Karl Geiger

Karl Geiger
Ilustracja
(c) Ailura, CC BY-SA 3.0 AT
Data i miejsce urodzenia11 lutego 1993
Oberstdorf
KlubSC 1906 Oberstdorf
Debiut w PŚ24 listopada 2012 w Lillehammer (21. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ24 listopada 2012 w Lillehammer (21. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ21 lutego 2016 w Lahti (2. miejsce)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ15 grudnia 2018 w Engelbergu
Rekord życiowy243,5 m na Letalnicy w Planicy (25 marca 2017)[1][2]
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy
Igrzyska olimpijskie
srebroPjongczang 2018duża druż.
brązPekin 2022duża
brązPekin 2022duża druż.
Mistrzostwa świata
złotoSeefeld 2019duża druż.
złotoSeefeld 2019norm. druż. miesz.
złotoOberstdorf 2021norm. druż. miesz.
złotoOberstdorf 2021duża druż.
srebroSeefeld 2019duża
srebroOberstdorf 2021normalna
brązOberstdorf 2021duża
Mistrzostwa świata w lotach
złotoPlanica 2020indywidualnie
srebroPlanica 2020drużynowo
srebroVikersund 2022drużynowo
Mistrzostwa świata juniorów
brązLiberec 2013drużynowo
Puchar Świata w skokach narciarskich
FIS Crystal Globe.svg 2. miejsce
2019/2020
Puchar Świata w lotach narciarskich
FIS Crystal Globe.svg Mała kryształowa kula
2020/2021
Turniej Czterech Skoczni
Silver medal with cup.svg 2. miejsce
2020/2021
Bronze medal with cup.svg 3. miejsce
2019/2020
Raw Air
Silver medal with cup.svg 2. miejsce
2022
Willingen Five
Bronze medal with cup.svg 3. miejsce
2019
Planica 7
Gold medal with cup.svg 1. miejsce
2021
Letnie Grand Prix
Silver medal with cup.svg 2. miejsce
2018
Puchar Kontynentalny
Bronze medal with cup.svg 3. miejsce
2015/2016

Karl Geiger (ur. 11 lutego 1993 w Oberstdorfie[3]) – niemiecki skoczek narciarski, reprezentant klubu SC 1906 Oberstdorf. Indywidualny brązowy medalista Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2022 na skoczni dużej, drużynowy srebrny medalista z 2018 i brązowy z 2022. Srebrny medalista indywidualny na skoczni dużej z Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019 oraz na normalnej z 2021, brązowy medalista na skoczni dużej z 2021, dwukrotny złoty medalista w drużynie męskiej z 2019 i 2021 oraz w drużynie mieszanej, również z 2019 i 2021. Indywidualny mistrz świata w lotach narciarskich (2020) oraz drużynowy srebrny medalista MŚ w lotach z 2020 i 2022. Brązowy medalista drużynowy Mistrzostw Świata Juniorów 2013. Drugi zawodnik klasyfikacji generalnej Pucharu Świata 2019/2020, zwycięzca Pucharu Świata w lotach 2020/2021. Drugi zawodnik Letniego Grand Prix 2018, trzeci w Pucharze Kontynentalnym 2015/2016. Medalista mistrzostw kraju.

Przebieg kariery

Do 2012

W 2005 zajął trzecie miejsce w roczniku 1993 na nieoficjalnych mistrzostwach świata dzieci w Garmisch-Partenkirchen. Na podium obok Geigera stanęli Tomasz Byrt i Rok Justin[4].

W zawodach FIS Cup zadebiutował 23 stycznia 2010 w Lauschy, dzień później zdobył pierwsze punkty[5]. Aż do sezonu 2011/2012 rzadko występował na arenie międzynarodowej. Po dobrych występach w zawodach FIS Cup i Alpen Cup został powołany na zawody Pucharu Kontynentalnego w Kuopio. Drugiego dnia tych zawodów, 11 marca 2012, zajął 14. miejsce[6].

Sezon 2012/2013

W letniej części sezonu osiągnął dobre wyniki w Letnim Pucharze Kontynentalnym, dwukrotnie stając na podium. W klasyfikacji generalnej znalazł się na 5. pozycji[7]. Zdobył również punkty Letniego Grand Prix, zajmując 14. miejsce w Klingenthal[8].

Został powołany przez trenera Wernera Schustera na inaugurujące Puchar Świata zawody w Lillehammer[9]. W pierwszym konkursie sezonu zajął 21. miejsce[10]. 9 grudnia 2012 na próbie przedolimpijskiej w Krasnej Polanie ukończył zawody na 6. pozycji. Wystąpił na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2013 w Libercu. Indywidualnie był siódmy[8], a w zawodach drużynowych zdobył brązowy medal[11]. Poza szóstym miejscem z zawodów w Rosji, najwyższym miejscem, jakie zajął Geiger w Pucharze Świata w sezonie 2012/2013 było 20. z lutego 2013 z mamuciej skoczni w Oberstdorfie[8].

