Karel Halíř
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Karel Halíř, także Karl Halir[1][2] (ur. 1 lutego 1859 we Vrchlabí, zm. 21 grudnia 1909 w Berlinie[1][2]) – czeski skrzypek i pedagog.
Życiorys
W latach 1867–1873 studiował w Konserwatorium Praskim u Antonína Bennewitza[1][2], następnie od 1874 do 1876 roku był uczniem Josepha Joachima w Berlinie[1][2]. Od 1876 do 1879 roku był członkiem berlińskiej orkiestry Benjamina Bilsego[1]. Prowadził orkiestry w Królewcu (1879) oraz Nicei i Lugano (1880–1881)[1]. Od 1883 do 1893 roku pełnił funkcję koncertmistrza orkiestry dworskiej w Weimarze[1][2]. W latach 1893–1897 ponownie przebywał w Berlinie, gdzie był koncertmistrzem Königlische Hofoper[2]. Od 1896 do 1897 roku przebywał na tournée koncertowym w Stanach Zjednoczonych[1][2]. Od 1897 roku występował jako drugi skrzypek w kwartecie Josepha Joachima[1][2]. Wykładał też w berlińskiej Hochschule für Musik[1][2].
Cieszył się sławą znakomitego interpretatora dzieł Piotra Czajkowskiego, jako pierwszy w Niemczech wykonał jego Koncert skrzypcowy D-dur[1]. Był autorem podręcznika gry na skrzypcach pt. Neue Tonleiterstudien[2]. Od 1888 roku był żonaty ze śpiewaczką Teresą Zerbst[2].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 4. Część biograficzna hij. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1993, s. 18. ISBN 83-224-0453-0.
- ↑ a b c d e f g h i j k Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1421. ISBN 978-0-02-865528-4.
Media użyte na tej stronie
The portrait of Tchekh-German violinist Carl Halir (1859-1909)