Kanstancin Kalcou

Kanstancin Kalacu
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 kwietnia 1981
Mińsk

Obywatelstwo

Białoruś

Wzrost

183 cm

Pozycja

napastnik (skrzydłowy)

Uchwyt

lewy

Draft

NHL 1999, numer: 18 (1 runda)
Pittsburgh Penguins

Draft

CHL 2000, numer: 62 (2 runda)
Oshawa Generals

Kanstancin Jauhienawicz Kalcou (błr. Канстанцін Яўгенавіч Кальцоў, ros. Константин Евгеньевич Кольцов - Konstantin Jewgienjewicz Kolcow; ur. 17 kwietnia 1981 w Mińsku) – białoruski hokeista, reprezentant Białorusi, dwukrotny olimpijczyk. Trener hokejowy.

Kariera zawodnicza

Wychowanek Junosti Mińsk. W trakcie sezonu 1998/1999 przeniósł się do rosyjskiego Siewierstali Czerepowiec. Dzięki swojej szybkości i grze kijem zaczęto nazywać go "Russian Rocket II" (Rosyjska Rakieta II), ponieważ stylem gry przypominał Pawła Bure. Do NHL był draftowany w 1999 w 1 rundzie z 18 numerem przez Pittsburgh Penguins. W sezonie 2002/2003 zaliczył 2 występy w barwach Pingwinów, a resztę sezonu spędził w farmerskim klubie Wilkes-Barre/Scranton Penguins. W następnym sezonie grał regularnie w NHL, rozgrywając 82 spotkania w których strzelił 9 bramek i zaliczył 20 asyst. Podczas lokautu występował w Dynamie Mińsk i w Spartaku Moskwa. W następnym sezonie Kalcou grał w Wilkes-Barre i w Pittsburghu do stycznia, resztę meczów rozgrywając w NHL. Rozgrywki te zakończył z dorobkiem 3 goli i 6 asyst. Po sezonie Pingwiny postanowiły nie przedłużać kontraktu z Kalcouem i 26 czerwca 2006 Konstantin został wolnym agentem. W sierpniu postanowił wrócić do Rosji i podpisał kontrakt z Saławatem Jułajew Ufa. W sezonie 2007/2008 Saławat z Kalcouem w składzie pokonał w finale rozgrywek Łokomotiw Jarosław i zdobył pierwsze w historii mistrzostwo Rosji. Sukces ten powtórzył z baszkirską drużyną w edycji KHL (2010/2011). Po zakończeniu sezonu 2011/2012 klub rozwiązał z nim kontrakt[1]. W czerwcu podpisał roczny kontrakt z Atłantem Mytiszczi[2]. Jest kapitanem drużyny. W trakcie sezonu pobił rekord w liczbie meczów rozegranych w fazie play-off ligi rosyjskiej rozgrywając 182 spotkania (poprzednie osiągnięcie należało do Siergieja Żukowa[3]). W połowie 2013 przedłużył kontrakt z Atłantem o dwa lata[4]. Od grudnia 2014 zawodnik Ak Barsu Kazań[5]. Od maja do sierpnia 2015 zawodnik HK Soczi[6][7]. Od października 2015 ponownie zawodnik Dynama Mińsk[8]. Od 2013 do 2016 był kapitanem drużyny. Odszedł z Dynama Mińsk po sezonie KHL (2015/2016)[9]. W listopadzie 2016 ogłosił zakończenie kariery[10].

Uczestniczył w turniejach mistrzostw świata w 1999, 2001, 2002, 2005, 2007, 2008, 2009, 2012, 2013, 2014 oraz zimowych igrzysk olimpijskich 2002 i 2010.

W trakcie kariery zyskał pseudonimy The Russian Rocket II (Rosyjska Rakieta II)[11], The Speedy Express (Szybki Ekspres).