Lata 2013–2015

W sezonie 2013/2014 w zawodach Pucharu Świata Geiger kilkukrotnie zajmował miejsca w drugiej dziesiątce. Indywidualnie najwyżej sklasyfikowany został na 12. miejscu, w Sapporo. Pięciokrotnie stawał na podium w Pucharze Kontynentalnym[12]. W sezonie 2014/2015 występował głównie w Pucharze Kontynentalnym, w zimowej edycji raz stając na podium. Punkty PŚ zdobył tylko raz, w Sapporo[13].

Sezon 2015/2016

Przez większość sezonu 2015/2016 Geiger startował w Pucharze Kontynentalnym, w grudniu i styczniu pięciokrotnie stając na podium. W lutym 2016 zaczął być regularnie powoływany na zawody Pucharu Świata, początkowo zajmując miejsca w drugiej i trzeciej dziesiątce. 21 lutego po raz pierwszy w karierze stanął na podium zawodów z cyklu Pucharu Świata dzięki zajęciu 2. miejsca w konkursie w Lahti, który rozgrywany był na nietypowej w tym cyklu skoczni normalnej. Po tym występie powrócił do wyników na poziomie drugiej i trzeciej dziesiątki. W dniach 12-13 marca wystąpił w ostatnich zawodach Pucharu Kontynentalnego 2015/2016, dwukrotnie zajmując miejsce na podium[14]. Ostatecznie w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata 2015/2016 sklasyfikowany został na 30. miejscu ze 174 punktami[15], zaś w klasyfikacji PK znalazł się na trzeciej pozycji[16].

Sezon 2016/2017

Uzyskał dobre rezultaty w Letnim Grand Prix 2016. 10 września w Czajkowskim zajął 3. miejsce, kilka innych konkursów również kończył w pierwszej dziesiątce. Puchar Świata w skokach narciarskich 2016/2017 Geiger rozpoczął od 6. miejsca w Ruce, które okazało się być dla niego najlepszym w sezonie. Wystąpił w nim we wszystkich konkursach Pucharu Świata, regularnie zdobywając punkty. Łącznie pięciokrotnie zajmował pozycje w najlepszej dziesiątce w konkursach indywidualnych[17]. Cały sezon ukończył na 18. miejscu z 369 punktami[15].

Sezon 2017/2018

Zajął 3. miejsce w otwierającym Letnie Grand Prix 2017 konkursie w Wiśle[18].

W sezonie 2017/2018 Pucharu Świata sześciokrotnie zajął miejsca w najlepszej dziesiątce. Najwyżej sklasyfikowany został na 6. miejscu w grudniu 2017 w Niżnym Tagile. W pozostałych występach najczęściej kończył zawody w drugiej dziesiątce[18]. W klasyfikacji generalnej cyklu na koniec sezonu znalazł się na 14. miejscu z 427 punktami[15]. Wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018. Indywidualnie zajął 10. miejsce na skoczni normalnej i 7 na skoczni dużej, zaś w konkursie drużynowym, startując wraz z Stephanem Leyhe, Richardem Freitagiem i Andreasem Wellingerem, zdobył srebrny medal[18].

Sezon 2018/2019

W ramach Letniego Grand Prix 2018 czterokrotnie stawał na podium: zajął 2. miejsce w konkursie w Hinterzarten, dwukrotnie zwyciężył w Râșnovie, a w Hinzenbach zajął 3. lokatę. Miejsca w pierwszej dziesiątce zajmował również w dwóch pozostałych występach[19]. Cały cykl ukończył na 2. pozycji w klasyfikacji generalnej[20].

W otwierających sezon 2018/2019 Pucharu Świata konkursach zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce. 15 grudnia 2018 w Engelbergu odniósł pierwsze w karierze indywidualne zwycięstwo w zawodach cyklu[19]. W styczniu 2019 osiągał nieco słabsze wyniki, najwyżej sklasyfikowany został w Bischofshofen, na 10. miejscu. 16 lutego w Willingen po raz drugi zwyciężył w konkursie Pucharu Świata. Dzień później był 6.[19], a całe Willingen Five 2019 ukończył na 3. pozycji[21].

Na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019 zdobył srebrny medal w zawodach indywidualnych na skoczni dużej, a także dwa złote medale w konkursach drużynowych: w zespole męskim z Richardem Freitagiem, Stephanem Leyhe i Markusem Eisenbichlerem, a także w zespole mieszanym z Kathariną Althaus, Juliane Seyfarth i Eisenbichlerem. W konkursie indywidualnym na skoczni normalnej zajął 18. miejsce. W marcowych zawodach Pucharu Świata jeszcze trzykrotnie zajmował lokaty w najlepszej dziesiątce[19]. Cały cykl zakończył na 10. miejscu w klasyfikacji generalnej z 765 punktami[15].

Sezon 2019/2020

Zwyciężył w konkursie Letniego Grand Prix 2019 rozgrywanym w lipcu w Hinterzarten. Miejsca w pierwszej dziesiątce zajął jeszcze w trzech innych konkursach cyklu[22].

