Karjat Zat Kahl

Karjat Zat Kahl
Karjat Al-Fau
Ilustracja
Fragment malowidła na murze przedstawiającego dom-wieżę z mieszkańcami z Karjat Al–Fau, w zbiorach Muzeum Wydziału Archeologicznego King Saud University w Rijadzie
Państwo

 Arabia Saudyjska

Położenie na mapie Arabii Saudyjskiej
Mapa konturowa Arabii Saudyjskiej, na dole znajduje się punkt z opisem „Karjat Zat KahlKarjat Al-Fau”
Ziemia19°47′N 45°09′E/19,783333 45,150000
Artefakty, malowidła i inskrypcje odkryte w Karjacie
Fragment posągu z brązu przedstawiający ludzką głowę, I w. p.n.e.
Pojemnik szklany z I w. p.n.e.
Tabliczka z inskrypcją w języku minejskim i dwoma przedstawieniami koziorożców, I w. p.n.e.–I w. n.e.
Fragment malowidła ściennego przedstawiającego ludzką głowę z inskrypcją pismem południowoarabskim, najprawdopodobniej fragment sceny bankietowej, I–II w. n.e.
Fragment malowidła ściennego przedstawiającego motyw zodiakalny, I–III w. n.e.

Karjat Zat Kahl także Karjat Al-Fau (arab. قرية الفاو) – dawna stolica królestwa Kindytów, współcześnie stanowisko archeologiczne w prowincji Rijad w Arabii Saudyjskiej z pozostałościami arabskiego miasta z okresu przedislamskiego.

W 2015 roku Karjat Zat Kahl zostało wpisane na saudyjską listę informacyjną UNESCO – listę obiektów, które Arabia Saudyjska zamierza rozpatrzyć do zgłoszenia do wpisu na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Położenie

Karjat Zat Kahl położone jest ok. 700 km na południowy zachód od stolicy kraju – Rijadu, 180 km na północny wschód od Nadżranu, 100 km na południowy wschód od miasta As-Sulajjil i ok. 150 km od Al-Khamsin[1]. Znajduje się przy północno-zachodniej krawędzi pustyni Ar-Rab al-Chali, w miejscu, gdzie Dżabal Tuwajk przecina Wadi ad-Dawasir u ujścia suchego kanału, nazywanego Al-Fau, stąd też współczesna nazwa Al-Fau[1][2].

Historia

Karjat był stolicą królestwa Kindytów, głównym ośrodkiem handlowym regionu zlokalizowanym przy starożytnym szlaku handlowym łączącym południe Półwyspu Arabskiego z jego częścią północną[1][2]. Karawany z królestw Saby, Katabanu, Hadramaut, Ma'in czy Himjarytów szły najpierw do Nadżranu, następnie zatrzymywały się w Karjacie, by ruszać do Al-Afladż, skąd szły dalej do Syrii i Mezopotamii[1].

Czas świetności Karjatu minął wraz z nadejściem islamu[1]. Arabscy geografowie nie rozpisywali się o Karjacie, u Al-Bakriego pojawia się jedynie wzmianka, że jest to miejscowość między ’Aqiq Bani ’Uqayl' (współczesnym Wadi ad-Dawasir) a Jemenem[1]. Al-Hamdani w swoim dziele Geografia Półwyspu Arabskiego pisał, że karawany mogą zaczerpnąć wody w miejscu nazywanym Karjatem, gdzie znajdują się starożytne studnie i świątynia wykuta w skale[1].

Stanowisko archeologiczne

Pierwsze współczesne doniesienia o Karjacie pochodziły od uczestników wyprawy zorganizowanej w poszukiwaniu ropy naftowej przez Aramco w latach 40. XX w.[1] W 1952 roku do Karjatu udał się brytyjski podróżnik Harry St. John Philby (1885–1960), który sporządził jego opis, odnosząc się do znalezionych tam grobów i inskrypcji[1].

W 1972 roku naukowcy z uniwersytetu w Rijadzie rozpoczęli prace badawcze pod kierownictwem saudyjskiego archeologa Abdulrahmana al-Ansary'ego[1]. Obecnie (stan w roku 2016) prowadzone są prace nad udostępnieniem stanowiska dla zwiedzających[3].

Stanowisko obejmuje pozostałości arabskiego miasta z okresu przedislamskiego, zamieszkanego pomiędzy V w. p.n.e. a V w. n.e.[4] Znajdują się tu pozostałości pałacu z zachowanymi fragmentami malowideł naściennych, świątyni, dwupiętrowego targowiska otoczonego siedmioma wieżami, dzielnicy mieszkalnej, 17 studni i grobowców[5]. Budowle zostały wzniesione z cegieł glinianych w formie prostopadłościanów i sześcianów oraz z kamieni[5]. Świątynia w Karjacie jest pierwszą świątynią odkrytą na terenie Arabii Saudyjskiej[5]. Odkryte grobowce można podzielić na trzy rodzaje: grobowce władców i elit oznaczone inskrypcjami pismem południowoarabskim oraz groby zwykłych mieszkańców[5].

W ruinach budowli znaleziono liczne naczynia gliniane (garnki, dzbany, misy, sita, itd.), ceramiczne i kamienne, narzędzia metalowe, obiekty wykonane ze szkła, biżuterię oraz srebrne i brązowe monety z przedstawieniem postaci siedzącej lub stojącej po jednej stronie i napisem Kahl (imieniem boga Kindytów) po drugiej stronie[6]. Ponadto odkryto fragmenty licznych posagów z brązu, marmuru, piaskowca czy gliny, przedstawiające zarówno postaci ludzkie jak i zwierzęce[7].

