako pierwszoroczniak miał 18-9 rekord, w tym trzecie miejsce w Oregon Wrestling Classic. W swoim drugim sezonie, zakwalifikował się do Mistrzostw NCAA Division I 71 kg 2009, gdzie zanotował rekord 0-2. Skończył sezon z rekordem 14-4 i został wybrany do pierwszej drużyny Western Wrestling All-Conference^[12].

Kariera MMA

Wczesna kariera

Po raz pierwszy z mieszanymi sztukami walki zetknął się jako student pierwszego roku na University of Northern Colorado, kiedy trenował z zawodnikami Ultimate Fighting Championship (UFC), takimi jak Georges St-Pierre, Clay Guida i przyszłym przeciwnikiem Donaldem Cerrone. Później rozmawiał ze swoimi trenerami o swoich zamiarach wypróbowania nowego sportu, na co mu powiedziano, że musi podnieść swoje oceny, aby wziąć udział w amatorskiej walce^[13]. Po poprawie swoich ocen zadebiutował jako amator w przedsezonie drugiego roku (08'-09') 2 sierpnia 2008 roku, w którym pokonał swojego przeciwnika przez nokaut^[13].

Po zdobyciu amatorskiego rekordu 7-0, zadebiutował w zawodowym MMA 20 sierpnia 2011 roku, przeciwko przyszłemu zawodnikowi UFC Kevinowi Croomowi. Wygrał walkę w pierwszej rundzie przez KO po próbie poddania przez Crooma^[14]. Na regionalnym torze w Kolorado i Arizonie Justin ustanowił niepokonany zawodowy rekord 7-0, z 6 wygranymi w przerwie. Jednym z jego wczesnych zwycięstw był weteran UFC Drew Fickett. Wygrał przez nokaut w 12 sekund w pierwszej rundzie^[15].

World Series of Fighting

2 grudnia 2012 r. podpisał kontrakt z World Series of Fighting i zadebiutował tam 23 marca 2013 r. na WSOF 2 przeciwko Gesiasowi Cavalcante. Zwyciężył walkę w pierwszej rundzie przez TKO (przerwanie przez lekarza) po otwarciu ran nad lewym okiem Cavalcante^[15].

14 czerwca 2013 walczył z Brianem Cobbem na WSOF 3, ostatecznie wygrywając przez TKO z kopnięć w nogi w trzeciej rundzie^[16].

Następnie skrzyżował rękawice z Danem Lauzonem na WSOF 6 26 października 2013 roku, kończąc Lauzon przez nokaut z prawym górnym cięciem w drugiej rundzie^[17].

Trzy zwycięstwa w przerwach zapewniły mu szansę na inauguracyjne mistrzostwa wagi lekkiej WSOF, w głównej walce WSOF 8 z Richardem Patishnockiem 18 stycznia 2014 roku. Pokonał Patishnocka w pierwszej rundzie przez TKO, aby zostać mistrzem wagi lekkiej WSOF^[18].

Jego pierwsza obrona tytułu odbyła się na WSOF 11 przeciwko Nickowi Newellowi 5 lipca 2014 roku. Wygrał walkę przez TKO prawym sierpowym w drugiej rundzie^[18].

15 listopada 2014 skrzyżował rękawice z weteranem UFC i byłym partnerem treningowym Melvinem Guillardem na WSOF 15. Walka zakończyła się walką bez tytułu po tym, jak Guillard stracił wagę. Skalował się do 158,8 funtów, prawie 4 funty powyżej limitu 155 funtów, a 50% jego wynagrodzenia trafiło do Gaethje. Gaethje wygrał walkę przez niejednogłośną decyzję (28-29, 29-28 i 30-27)^[19].

Następnie walczył z Luisem Palomino na WSOF 19 28 marca 2015 roku. Obronił tytuł, zatrzymując Palomino przez TKO w trzeciej rundzie po kombinacji kopnięć w nogi i ciosów. The Los Angeles Times nazwał tę walkę najlepszą walką 2015 roku^[20].

Rewanż przeciwko Palomino stoczył 18 września 2015 roku na WSOF 23. Ponownie obronił pas, kończąc Palomino w drugiej rundzie przez TKO.

Na WSOF 29, 12 marca 2016, obronił pas przed Brianem Fosterem przez TKO dzięki kopnięciu w nogi w 1:43 pierwszej rundy. Trzy dni później Gaethje został zawieszony na czas nieokreślony przez Komisję Sportową Stanu Kolorado za „niesportowe zachowanie” po tym, jak wykonał swoją popisową uroczystość, skok do tyłu ze szczytu klatki, po zwycięstwie na WSOF 29. Zawieszenie zostało zniesione dzień później^[21].

Gaethje miał bronić WSOF Lightweight Championship przeciwko Ozzy’emu Dugulubgovowi na WSOF 33 7 października 2016 roku, jednak walka została odwołana w dniu imprezy, ponieważ Dugulubgov zachorował^[22].

