Kalisko-mazowiecki okręg przemysłowy
Kalisko-mazowiecki okręg przemysłowy – historyczny okręg przemysłowy w województwie kaliskim i województwie mazowieckim Królestwa Polskiego, ukształtowany w latach 1818–1833, obejmował ośrodki przemysłowe położone na trakcie fabrycznym Warszawa–Kalisz[1]; pierwszy polski okręg przemysłowy powstały w dobie rewolucji przemysłowej[2].
W XX wieku na obszarze kalisko-mazowieckiego okręgu przemysłowego rozwinął się Kaliski Okręg Przemysłowy, Łódzki Okręg Przemysłowy i Warszawski Okręg Przemysłowy oraz aglomeracja kaliska, aglomeracja łódzka i aglomeracja warszawska.
Zobacz też
- Kaliskie
- kaliszanie
- Kolej Warszawsko-Kaliska
- Muzeum Historii Przemysłu w Opatówku
- Staropolski Okręg Przemysłowy
- Zagłębie Dąbrowskie
Przypisy
- ↑ Materiały do dziejów uprzemysłowienia Królestwa Polskiego..., opr. Badziak K., Woźniak K., Łódź 1998, s. 41.
- ↑ Lisówna B., Przemysł sukienniczy w Kaliszu w latach 1815–1830, [w:] Rocznik Łódzki, 1959, t. 2, s. 201–225.
Media użyte na tej stronie
Bronisław Wilkoszewski – Fabryka Tow. Ak. Poznańskiego.jpg
Fotografia przedstawia widok na kompleks fabryczny Izraela K. Poznańskiego znajdujący się przy ulicy Ogrodowej. Na teren fabryczny wchodziło się przez widoczną na fotografii bramę kojarząca się mieszkańcom z łukiem triumfalnym. Po jej prawej stronie znajduje się niewielki, elegancki budynek, który był siedzibą kantoru i biura dyrektorów firmy. W jego wnętrzu zachował się marmurowy wystrój. Po lewej strony od bramy widać pięciokondygnacyjną przędzalnię bawełny zbudowaną w latach 1877-1878. Budynek ten wzniesiony z czerwonej cegły, ma 170 metrów długości. Znajdowały się w nim pięcionawowe hale produkcyjne, w narożnikach oraz części środkowej umiejscowione zostały wieże z klatkami schodowymi, pionami wentylacyjnymi i zbiornikami przeciwpożarowymi. Gmach ten zagrał w "Ziemi obiecanej" Andrzeja Wajdy. Imperium Poznańskiego funkcjonowało od lat 70. XIX wieku do wybuchu II wojny światowej. Po jej zakończeniu zakłady fabryczne, w których skład wchodziły tkalnie, przędzalnia, bielnik i apretura, farbiarnia, drukarnia tkanin i wykończalnia, oddział naprawy i budowy maszyn, ślusarnia, odlewnia i parowozownia, gazownia, elektrownia, remiza strażacka, magazyny, bocznica kolejowa oraz kantor fabryczny, zostały znacjonalizowane i do początku lat 90. XX wieku funkcjonowały, jako Zakłady Przemysłu Bawełnianego im. Juliana Marchlewskiego "Poltex". Na przełomie XX i XXI wieku prywatny właściciel terenu dokonał jego rewitalizacji pod stworzenie miejsca handlowo-usługowego pod nazwą „Manufaktura”. W widocznej na fotografii przędzalni mieści się Hotel Andel’s i centrum konferencyjne.
Fotografia pochodzi z wydanego w 1896 roku albumu Bronisława Wilkoszewskiego „Widoki m. Łodzi”. Saryusz Bronisław Paweł Wilkoszewski (1847-1901), zwany "łódzkim Canaletto" był mistrzem fotografii ilustracyjnej. Udokumentował zabudowę Łodzi z końca XIX wieku przede wszystkim wille, fabryki, budynki użyteczności publicznej, obiekty sakralne, ulicę Piotrkowską. Jego zakład fotograficzny znajdował się w willi "Trianon" w Pasażu Meyera 5 (obecnie ulica Moniuszki).
Fotografia przedstawia widok na kompleks fabryczny Izraela K. Poznańskiego znajdujący się przy ulicy Ogrodowej. Na teren fabryczny wchodziło się przez widoczną na fotografii bramę kojarząca się mieszkańcom z łukiem triumfalnym. Po jej prawej stronie znajduje się niewielki, elegancki budynek, który był siedzibą kantoru i biura dyrektorów firmy. W jego wnętrzu zachował się marmurowy wystrój. Po lewej strony od bramy widać pięciokondygnacyjną przędzalnię bawełny zbudowaną w latach 1877-1878. Budynek ten wzniesiony z czerwonej cegły, ma 170 metrów długości. Znajdowały się w nim pięcionawowe hale produkcyjne, w narożnikach oraz części środkowej umiejscowione zostały wieże z klatkami schodowymi, pionami wentylacyjnymi i zbiornikami przeciwpożarowymi. Gmach ten zagrał w "Ziemi obiecanej" Andrzeja Wajdy. Imperium Poznańskiego funkcjonowało od lat 70. XIX wieku do wybuchu II wojny światowej. Po jej zakończeniu zakłady fabryczne, w których skład wchodziły tkalnie, przędzalnia, bielnik i apretura, farbiarnia, drukarnia tkanin i wykończalnia, oddział naprawy i budowy maszyn, ślusarnia, odlewnia i parowozownia, gazownia, elektrownia, remiza strażacka, magazyny, bocznica kolejowa oraz kantor fabryczny, zostały znacjonalizowane i do początku lat 90. XX wieku funkcjonowały, jako Zakłady Przemysłu Bawełnianego im. Juliana Marchlewskiego "Poltex". Na przełomie XX i XXI wieku prywatny właściciel terenu dokonał jego rewitalizacji pod stworzenie miejsca handlowo-usługowego pod nazwą „Manufaktura”. W widocznej na fotografii przędzalni mieści się Hotel Andel’s i centrum konferencyjne.
Fotografia pochodzi z wydanego w 1896 roku albumu Bronisława Wilkoszewskiego „Widoki m. Łodzi”. Saryusz Bronisław Paweł Wilkoszewski (1847-1901), zwany "łódzkim Canaletto" był mistrzem fotografii ilustracyjnej. Udokumentował zabudowę Łodzi z końca XIX wieku przede wszystkim wille, fabryki, budynki użyteczności publicznej, obiekty sakralne, ulicę Piotrkowską. Jego zakład fotograficzny znajdował się w willi "Trianon" w Pasażu Meyera 5 (obecnie ulica Moniuszki).
Opatowek fabryka Fiedlera.jpg
Opatówek, Poland, fabryka Adolfa Bogusława Fiedlera
Opatówek, Poland, fabryka Adolfa Bogusława Fiedlera