Na ścianach odkrytych budowli oraz pobliskich skałach znajduje się liczne inskrypcje pismem południowoarabskim z okresu I–V w. n.e., zawierające m.in. referencje do nazwy miasta Zat Kahl[8].

W 2015 roku Karjat Zat Kahl zostało wpisane na saudyjską listę informacyjną UNESCO – listę obiektów, które Arabia Saudyjska zamierza rozpatrzyć do zgłoszenia do wpisu na listę światowego dziedzictwa UNESCO[2].

Zobacz też

  • Lista Światowego Dziedzictwa UNESCO w Arabii Saudyjskiej

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i j Abdulrahman al-Ansary: Qaryat al-Fau: A Portrait of Pre-Islamic Civilisation in Saudi Arabia. Riyadh University Press, 1982, s. 15. [dostęp 2017-08-02].
  2. ↑ a b c UNESCO: Al-Faw Pre-Islamic City in Central Arabia (Qariah). [dostęp 2017-08-01]. (ang.).
  3. ↑ Saudi Commission for Tourism and National Heritage (SCTH): Qaryat Al Faw. 2016-12-14. [dostęp 2017-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-03)]. (ang.).
  4. ↑ Abdulrahman al-Ansary: Qaryat al-Fau: A Portrait of Pre-Islamic Civilisation in Saudi Arabia. Riyadh University Press, 1982, s. 29. [dostęp 2017-08-02].
  5. ↑ a b c d Abdulrahman al-Ansary: Qaryat al-Fau: A Portrait of Pre-Islamic Civilisation in Saudi Arabia. Riyadh University Press, 1982, s. 17. [dostęp 2017-08-02].
  6. ↑ Abdulrahman al-Ansary: Qaryat al-Fau: A Portrait of Pre-Islamic Civilisation in Saudi Arabia. Riyadh University Press, 1982, s. 22–24. [dostęp 2017-08-02].
  7. ↑ Abdulrahman al-Ansary: Qaryat al-Fau: A Portrait of Pre-Islamic Civilisation in Saudi Arabia. Riyadh University Press, 1982, s. 24–26. [dostęp 2017-08-02].
  8. ↑ Abdulrahman al-Ansary: Qaryat al-Fau: A Portrait of Pre-Islamic Civilisation in Saudi Arabia. Riyadh University Press, 1982, s. 28. [dostęp 2017-08-02].

Media użyte na tej stronie

Pergamon-Museum - Wandmalerei 1.jpg
Autor: Wolfgang Sauber, Licencja: CC BY-SA 3.0
Pergamon Museum ( Berlin ). Exhibition "Roads of Arabia": Fragment of a wall painting depicting a tower house with inhabitants ( 3rd century BC - 3rd century AD ), black, red and yellow paint on white plaster, 59x64 cm, from Qaryat al-Faw ( Department of Archaeology Museum, King Saud University, Riyadh ).
Pergamon-Museum - Bronzekopf.jpg
Autor: Wolfgang Sauber, Licencja: CC BY-SA 3.0
Pergamon Museum ( Berlin ). Exhibition "Roads of Arabia": Head of a man ( 1st century BC ), cast bronze, H. 40 cm, from Qaryat al-Faw ( Department of Archaeology Museum, King Saud University, Riyadh ).
Pergamon-Museum - Minäische Schrifttafel.jpg
Autor: Wolfgang Sauber, Licencja: CC BY-SA 3.0
Pergamon Museum ( Berlin ). Exhibition "Roads of Arabia": Plaque with a Ma'inic inscription and two ibexes ( 1st century BC - 1st century AD ), bronze, 62x34 cm, from Qaryat al-Faw ( Department of Archaeology Museum, King Saud University, Riyadh ).
Pergamon-Museum - Riefenbecher.jpg
Autor: Wolfgang Sauber, Licencja: CC BY-SA 3.0
Pergamon Museum ( Berlin ). Exhibition "Roads of Arabia": Ribbed beaker ( 1st century AD ), blown glass probably from Italy, H. 6,5 cm Diam. 9 cm, from Qaryat al-Faw ( Department of Archaeology Museum, King Saud University, Riyadh ).
Pergamon-Museum - Wandmalerei 2.jpg
Autor: Wolfgang Sauber, Licencja: CC BY-SA 3.0
Pergamon Museum ( Berlin ). Exhibition "Roads of Arabia": Fragment of a wall painting with a man's head and an Old South Arabian inscription, probably a banquet scene ( 1st/2nd century AD ), black, red and yellow paint on white plaster, 53x36 cm, from Qaryat al-Faw, residential district ( National Museum, Riyadh ).
Pergamon-Museum - Wandmalerei 4.jpg
Autor: Wolfgang Sauber, Licencja: CC BY-SA 3.0
Pergamon Museum ( Berlin ). Exhibition "Roads of Arabia": Fragment of a mural painting with zodiacal motif (?) ( 1st-3rd century AD ), black, red and yellow paint on white plaster, 50x29 cm, from Qaryat al-Faw ( Department of Archaeology Museum, King Saud University, Riyadh ).