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery zawodniczej pozostał w klubie z Homla i został członkiem sztabu szkoleniowego[12]. Od lipca 2017 był asystentem trenera w Dynamie Mińsk[13]. Funkcję pełnił do listopada 2018. W tym samym miesiącu został głównym trenerem HK Brześć[14]. W połowie 2019 odszedł ze stanowiska trenera Brześcia[15]. W czerwcu 2020 został mianowany głównym trenerem zespołu Dynama Mołodeczno[16]. Na początku października 2020 wobec izolowania szkoleniowca Craiga Woodcrofta w trakcie pandemii COVID-19, został p.o. głównego trenera Dynama Mińsk[17]. W czerwcu 2021 wszedł do sztabu trenerskiego Spartaka Moskwa[18]. Od lipca 2022 trener w sztabie Saławatu Jułajew Ufa[19].

Sukcesy

Reprezentacyjne
  • Awans do elity mistrzostw świata: 2002
Klubowe
Indywidualne
Wyróżnienie
  • Zasłużony Mistrz Sportu Republiki Białorusi: 2002[22]
Rekord
  • Liczba meczów w fazie play-off ligi rosyjskiej: 183 mecze

Przypisy

  1. Изменения в составе - Новости - Официальный сайт хоккейного клуба "Салават Юлаев" Уфа. [dostęp 2012-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-30)].
  2. Koľcov prestúpil z Ufy do Atlantu Mytišči | HOKEJ.sk, www.hokej.sk [dostęp 2017-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05] (słow.).
  3. Kaľužnyj rekordérom play-off ruských súťaží v počte zápasov | HOKEJ.sk, www.hokej.sk [dostęp 2017-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05] (słow.).
  4. Кто куда: таблица переходов КХЛ по состоянию на 16 августа : Новости : Континентальная Хоккейная Лига (КХЛ), www.khl.ru [dostęp 2017-11-24].
  5. Константин Кольцов завершил выступления в «Атланте» — Новости ХК «Атлант» — Хоккейный Клуб «Атлант» (Московская область), atlant-mo.ru [dostęp 2017-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-20] (ros.).
  6. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2015-05-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-29)].
  7. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2015-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)].
  8. http://web.archive.org/web/20151006174905/http://hcdinamo.by/koltsov-v-hk-dinamo-minsk/
  9. Новости КХЛ: КХЛ: Три белорусских ветерана находятся без контрактов, belarushockey.com [dostęp 2017-11-24].
  10. Константин Кольцов завершил карьеру - Хоккей - Tribuna.com, by.tribuna.com [dostęp 2017-11-24] (ros.).
  11. Oznaczenie "II" stanowi nawiązanie do Pawła Bure, który zyskał wcześniej przydomek The Russian Rocket.
  12. Интервью тренера Сергея Стася "Прессболу", hcgomel.by [dostęp 2017-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2019-02-11] (ros.).
  13. Сергей Стась и Константин Кольцов будут помогать Дуайеру в минском «Динамо» - Чемпионат, www.championat.com [dostęp 2017-11-24].
  14. Константин Кольцов - главный тренер ХК "Брест", brestcity.com [dostęp 2019-05-19] (ros.).
  15. В «Бресте» сменился главный тренер, hockey.by [dostęp 2020-10-13] (ros.).
  16. Константин Кольцов назначен на пост главного тренера «Динамо-Молодечно» - Мир хоккея, www.hockey-world.net [dostęp 2020-10-13] (ros.).
  17. Константин Кольцов - и.о. главного тренера минского "Динамо", www.tvr.by [dostęp 2020-10-13].
  18. Константин Кольцов вошел в тренерский штаб «Спартака», by/news/sobytie/news142957.html [dostęp 2021-09-07] (ros.).
  19. https://hcsalavat.ru/en/news/konstantin-koltsov-voshyel-v-trenerskiy-shtab-khk-salavat-yulaev/
  20. Championnat du monde 1999 des moins de 18 ans, www.passionhockey.com [dostęp 2018-02-11].
  21. http://stats.iihf.com/Hydra/352/IHM352000_85J_1_0.pdf
  22. Аб узнагароджанні групы спартсменаў і трэнераў дзяржаўнымі ўзнагародамі, systemaby.com [dostęp 2017-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2014-07-28].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Ice hockey pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Ice hockey
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Gold medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Złoty medal z pucharem.
Simple gold cup.svg
Złoty puchar
Silver medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Srebrny medal z pucharem.
Konstantin Koltsov.jpg
Autor: TheAHL, Licencja: CC BY 2.0
Photo: John Kasko/AHL