Kalendarium powstania warszawskiego – 5 września

Kalendarium
powstania warszawskiego
Flaga PPP.svg
lipiec
 30
31 
sierpień
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
wrzesień
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
październik
 1
2345678

5 września, wtorek

Gmach PKO (ul. Jasna 9) został opuszczony przez Sztab Komendy Głównej AK i sztab komendy Okręgu Warszawa AK.

Z dziennika von dem Bacha:

Wczoraj rano zaczął się mój atak na południową część Śródmieścia. Niestety, nie posuwa się dobrze. Polacy walczą jak bohaterowie. Czas nagli ze względu na bolszewików, jednak nie daje się przyspieszyć.

Trwają intensywne działania nieprzyjaciela przeciwko Powiślu. Piechota niemiecka obsadza gmach Państwowego Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych przy ul. Kopernika. Następnie Niemcy zajmują ulice: Sewerynów, Oboźną i Leszczyńską, docierając aż do ul. Drewnianej. Dotkliwą porażką jest utrata ruin elektrowni, skąd po zaciekłej walce został wieczorem wyparty oddział kapitana „Cubryny”. Powstańcze zgrupowania broniące Powiśla są już poważnie wykrwawione, kończy się amunicja[1].

Na Powiślu esesmani z brygady Dirlewangera mordują tego dnia 152 polskich mężczyzn. Przez wiele lat sądzono błędnie, iż ofiarą masakry padli wzięci do niewoli żołnierze z kompanii porucznika "Poboga"[2].

Major Stanisław Błaszczak, dowódca obrony Powiśla, świadomy dysproporcji sił i ciężkiej sytuacji dzielnicy, za pośrednictwem władz cywilnych zachęcił mieszkańców do przejścia przez linię Nowego Światu do Śródmieścia. W tym celu utworzono nowe przejścia i wzmocniono barykady osłaniające przepływ ludności.

Zginęli Stefan Bielecki i Anna Laskowiczówna.

Przypisy

  1. Adam Borkiewicz: Powstanie warszawskie. Zarys działań natury wojskowej. Warszawa: Instytut wydawniczy PAX, 1969, s. 364–366.
  2. Włodzimierz Rosłoniec: Grupa „Krybar” Powiśle 1944. Warszawa: Instytut wydawniczy PAX, 1989, s. 184–185. ISBN 83-211-1037-1.

Media użyte na tej stronie

Flaga PPP.svg
Flaga Armii Krajowej; symbol na fladze jest złożeniem liter "P" i "W", będących skrótem od "Polska Walcząca" (zob. Znak Polski Walczącej)