Kaneto Shindō

Kaneto Shindō

Kaneto Shindō, 1948 r.
Data i miejsce urodzenia	22 kwietnia 1912 Hiroszima
Data i miejsce śmierci	29 maja 2012 Tokio
Zawód	reżyser scenarzysta dyrektor artystyczny producent filmowy
Współmałżonek	Nobuko Otowa
Lata aktywności	1934–2010

Kaneto Shindō (jap. 新藤 兼人 Shindō Kaneto; ur. 22 kwietnia 1912 w Hiroszimie, zm. 29 maja 2012 w Tokio^[1]) – japoński reżyser, scenarzysta, dyrektor artystyczny i producent filmowy. Wyreżyserował 48 filmów i napisał 238 scenariuszy.

Shindō był jednym z czołowych twórców kina japońskiego. Tworzył kino niezależne unikając wielkich wytwórni filmowych i samodzielnie realizował scenografie i scenariusze swoich filmów. W początkach kariery był asystentem reżysera Kenji Mizoguchiego, który pozostawał zawsze dla Shindō mistrzem i wzorem do naśladowania.

Zrealizował kilka filmów poświęconych zrzuceniu bomby atomowej na Hiroszimę w 1945 (nap. Dzieci Hiroszimy). Z uznaniem spotykały się także wyreżyserowane przez niego filmy grozy, których akcja rozgrywa się w dawnej Japonii (m.in. Kobieta-diabeł, Czarny kot). Realizował także współczesne dramaty podejmujące problemy społeczne i psychologiczne.

Pozostawał aktywny zawodowo niemal do końca życia. Swój ostatni film Ichimai no hagaki zrealizował w 2010, mając 98 lat i poruszając się na wózku inwalidzkim. Film ten został zgłoszony jako japoński kandydat do Oscara w kategorii Najlepszego filmu nieanglojęzycznego, ale ostatecznie nie otrzymał nominacji.

Laureat Nagrody Asahi za 1975 rok^[2].

Zmarł w swoim domu w Tokio miesiąc po 100. urodzinach.

Wybrana filmografia (reżyser)

• Dzieci Hiroszimy (1952)
• Ponieważ kocham (1953)
• Wilk (1955)
• Naga wyspa (1960)
• Matka (1963)
• Kobieta-diabeł (1964)
• Niegodziwiec (1965)
• Dziewczęta z Kioto (1967)
• Czarny kot (1968)
• Żyjmy dzisiaj, umierajmy jutro! (1970)
• Życie Chikuzana (1977)
• List pożegnalny (1995)
• Witalność (1999)
• Aktor drugoplanowy (2000)

Linki zewnętrzne

• Kaneto Shindō w bazie IMDb (ang.)
• Kaneto Shindō w bazie Filmweb

Przypisy