Justyna Moniuszko

Justyna Moniuszko
Data i miejsce urodzenia

6 lipca 1985
Białystok, Polska

Data i miejsce śmierci

10 kwietnia 2010
Smoleńsk, Rosja

Przyczyna śmierci

Katastrofa polskiego Tu-154 w Smoleńsku

Miejsce spoczynku

cmentarz miejski w Białymstoku

Zawód, zajęcie

stewardesa

Uczelnia

Politechnika Warszawska

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Justyna Moniuszko (ur. 6 lipca 1985 w Białymstoku, zm. 10 kwietnia 2010 w Smoleńsku) – polska lotniczka i stewardesa, która zginęła w katastrofie smoleńskiej.

Życiorys

Córka Danuty i Zdzisława[1]. W 2004 roku Justyna Moniuszko ukończyła III Liceum Ogólnokształcące im. Krzysztofa Kamila Baczyńskiego w Białymstoku i kontynuowała naukę na Wydziale Mechanicznym Energetyki i Lotnictwa Politechniki Warszawskiej (kierunek: lotnictwo)[2]. W 2006 roku została wybrana pierwszą w historii Miss Politechniki Warszawskiej; w tym samym konkursie uzyskała również tytuł Miss Publiczności[3]. Była wieloletnim członkiem sekcji spadochronowej Aeroklubu Białostockiego[4] (wykonała ponad 250 skoków spadochronowych[5]), pilotem szybowcowym[6] i harcerką, zastępową 93. Białostockiej Drużyny Harcerskiej „Na Próbie” im. Roberta Baden-Powella, wchodzącej w skład Chorągwi Białostockiej ZHP; miała patent drużynowej[7].

W okresie studiów była praktykantką Engineering Design Center w Instytucie Lotnictwa[8].

Od 1 maja 2008 roku do 30 listopada 2008 roku pracowała jako stewardesa w Polskich Liniach Lotniczych LOT[9]. 1 grudnia 2008 roku rozpoczęła pracę w 36 Specjalnym Pułku Lotnictwa Transportowego na stanowisku stewardesy[10]. Wylatała około 425 godzin[9].

Zginęła 10 kwietnia 2010 w katastrofie polskiego samolotu Tu-154M w Smoleńsku w drodze na obchody 70. rocznicy zbrodni katyńskiej[11]. W trakcie lotu pełniła funkcję stewardesy w załodze samolotu[12].

20 kwietnia pochowano ją z honorami wojskowymi na cmentarzu miejskim w Białymstoku przy ul. Wysockiego 63[13]; w uroczystości uczestniczyła Kompania Reprezentacyjna Pomorskiego Okręgu Wojskowego[14], a nad cmentarzem krążył biało-niebieski samolot „Antek” (An-2) należący do Aeroklubu Białostockiego, z którego Justyna Moniuszko skakała ze spadochronem[6]. W uroczystościach pogrzebowych w Białymstoku wzięli udział m.in. przedstawiciele rządu (ministrowie Barbara Kudrycka i Marek Sawicki)[15], prorektor Politechniki Warszawskiej prof. Roman Gawroński, duża grupa studentów Politechniki, dziesiątki białostockich harcerzy oraz licznie zgromadzona białostocka młodzież[15][16].

Wraz z Jerzym Maryniakiem i E. Ładyżyńską-Kozdraś przygotowała referat Modelling Dynamics and Aerodynamic Tests of a Sport Parachute Jumper During Flight in Sitfly Position na międzynarodową konferencję Polskiego Towarzystwa Biomechanicznego „Biomechanics 2010” w Warszawie (25–28 sierpnia 2010)[17].

Odznaczenia

16 kwietnia 2010 roku została pośmiertnie odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[18], za wybitne zasługi w służbie państwu i społeczeństwu, na wniosek premiera Donalda Tuska[19].

Upamiętnienie

12 kwietnia 2010 roku przy ul. Piastowskiej w Białymstoku posadzono 6 Dębów Pamięci upamiętniających ofiary katastrofy w Smoleńsku; jeden z nich poświęcono Justynie Moniuszko[20].