Od początku sezonu 2019/2020 Pucharu Świata regularnie zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce. W grudniu 2019 stawał na podium zawodów indywidualnych w pierwszym konkursie w Niżnym Tagile, gdzie był drugi, a także w pierwszych zawodach w Engelbergu, gdzie zajął 3. miejsce. W ramach 68. Turnieju Czterech Skoczni zajął 2. pozycję w zawodach w Oberstdorfie, Garmisch-Partenkirchen i Bischofshofen, a w zawodach w Innsbrucku znalazł się na 8. lokacie[22]. Cały cykl zakończył na 3. miejscu[15]. 11 i 12 stycznia 2020 dwukrotnie zwyciężył w rozgrywanych na skoczni normalnej zawodach w Predazzo[22]. Po pierwszym z tych zwycięstw objął prowadzenie w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata[23].

W kolejnych tygodniach Geiger zajmował w Pucharze Świata głównie miejsca w pierwszej dziesiątce, ale poza najlepszą trójką[22]. Po zajęciu 11. pozycji w Sapporo 1 lutego 2020 stracił pozycję lidera cyklu na rzecz Stefana Krafta[24]. Na przełomie lutego i marca powrócił na podium, zajmując kolejno 1. i 2. miejsce na skoczni normalnej w Râșnovie oraz 2. i 1. miejsce w Lahti. W kończących sezon zawodach w Lillehammer w ramach Raw Air 2020 dwukrotnie zajął najgorszą w sezonie, 19. pozycję[22]. Puchar Świata 2019/2020 zakończył na 2. miejscu w klasyfikacji generalnej z 1519 punktami, o 140 punktów za Kraftem[15].

Sezon 2020/2021

Puchar Świata 2020/2021 rozpoczął od 2. miejsca w Wiśle 22 listopada 2020. W kolejnym tygodniu w Ruce zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2020. Zdobył na nich złoty medal w konkursie indywidualnym, jak również srebro w zawodach drużynowych, w których wystąpił wraz z Constantinem Schmidem, Piusem Paschke i Markusem Eisenbichlerem. 69. Turniej Czterech Skoczni rozpoczął od zwycięstwa w Oberstdorfie. Następnie zajął 5. miejsce w Garmisch-Partenkirchen, 16. w Innsbrucku oraz 3. w Bischofshofen[25]. W klasyfikacji generalnej turnieju znalazł się na 2. pozycji, przegrywając jedynie z Kamilem Stochem[15].

W dalszej części sezonu, w zawodach Pucharu Świata rozgrywanych w styczniu i lutym najczęściej zajmował lokaty w trzeciej dziesiątce. Dwukrotnie w tym okresie stawał na podium indywidualnie: 24 stycznia 2021 w Lahti i 19 lutego w Râșnovie zajmował 3. pozycję. Na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021 indywidualnie zdobył srebrny medal na skoczni normalnej oraz brązowy na skoczni dużej, zaś w konkursach drużynowych, zarówno w zespole mieszanym (wraz z Kathariną Althaus, Eisenbichlerem i Anną Rupprecht) oraz w męskim (wraz z Paschke, Severinem Freundem i Eisenbichlerem) wywalczył złoty medal. W kończących sezon zawodach Pucharu Świata w Planicy zajął 3. miejsce w pierwszym konkursie indywidualnym, a w drugim i trzecim zwyciężył[25]. Wygrał dzięki temu klasyfikację turnieju Planica 7 oraz Pucharu Świata w lotach narciarskich 2020/2021[26]. Sezon 2020/2021 Pucharu Świata zakończył na 6. miejscu w klasyfikacji generalnej z 826 punktami[15].

Mistrzostwa Niemiec

Zajmował miejsca na podium mistrzostw Niemiec. Indywidualnie zdobył złoty medal w 2019[27], srebrny w 2013[28] i 2017[29] oraz brązowy w 2014[30] i 2020[31]. W zawodach drużynowych, reprezentując Bawarię, zdobywał złoty medal w 2012[32], 2013[33], 2014[34], 2016[35], 2018[36], 2019[37] i 2020[31] oraz srebrny w 2015[38].

Igrzyska olimpijskie

Indywidualnie

2018 Korea Południowa Pjongczang–10. miejsce (K-98), 7. miejsce (K-125)
2022 Pekin/Zhangjiakou–15. miejsce (K-95), brązowy medal (K-125)

Drużynowo

2018 Korea Południowa Pjongczang–srebrny medal[a]
2022 Pekin/Zhangjiakou–9. miejsce (drużyna mieszana/K-95)[b], brązowy medal[c]

