Kancjan

Kancjanimię męskie pochodzenia łacińskiego, pierwotnie przydomek wtórnie utworzonego za pomocą przyrostka -anus, oznaczającego adoptowanych członków rodziny lub wyzwoleńców, od wcześniejszego Kancjusz, powstałego na podstawie wyrazu pospolitego cantius — "śpiew" lub cantio — "piosenka". Może ono zatem oznaczać "śpiewny" lub "lubiący śpiew".

Kancjan imieniny obchodzi 31 maja, jako wspomnienie śwśw. Kancjusza, Kancjana i Kancjaneli[1].

Przypisy

  1. Henryk Fros, Franciszek Sowa, Księga imion i świętych, t. 3, Kraków: Wydaw. WAM, 1998, ISBN 83-7097-464-3, OCLC 830206284.