W 2010 roku firma General Electric Polska i Instytut Lotnictwa stworzyły stypendium naukowe imienia Justyny Moniuszko, przeznaczone dla najlepszych studentów Wydziału Mechanicznego Energetyki i Lotnictwa Politechniki Warszawskiej, przyznawane trzem studentom toku magisterskiego na okres trzech semestrów[8].

10 kwietnia 2011 roku przy Zespole Szkół nr 6 w Białymstoku posadzono dąb pamięci nazwany imieniem Justyny Moniuszko i odsłonięto poświęconą jej tablicę pamiątkową[21].

Przypisy

  1. Otwarty list SOLIDARNOŚCI z naukowcami badającymi katastrofę smoleńską. padre.info.pl, 2013-09-23. [dostęp 2013-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-25)]. (pol.).
  2. Dziś pochowana została 25-letnia Justyna Moniuszko. lublin.com.pl, 20 kwietnia 2010. [dostęp 2010-04-30].
  3. "Wybory Miss PW. Relacja z gali finałowej pierwszych w historii wyborów Miss Politechniki Warszawskiej", [w:] I.PEWU – miesięcznik kulturalny studentów Politechniki Warszawskiej, 2006 (nr 29), str. 9 [1]
  4. Odeszła Justyna Moniuszko, stewardessa z Białegostoku. poranny.pl, 12 kwietnia 2010. [dostęp 2010-05-03].
  5. Spadochroniarze wśród ofiar katastrofy Tu-154. polska-zbrojna.pl, 20 kwietnia 2010. [dostęp 2010-10-04].
  6. a b Blue sky Justynko. Nie żegnaj, do zobaczenia!. wyborcza.pl, 20 kwietnia 2010. [dostęp 2010-09-02].
  7. Latanie kochała ponad wszystko. bialystok.gazeta.pl, 12 kwietnia 2010. [dostęp 2010-07-05].
  8. a b Stypendium naukowe imienia Justyny Moniuszko. edcpolska.pl. [dostęp 2010-11-03]. (pol.).
  9. a b Zginęli w katastrofie Tu-154M. 36splt.sp.mil.pl (archive.org). [dostęp 2010-10-04].
  10. Raport końcowy w sprawie ustalenia okoliczności i przyczyn katastrofy samolotu TU-154M Nr 101 pod Smoleńskiem, komisja.smolensk.gov.pl, 27 lipca 2011, s. 25 [dostęp 2011-08-02].
  11. Informacja o przedstawicielach Ministerstwa Obrony Narodowej i Sił Zbrojnych RP, którzy ponieśli śmierć w katastrofie. wp.mil.pl, 2010-04-10. [dostęp 2010-04-12].
  12. Oni byli w roztrzaskanym samolocie. dziennik.pl, 2010-04-10. [dostęp 2010-07-12].
  13. Justyna Moniuszko na portalu Grobonet. grobonet. [dostęp 2016-10-14].
  14. Justyna Moniuszko spoczęła w Białymstoku. tvp.info, 20 kwietnia 2010. [dostęp 2010-04-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (14 sierpnia 2010)].
  15. a b W Białymstoku pożegnano Justynę Moniuszko. lotniczapolska.pl, 21 kwietnia 2010. [dostęp 2011-10-06].
  16. Miesięcznik Politechniki Warszawskiej, nr 05 (149), maj 2010, str. 3 [2]
  17. Streszczenia – Biomechanics 2010. pw.edu.pl. [dostęp 2010-07-06].
  18. Komunikat Nr 163/VI kad.. Biuro Prasowe Kancelarii Sejmu, 16 kwietnia 2010. [dostęp 2010-04-30].
  19. M.P. z 2010 r. nr 40, poz. 587
  20. Białystok: posadzono dęby pamięci ofiar katastrofy pod Smoleńskiem. ekai.pl, 12 kwietnia 2010. [dostęp 2010-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (18 stycznia 2012)]. (pol.).
  21. Dąb pamięci. bialostocka.zhp.pl. [dostęp 2011-05-31]. (pol.).