Starty K. Geigera na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSKonkursSkok 1Skok 2NotaStrataZwycięzca
10.10 lutego2018Korea Południowa PjongczangAlpensia Jumping ParkK-98HS-109indywid.103,5 m105,0 m236,7 pkt22,6 pktAndreas Wellinger
7.17 lutego2018Korea Południowa PjongczangAlpensia Jumping ParkK-125HS-142indywid.132,0 m137,5 m267,6 pkt18,1 pktKamil Stoch
2.Silver medal.svg19 lutego2018Korea Południowa PjongczangAlpensia Jumping ParkK-125HS-142druż.[a]136,0 m134,0 m1075,7 pkt (271,1 pkt)22,8 pktNorwegia
15.6 lutego2022 ZhangjiakouSnow RuyiK-95HS-106indywid.96,0 m99,0 m252,8 pkt22,2 pktRyōyū Kobayashi
9.7 lutego2022 ZhangjiakouSnow RuyiK-95HS-106druż. mix.[b]101,5 m–350,9 pkt (127,8 pkt)650,6 pktSłowenia
3.Bronze medal.svg12 lutego2022 ZhangjiakouSnow RuyiK-125HS-140indywid.138,0 m138,0 m281,3 pkt14,8 pktMarius Lindvik
3.Bronze medal.svg14 lutego2022 ZhangjiakouSnow RuyiK-125HS-140druż.[c]121,0 m128,0 m922,9 pkt (224,7 pkt)19,8 pktAustria

Mistrzostwa świata

Indywidualnie

2019 Austria Seefeld/Innsbruck–srebrny medal (K-120), 18. miejsce (K-99)
2021 Niemcy Oberstdorf–srebrny medal (K-95), brązowy medal (K-120)

Drużynowo

2019 Austria Seefeld/Innsbruck–złoty medal (K-120)[d], złoty medal (drużyna mieszana/K-99)[e]
2021 Niemcy Oberstdorf–złoty medal (K-120)[f], złoty medal (drużyna mieszana/K-95)[g]

Starty K. Geigera na mistrzostwach świata – szczegółowo

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSKonkursSkok 1Skok 2NotaStrataZwycięzca
2.FIS silver medal.png23 lutego2019Austria InnsbruckBergiselK-120HS-130indywid.131,0 m130,5 m267,3 pkt12,1 pktMarkus Eisenbichler
1.FIS gold medal.png24 lutego2019Austria InnsbruckBergiselK-120HS-130druż.[d]129,0 m130,0 m987,5 pkt (259,8 pkt)–
18.1 marca2019Austria SeefeldToni-Seelos-OlympiaschanzeK-99HS-109indywid.100,0 m92,5 m199,0 pkt19,3 pktDawid Kubacki
1.FIS gold medal.png2 marca2019Austria SeefeldToni-Seelos-OlympiaschanzeK-99HS-109druż. mix.[e]103,5 m107,0 m1012,2 pkt (264,0 pkt)–
2.FIS silver medal.png27 lutego2021Niemcy OberstdorfSchattenbergschanzeK-95HS-106indywid.103,5 m102,0 m265,2 pkt3,6 pktPiotr Żyła
1.FIS gold medal.png28 lutego2021Niemcy OberstdorfSchattenbergschanzeK-95HS-106druż. mix.[g]99,5 m99,5 m1000,8 pkt (258,5 pkt)–
3.FIS bronze medal.png5 marca2021Niemcy OberstdorfSchattenbergschanzeK-120HS-137indywid.132,0 m132,0 m267,4 pkt9,1 pktStefan Kraft
1.FIS gold medal.png6 marca2021Niemcy OberstdorfSchattenbergschanzeK-120HS-137druż.[f]133,5 m136,0 m1046,6 pkt (277,3 pkt)–

Mistrzostwa świata w lotach narciarskich

Indywidualnie

2020 Słowenia Planica–złoty medal
2022 Norwegia Vikersund–8. miejsce

Drużynowo

2020 Słowenia Planica–srebrny medal[h]
2022 Norwegia Vikersund–srebrny medal[i]

Starty K. Geigera na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSKonkursSkok 1Skok 2Skok 3Skok 4NotaStrataZwycięzca
1.FIS gold medal.png11–12 grudnia2020Słowenia PlanicaLetalnicaK-200HS-240indywid.241,0 m223,5 m240,5 m231,5 m877,2 pkt–
2.FIS silver medal.png13 grudnia2020Słowenia PlanicaLetalnicaK-200HS-240druż.[h]238,0 m224,5 m1708,5 pkt (456,7 pkt)19,2 pktNorwegia
8.11–12 marca2022Norwegia VikersundVikersundbakkenK-200HS-240indywid.209,0 m199,0 m234,5 m220,5 m769,2 pkt85,0 pktMarius Lindvik
2.FIS silver medal.png13 marca2022Norwegia VikersundVikersundbakkenK-200HS-240druż.[i]222,0 m238,0 m1583,5 pkt (433,5 pkt)128,0 pktSłowenia