UFC

4 maja 2017 ogłosił, że zrezygnował z tytułu WSOF i podpisał kontrakt z Ultimate Fighting Championship. 12 maja ogłoszono, że zadebiutuje przeciwko weteranowi Michaelowi Johnsonowi 7 lipca na gali The Ultimate Fighter: Redemption Finale. Wygrał tę walkę przez TKO w drugiej rundzie poprzez kombinację ciosów i kolan. Wygrana przyniosła mu bonusy za walkę i występ wieczoru. Sherdog nazwał tę walkę najlepszą walką 2017 roku, a drugą rundę walki najlepszą rundą roku.

13 lipca 2017 roku UFC ogłosiło, że Gaethje będzie trenował The Ultimate Fighter 26 wraz z Eddiem Alvarezem, a duet ma zmierzyć się ze sobą na zakończenie sezonu. Walka z Alvarezem miała miejsce 2 grudnia 2017 roku na gali UFC 218. Gaethje przegrał konkurencyjną walkę przez KO w trzeciej rundzie. Była to pierwsza porażka w jego karierze MMA. Walka przyniosła mu także drugą z rzędu nagrodę bonusową za walkę wieczoru. Na World MMA Awards walka została okrzyknięta walką roku. Gaethje powiedział po przegranej: „To był czas w moim życiu., to było dla mnie spełnienie marzeń. Powiedziałem to wcześniej, mówiłem to wiele razy, że przegram (ewentualnie). Jeśli przegram, to miałem nadzieję, że zostanę znokautowany. To wszystko się spełniło”

Justin przegrał walkę przez TKO w czwartej rundzie z Dustinem Poirierem 14 kwietnia 2018 roku na UFC on Fox 29. Walka przyniosła mu trzecią z rzędu nagrodę bonusową za walkę wieczoru. Sherdog nazwał pojedynek Gaethje vs. Poirier jako najlepszą walkę 2018 roku. Po walce okazało się, że kopnięcia Justina spowodowały częściowe naderwanie mięśnia czworogłowego uda Poiriera, który powiedział: „Nie wiedziałem o tym w walce, ale wiedziałem o tym w nocy i następnego ranka. Zerwał mi quad. Miller bardzo mocno zranił moją łydkę, ale to nic takiego”^[23].

25 sierpnia 2018 roku podczas UFC Fight Night 135 miał walczyć z Al Iaquintą. Jednak 28 czerwca 2018 roku Iaquinta wycofał się z walki i został zastąpiony przez Jamesa Vicka. Gaethje odbił się po dwóch stratach w zdecydowany sposób, wygrywając walkę przez nokaut w pierwszej rundzie. Otrzymał również bonus za występ wieczoru, co oznaczało, że zdobył pięć nagród bonusowych w swoich czterech walkach w UFC^[24].

W kolejnej walce zmierzył się z Edsonem Barbozą 30 marca 2019 roku na UFC on ESPN 2. Walkę wygrał przez nokaut w pierwszej rundzie. Walka ta przyniosła mu nagrodę w postaci bonusu za walkę wieczoru^[25].

Następny raz zmierzył się z Donaldem Cerrone 14 września 2019 roku, w głównym wydarzeniu na UFC on ESPN+ 16. Walkę wygrał przez TKO w pierwszej rundzie. Zwycięstwo dało Gaethje trzecią nagrodę za występ wieczoru^[26].

6 kwietnia ogłoszono, że wystąpi z krótkim wyprzedzeniem, aby zmierzyć się z Tonym Fergusonem o tymczasowe mistrzostwo wagi lekkiej UFC 18 kwietnia na UFC 249. Jednak 9 kwietnia prezydent UFC Dana White ogłosił, że wydarzenie to zostało przełożone, a walka odbędzie się 9 maja 2020 roku. Zdominował walkę, pokonując Fergusona przez TKO w piątej rundzie i tym samym kończąc rekord 12 zwycięstw z rzędu Fergusona. Kontynuował również swoją passę nagród bonusowych, otrzymując nagrody za walkę wieczoru i występ wieczoru. Tym samym stał się jedynym zawodnikiem w historii UFC, który wygrał przynajmniej jeden bonus za walkę wieczoru w każdym z siedmiu pierwszych występów^[27].

24 października 2020 roku na UFC 254 walczył w walce unifikacyjnej o mistrzostwo wagi lekkiej UFC z Chabibem Nurmagomedovem. Przegrał walkę przez techniczne poddanie przez duszenie trójkątne w drugiej rundzie, co było pierwszą przegraną przez poddanie w jego karierze MMA. Pomimo odklepania, sędzia Jason Herzog nie przerwał walki^[28].

Po ponad rocznej przerwie powrócił na UFC 268 mierząc się z byłym mistrzem Bellator MMA wagi lekkiej Michaelem Chandlerem. Po niesamowitym boju w stójce w górę powędrowała ręka Justina. Sędziowie punktowali dla niego jednogłośnie (29-28, 29-28, 30-27)^[29]. Pojedynek został nagrodzony bonusem za walkę wieczoru.

