Kamilla Chołoniewska

Kamilla Chołoniewska

Kamilla Chołoniewska (1912)
Pełne imię i nazwisko	Kamilla Florentyna Maria Chołoniewska
Data i miejsce urodzenia	6 stycznia 1877 Warszawa
Data i miejsce śmierci	19 grudnia 1936 Warszawa
Miejsce spoczynku	Cmentarz Powązkowski w Warszawie
Rodzice	Kamilla i Franciszek Głuchowscy

Kamilla Florentyna Maria Chołoniewska (ur. 6 stycznia 1877 w Warszawie, zm. 19 grudnia 1936 tamże) – działaczka społeczna, pisarka, dziennikarka, nauczycielka, przedsiębiorca.

Życiorys

Kamilla Chołoniewska z mężem Antonim (1900)

Ukończyła szkołę średnią Sacré Coeur w Grazu (Austria), a następnie, jako pierwsza kobieta, historię i geografię na Uniwersytecie Lwowskim. Jeszcze będąc studentką poślubiła (1900) Antoniego Chołoniewskiego – dziennikarza i pisarza, autora książki „Duch dziejów Polski”.

Mieszkała kolejno we Lwowie, w Krakowie, Gdańsku, Bydgoszczy i Warszawie. Przez wiele lat była nauczycielką w żeńskich gimnazjach (brała udział w zakładaniu kilku z nich), a następnie wizytatorką szkolną w Ministerstwie Wyznań i Oświecenia Publicznego. W czasie pierwszej wojny światowej organizowała pomoc dla legionistów i więźniów politycznych. Była czynna w różnych stowarzyszeniach kobiecych, zwłaszcza jako przewodnicząca stowarzyszenia Pomocy Naukowej dla Kobiet im. Kraszewskiego, które ułatwiało studentkom wyższe studia przez udzielanie stypendiów. W Bydgoszczy założyła i prowadziła dobrze prosperujący warsztat i szkołę kilimkarską. Jako zwolenniczka wyższego wykształcenia kobiet była inicjatorką i jedną z założycielek pierwszego we Lwowie żeńskiego gimnazjum im. Zofii Strzałkowskiej, w którym następnie przez dwa lata uczyła bezinteresownie. Uczestniczyła w międzynarodowych zjazdach gospodarczego wykształcenia kobiet.

Dążyła do podniesienia poziomu kultury i życia rodzin polskich przez zaznajamianie ich z nowymi metodami gospodarstwa domowego. Tematy te poruszała w czasopiśmie „Nasz Dom (Tygodnik Mód i Powieści)”^[1], a także w pismach zagranicznych. Ukoronowaniem tej działalności było wydanie książki „Gospodarstwo domowe i kuchnia racjonalna”^[2] (1929), której kolejne, rozszerzone wydanie miało tytuł „Gospodarstwo domowe i racjonalne żywienie”^[3][4] (1937). Inne jej książki to „O koronę”^[5] (1899), „Z naszej przeszłości”^[6] (1910), „Stanisław Staszic, jego życie i czyny”^[7] (1916). W 1934 roku objęła kierownictwo Państwowej Szkoły Pracy Domowej i na tym stanowisku spędziła ostatnie lata życia.

Zmarła 19 grudnia 1936 r. w Warszawie po ciężkiej chorobie. Została pochowana na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 162-1-22)^[8].

Rodzina

Kamilla Chołoniewska z matką, mężem i synami (1912)

Córka Franciszka Głuchowskiego i Kamilli Głuchowskiej z Grużewskich. Wnuczka Ludwika Mierosławskiego. Jej wnukiem jest Jacek Chołoniewski.

Przypisy

Bibliografia

• Polski Słownik Biograficzny Polskiej Akademii Umiejętności w Krakowie, t. III z roku 1937, str. 405.

Linki zewnętrzne

• Publikacje Kamilli Chołoniewskiej w bibliotece Polona