Mistrzostwa świata juniorów

Indywidualnie

2013 Czechy Liberec–7. miejsce

Drużynowo

2013 Czechy Liberec–brązowy medal[j]

Starty K. Geigera na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSKonkursSkok 1Skok 2NotaStrataZwycięzca
7.24 stycznia2013Czechy LiberecJeštědK-90HS-100indywid.96,5 m94,5 m246,5 pkt37,0 pktJaka Hvala
3.Bronze medal with cup.svg26 stycznia2013Czechy LiberecJeštědK-90HS-100druż.[j]96,5 m101,0 m1038,5 pkt (262,5 pkt)48,0 pktSłowenia

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2012/201341.
2013/201442.
2014/201575.
2015/201630.
2016/201718.
2017/201814.
2018/201910.
2019/20202.
2020/20216.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2NotaPrzypisy
1.15 grudnia2018Szwajcaria EngelbergGross-Titlis-SchanzeK-125HS-140135,0 m141,0 m302,0 pkt[39]
2.16 lutego2019Niemcy WillingenMühlenkopfschanzeK-130HS-145142,0 m150,5 m311,1 pkt* WF 2019
3.11 stycznia2020Włochy PredazzoTrampolino Dal BenK-95HS-104104,5 m103,5 m294,6 pkt–
4.12 stycznia2020Włochy PredazzoTrampolino Dal BenK-95HS-104107,0 m103,5 m285,2 pkt–
5.21 lutego2020Rumunia RâșnovTrambulina Valea CărbunăriiK-90HS-97100,0 m100,0 m270,3 pkt–
6.1 marca2020Finlandia LahtiSalpausselkäK-116HS-130122,5 m130,0 m266,4 pkt–
7.29 grudnia2020Niemcy OberstdorfSchattenbergschanzeK-120HS-137127,0 m136,5 m291,1 pkt* TCS 2020/2021
8.26 marca2021Słowenia PlanicaLetalnicaK-200HS-240232,0 m–237,3 pkt–
9.28 marca2021Słowenia PlanicaLetalnicaK-200HS-240231,0 m232,5 m459,3 pkt–
10.20 listopada2021Rosja Niżny TagiłAistK-120HS-134134,5 m133,0 m252,4 pkt–
11.18 grudnia2021Szwajcaria EngelbergGross-Titlis-SchanzeK-125HS-140137,0 m140,0 m287,4 pkt–
12.22 stycznia2022Niemcy Titisee-NeustadtHochfirstschanzeK-125HS-142132,0 m141,0 m288,3 pkt–
13.23 stycznia2022Niemcy Titisee-NeustadtHochfirstschanzeK-125HS-142131,0 m143,0 m282,7 pkt–

Miejsca na podium

Sezon PŚ1. miejsce2. miejsce3. miejsceRazem
2012/2013––––
2013/2014––––
2014/2015––––
2015/2016–1–1
2016/2017––––
2017/2018––––
2018/20192––2
2019/202046111
2020/20213148
2021/202245110
Suma1313632