Styl walki

Jako dwukrotny mistrz w liceum stanu Arizona i All-American NCAA Division I, ma jedne z najlepszych referencji zapaśniczych w lekkiej dywizji UFC. Pomimo swojego elitarnego zapaśniczego rodowodu, rzadko szuka obalenia, zamiast tego woli zabawny styl walki w stójce^[30]. Jest dobrze znany z siły nokautu w swoich ciosach i wyniszczających kopnięć w nogi^[31]. Zapytany po jego przegranej z Poirierem w 2018 roku, dlaczego nie użył swoich zapasów w walce, powiedział: „Ćwiczyłem zapasy przez całe życie. Powinienem był i mogłem go pokonać kilka razy, zwłaszcza kiedy kazałem go kołysać tylko po to, by ukraść rundę lub dwie. Z jakiegoś powodu mój umysł mi na to nie pozwala. Myślę, że tak mocno zaprzedałem się faktem, że to nie jest zapasy. To cię męczy. Jeśli ja… idę się zmęczyć, wolałbym, żeby to była walka, a nie zapasy. Dlatego nigdy nie chciałem się zmagać. Ale zrobiłem tyle cardio na tym obozie, że nie byłoby dla mnie problemu, aby go obrócić do walki zapaśniczej, ale po prostu nie mogę tego zrobić, nie byłoby to dla mnie zabawne”^[30].

W wywiadzie dla ESPN w 2020 r. stwierdził, że po przejściu z zapasów do mieszanych sztuk walki zdał sobie sprawę, że chociaż wygrywanie jest nadal ważne, dzięki dostarczaniu rozrywki fanom może zarobić mu więcej pieniędzy. Powiedział: „Mogą być faceci, którzy są 13-0 z 13 decyzjami i nie dostają nawet 5000 $ za walkę, ponieważ nikt nie patrzy. Dostałem okazje na największych scenach z powodu sposób, w jaki walczę. Nigdy nie chciałem zdobyć pasa, ale chciałem zarabiać pieniądze, a najpewniejszym sposobem na zarabianie pieniędzy w tym sporcie było bycie ekscytującym.” Według trenera Gaethje, Trevora Wittmana, straty z Alvarezem i Poirierem spowodowały, że zmienił swoją mentalność. Chociaż wciąż walczy z presją, Wittman powiedział, że Gaethje podejmuje teraz mniej ryzyka i jest bardziej selektywny, wie kiedy wymieniać ciosy. Wittman stwierdził: „Zapytałem go po tych dwóch porażkach: „Czy twoim celem nadal jest bycie najbardziej ekscytującym wojownikiem na świecie?” A on powiedział: „Nie bardzo, trenerze. Chcę zostać mistrzem UFC”^[8].

Życie prywatne

Posiada tytuł licencjata w dziedzinie opieki społecznej na Uniwersytecie Północnego Kolorado. Zadeklarował zamiar podjęcia pracy socjalnej z zagrożoną młodzieżą^[32]. Nazwisko Gaethje jest pochodzenia niemieckiego ze względu na jego niemiecko-amerykańskiego ojca.

Przeszedł fotorefrakcyjną keratektomię w 2016 roku w celu skorygowania wzroku. Powiedział: „Kiedyś byłem niewidomy. Miałem okropny wzrok. Miałem 20/60 w jednym oku i 20/200 w drugim. W jednym byłem dalekowidzem, a w drugim krótkowzroczność”^[33]. Wewnątrz Oktagonu musiał fizycznie kontaktować się ze swoim przeciwnikiem, aby wiedzieć, w co uderza^[34].

Wraz z prezydentem UFC Daną White’em, zawodnikami Colbym Covingtonem i Henrym Cejudo oraz menedżerem Ali Abdelazizem – wziął udział w wiecu prezydenta Donalda Trumpa we wrześniu 2020 r., którego bojownicy zostali uznani przez prezydenta^[35]. Pochwalił Trumpa za jego rolę we wczesnym rozwoju UFC, mówiąc: „On jest powodem, dla którego UFC jest tutaj”^[34].

Osiągnięcia

Zapasy:

• 2004: Wicemistrz stanowy AIA 65 kg AAA z Safford High School
• 2005: Wicemistrz stanowy AIA 69 kg AAA z Safford High School
• 2006: Mistrz stanowy AIA 69 kg AAA z Safford High School
• 2007: Mistrz stanowy AIA 72 kg AAA z Safford High School

• 2010: Dywizja NCAA I Mistrzostwa 71 kg – 7 miejsce

Mieszane sztuki walki:

• Tymczasowy mistrz wagi lekkiej UFC (jeden raz)^[36]
• Pierwszy zawodnik, który zdobył bonus po walce w każdej ze swoich pierwszych siedmiu walk w UFC

• 2014-2017: mistrz WSOF w wadze lekkiej
• Najwięcej wygranych walk o pas mistrzowski w historii WSOF
• Największa liczba obron pasa w historii WSOF
• Najwięcej wygranych walk z rzędu w kategorii lekkiej WSOF

• 2015: Walka miesiąca marca według MMAJunkie.com^[37]
• 2015: Walka miesiąca września według MMAJunkie.com^[38]

Przypisy