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2NotaLok.StrataZwycięzca
1.21 lutego2016Finlandia LahtiSalpausselkäK-90HS-10096,0 m99,5 m232,2 pkt2.9,2 pktMichael Hayböck
2.15 grudnia2018Szwajcaria EngelbergGross-Titlis-SchanzeK-125HS-140135,0 m141,0 m302,0 pkt1.–
3.16 lutego2019Niemcy WillingenMühlenkopfschanzeK-130HS-145142,0 m150,5 m311,1 pkt1.–
4.7 grudnia2019Rosja Niżny TagiłAistK-120HS-134130,0 m130,0 m250,1 pkt2.1,5 pktYukiya Satō
5.21 grudnia2019Szwajcaria EngelbergGross-Titlis-SchanzeK-125HS-140133,5 m135,0 m277,6 pkt3.11,1 pktKamil Stoch
6.29 grudnia2019Niemcy OberstdorfSchattenbergschanzeK-120HS-137135,0 m134,0 m295,9 pkt2.9,2 pktRyōyū Kobayashi
7.1 stycznia2020Niemcy Garmisch-PartenkirchenGroße OlympiaschanzeK-125HS-142132,0 m141,5 m285,0 pkt2.4,8 pktMarius Lindvik
8.6 stycznia2020Austria Bischofshofenim. Paula AusserleitneraK-125HS-142140,0 m136,0 m291,0 pkt2.9,9 pktDawid Kubacki
9.11 stycznia2020Włochy PredazzoTrampolino Dal BenK-95HS-104104,5 m103,5 m294,6 pkt1.–
10.12 stycznia2020Włochy PredazzoTrampolino Dal BenK-95HS-104107,0 m103,5 m285,2 pkt1.–
11.21 lutego2020Rumunia RâșnovTrambulina Valea CărbunăriiK-90HS-97100,0 m100,0 m270,3 pkt1.–
12.22 lutego2020Rumunia RâșnovTrambulina Valea CărbunăriiK-90HS-9799,5 m96,0 m266,7 pkt2.3,6 pktStefan Kraft
13.28 lutego2020Finlandia LahtiSalpausselkäK-116HS-130128,5 m130,5 m279,1 pkt2.5,0 pktStefan Kraft
14.1 marca2020Finlandia LahtiSalpausselkäK-116HS-130122,5 m130,0 m266,4 pkt1.–
15.22 listopada2020Polska Wisłaim. Adama MałyszaK-120HS-134133,5 m128,0 m258,6 pkt2.9,0 pktMarkus Eisenbichler
16.29 grudnia2020Niemcy OberstdorfSchattenbergschanzeK-120HS-137127,0 m136,5 m291,1 pkt1.–
17.6 stycznia2021Austria Bischofshofenim. Paula AusserleitneraK-125HS-142138,0 m133,5 m277,3 pkt3.23,4 pktKamil Stoch
18.24 stycznia2021Finlandia LahtiSalpausselkäK-116HS-130130,5 m126,0 m264,0 pkt3.1,9 pktRobert Johansson
19.19 lutego2021Rumunia RâșnovTrambulina Valea CărbunăriiK-90HS-9794,5 m96,5 m255,7 pkt3.2,2 pktRyōyū Kobayashi
20.25 marca2021Słowenia PlanicaLetalnicaK-200HS-240224,5 m238,0 m431,3 pkt3.21,2 pktRyōyū Kobayashi
21.26 marca2021Słowenia PlanicaLetalnicaK-200HS-240232,0 m–237,3 pkt1.–
22.28 marca2021Słowenia PlanicaLetalnicaK-200HS-240231,0 m232,5 m459,3 pkt1.–
23.20 listopada2021Rosja Niżny TagiłAistK-120HS-134134,5 m133,0 m252,4 pkt1.–
24.21 listopada2021Rosja Niżny TagiłAistK-120HS-134126,0 m122,5 m226,5 pkt2.8,8 pktHalvor Egner Granerud
25.28 listopada2021Finlandia RukaRukatunturiK-120HS-142138,0 m142,5 m310,3 pkt2.1,6 pktAnže Lanišek[40]
26.18 grudnia2021Szwajcaria EngelbergGross-Titlis-SchanzeK-125HS-140137,0 m140,0 m287,4 pkt1.–
27.19 grudnia2021Szwajcaria EngelbergGross-Titlis-SchanzeK-125HS-140135,0 m131,5 m293,8 pkt2.12,2 pktRyōyū Kobayashi
28.6 stycznia2022Austria Bischofshofenim. Paula AusserleitneraK-125HS-142140,5 m132,0 m281,9 pkt3.4,9 pktDaniel Huber
29.16 stycznia2022Polska ZakopaneWielka KrokiewK-125HS-140134,5 m135,5 m284,6 pkt2.10,0 pktMarius Lindvik
30.22 stycznia2022Niemcy Titisee-NeustadtHochfirstschanzeK-125HS-142132,0 m141,0 m288,3 pkt1.–
31.23 stycznia2022Niemcy Titisee-NeustadtHochfirstschanzeK-125HS-142131,0 m143,0 m282,7 pkt1.–
32.30 stycznia2022Niemcy WillingenMühlenkopfschanzeK-130HS-147139,5 m140,0 m238,7 pkt2.5,1 pktMarius Lindvik
33.3 marca2022Norwegia LillehammerLysgårdsbakkenK-123HS-140135,0 m134,5 m286,2 pkt3.7,9 pktStefan Kraft

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

stan na 6 marca 2022

Sezon 2012/2013
Lillehammer HS100Lillehammer HS138Ruka HS142Krasnaja Polana HS106Krasnaja Polana HS106Engelberg HS137Engelberg HS137Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Wisła HS134Zakopane HS134Sapporo HS134Sapporo HS134Vikersund HS225Vikersund HS225Harrachov HS205Harrachov HS205Klingenthal HS140Oberstdorf HS213Lahti HS130Kuopio HS127Trondheim HS140Oslo HS134Planica HS215Planica HS215punkty
2130262962935q36--33q------42204021462634-86
Sezon 2013/2014
Klingenthal HS140Ruka HS142Lillehammer HS100Lillehammer HS138Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Engelberg HS137Engelberg HS137Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Tauplitz HS200Tauplitz HS200Wisła HS134Zakopane HS134Sapporo HS134Sapporo HS134Willingen HS145Willingen HS145Falun HS134Lahti HS130Lahti HS130Kuopio HS127Trondheim HS140Oslo HS134Planica HS139Planica HS139punkty
2514154629232832q473234----1312--20q3136----106
Sezon 2014/2015
Klingenthal HS140Ruka HS142Ruka HS142Lillehammer HS138Lillehammer HS138Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Engelberg HS137Engelberg HS137Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Tauplitz HS225Wisła HS134Zakopane HS134Sapporo HS134Sapporo HS134Willingen HS145Willingen HS145Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Vikersund HS225Vikersund HS225Lahti HS130Kuopio HS100Trondheim HS140Oslo HS134Oslo HS134Planica HS225Planica HS225punkty
---qq4531--38q-----2639-------------5
Sezon 2015/2016
Klingenthal HS140Lillehammer HS100Lillehammer HS100Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Engelberg HS137Engelberg HS137Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Willingen HS145Zakopane HS134Sapporo HS134Sapporo HS134Trondheim HS140Vikersund HS225Vikersund HS225Vikersund HS225Lahti HS130Lahti HS100Kuopio HS127Ałmaty HS140Ałmaty HS140Wisła HS134Titisee-Neustadt HS142Planica HS225Planica HS225Planica HS225punkty
-------2632314036---1640282818225172024-213324174
Sezon 2016/2017
Ruka HS142Ruka HS142Klingenthal HS140Lillehammer HS138Lillehammer HS138Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Wisła HS134Wisła HS134Zakopane HS134Willingen HS145Oberstdorf HS225Oberstdorf HS225Sapporo HS137Sapporo HS137Pjongczang HS140Pjongczang HS109Oslo HS134Trondheim HS140Vikersund HS225Planica HS225Planica HS225punkty
691412142447272815929101136322313169252531111623369
Sezon 2017/2018
Wisła HS134Ruka HS142Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Titisee-Neustadt HS142Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Tauplitz HS235Zakopane HS140Willingen HS145Willingen HS145Lahti HS130Oslo HS134Lillehammer HS140Trondheim HS140Vikersund HS240Planica HS240Planica HS240punkty
1718691411121771216q21142291411734q7427
Sezon 2018/2019
Wisła HS134Ruka HS142Ruka HS142Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS142Innsbruck HS130Bischofshofen HS142Predazzo HS135Predazzo HS135Zakopane HS140Sapporo HS137Sapporo HS137Oberstdorf HS235Oberstdorf HS235Oberstdorf HS235Lahti HS130Willingen HS145Willingen HS145Oslo HS134Lillehammer HS140Trondheim HS138Vikersund HS240Planica HS240Planica HS240punkty
95810514121924101919244235161830616172082297765
Sezon 2019/2020
Wisła HS134Ruka HS142Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Klingenthal HS140Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS142Innsbruck HS130Bischofshofen HS142Predazzo HS104Predazzo HS104Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Zakopane HS140Sapporo HS137Sapporo HS137Willingen HS145Bad Mitterndorf HS235Bad Mitterndorf HS235Râșnov HS97Râșnov HS97Lahti HS130Lahti HS130Lillehammer HS140Lillehammer HS140punkty
77265342282111255115546122119191519
Sezon 2020/2021
Wisła HS134Ruka HS142Ruka HS142Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS142Innsbruck HS128Bischofshofen HS142Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Zakopane HS140Lahti HS130Willingen HS147Willingen HS147Klingenthal HS140Klingenthal HS140Zakopane HS140Zakopane HS140Râșnov HS97Planica HS240Planica HS240Planica HS240punkty
298----1516325112531123323823223311826
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Ruka HS142Ruka HS142Wisła HS134Klingenthal HS140Klingenthal HS140Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS142Bischofshofen HS142Bischofshofen HS142Bischofshofen HS142Zakopane HS140Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Willingen HS147Willingen HS147Lahti HS130Lahti HS130Lillehammer HS140Oslo HS134Oslo HS134Oberstdorf HS235Oberstdorf HS235Planica HS240Planica HS240punkty
125244221257438211192553751420
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2012/201359.
2013/201448.
2014/201558.
2015/201631.
2016/201718.
2017/201811.
2018/201911.
2019/20203.
2020/20212.
2021/20224.

Raw Air

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
201723.
201820.
201911.
202012.
20222.

Willingen Six

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
201820.
20193.
20204.
202120.

Planica 7

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
201835.
20196.
20211.

Titisee-Neustadt Five

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
20205.

Puchar Świata w lotach

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2012/201347.
2015/201629.
2016/201718.
2017/201824.
2018/201913.
2019/20205.
2020/20211.

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
201258.
201342.
201441.
2015niesklasyfikowany
20169.
201720.
20182.
20195.
202114.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2Nota
1.22 września2018Rumunia RâșnovTrambulina Valea CărbunăriiK-90HS-9798,0 m99,0 m269,9 pkt
2.23 września2018Rumunia RâșnovTrambulina Valea CărbunăriiK-90HS-9799,5 m100,5 m269,4 pkt
3.27 lipca2019Niemcy HinterzartenRothaus-SchanzeK-95HS-108106,0 m99,0 m253,6 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2NotaLok.StrataZwycięzca
1.10 września2016Rosja CzajkowskijSnieżynkaK-125HS-140136,5 m137,0 m259,5 pkt3.16,0 pktRobert Kranjec
2.15 lipca2017Polska Wisłaim. Adama MałyszaK-120HS-134130,0 m128,0 m251,5 pkt3.4,1 pktDawid Kubacki
3.28 lipca2018Niemcy HinterzartenRothaus-SchanzeK-95HS-108104,0 m99,0 m256,3 pkt2.14,8 pktKamil Stoch
4.22 września2018Rumunia RâșnovTrambulina Valea CărbunăriiK-90HS-9798,0 m99,0 m269,9 pkt1.–
5.23 września2018Rumunia RâșnovTrambulina Valea CărbunăriiK-90HS-9799,5 m100,5 m269,4 pkt1.–
6.30 września2018Austria HinzenbachAigner-SchanzeK-85HS-9487,0 m88,0 m237,3 pkt3.8,4 pktDaniel Huber
7.27 lipca2019Niemcy HinterzartenRothaus-SchanzeK-95HS-108106,0 m99,0 m253,6 pkt1.–
8.25 września2021Austria HinzenbachAigner-SchanzeK-85HS-9085,5 m88,0 m244,2 pkt3.2,5 pktYukiya Satō

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

stan po zakończeniu LGP 2021

2012
Wisła HS134Courchevel HS132Hinterzarten HS108Hakuba HS131Hakuba HS131Ałmaty HS140Ałmaty HS140Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
--------1418
2013
Hinterzarten HS108Wisła HS134Courchevel HS132Einsiedeln HS117Hakuba HS131Hakuba HS131Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Ałmaty HS140Ałmaty HS140Klingenthal HS140punkty
14301216------3356
2014
Wisła HS134Einsiedeln HS117Courchevel HS132Hakuba HS131Hakuba HS131Ałmaty HS140Ałmaty HS140Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
22q252216---1951
2015
Wisła HS134Hinterzarten HS108Courchevel HS132Einsiedeln HS117Hakuba HS131Hakuba HS131Czajkowskij HS106Czajkowskij HS140Ałmaty HS140Ałmaty HS140Hinzenbach HS94punkty
-49----4032---0
2016
Courchevel HS132Wisła HS134Hinterzarten HS108Einsiedeln HS117Hakuba HS131Hakuba HS131Czajkowskij HS140Czajkowskij HS140Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
-15611483161828253
2017
Wisła HS134Hinterzarten HS108Courchevel HS132Hakuba HS131Hakuba HS131Czajkowskij HS140Czajkowskij HS140Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
31221----2117116
2018
Wisła HS134Hinterzarten HS108Einsiedeln HS117Courchevel HS135Hakuba HS131Hakuba HS131Râșnov HS97Râșnov HS97Hinzenbach HS94punkty
72-6--113416
2019
Wisła HS134Hinterzarten HS108Courchevel HS135Zakopane HS140Hakuba HS131Hakuba HS131Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
61813--1710232
2021
Wisła HS134Wisła HS134Courchevel HS135Szczuczyńsk HS99Szczuczyńsk HS99Czajkowskij HS140Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
623----38140
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2011/201297.
2012/201360.
2013/20145.
2014/201513.
2015/20163.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2Nota
1.14 lutego2014Niemcy BrotterodeInselbergschanzeK-105HS-117116,0 m115,5 m272,2 pkt
2.16 lutego2014Niemcy BrotterodeInselbergschanzeK-105HS-117112,5 m112,5 m260,0 pkt
3.19 grudnia2015Finlandia RovaniemiOunasvaaraK-90HS-10098,0 m99,5 m266,2 pkt
4.30 stycznia2016Austria Bischofshofenim. Paula AusserleitneraK-125HS-140133,0 m139,0 m282,9 pkt
5.13 marca2016Rosja CzajkowskijSnieżynkaK-125HS-140132,5 m128,0 m262,7 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2NotaLok.StrataZwycięzca
1.12 stycznia2014Francja CourchevelTremplin Le PrazK-90HS-9694,0 m96,0 m273,0 pkt2.5,1 pktRok Justin
2.7 lutego2014Stany Zjednoczone Iron MountainPine MountainK-120HS-133126,0 m129,0 m247,6 pkt2.3,9 pktKlemens Murańka
3.14 lutego2014Niemcy BrotterodeInselbergschanzeK-105HS-117116,0 m115,5 m272,2 pkt1.–
4.15 lutego2014Niemcy BrotterodeInselbergschanzeK-105HS-117111,5 m108,0 m261,8 pkt2.1,3 pktManuel Fettner
5.16 lutego2014Niemcy BrotterodeInselbergschanzeK-105HS-117112,5 m112,5 m260,0 pkt1.–
6.15 lutego2015Finlandia LahtiSalpausselkäK-116HS-130121,0 m123,5 m271,3 pkt3.15,9 pktAnže Lanišek
7.13 grudnia2015Norwegia RenaRenabakkeneK-124HS-139134,0 m133,0 m264,6 pkt3.9,6 pktTilen Bartol
8.19 grudnia2015Finlandia RovaniemiOunasvaaraK-90HS-10098,0 m99,5 m266,2 pkt1.–
9.20 grudnia2015Finlandia RovaniemiOunasvaaraK-90HS-10094,0 m94,5 m247,8 pkt2.0,5 pktDavid Siegel
10.24 stycznia2016Japonia SapporoŌkurayamaK-120HS-134130,0 m124,0 m255,2 pkt2.23,5 pktJaka Hvala
11.30 stycznia2016Austria Bischofshofenim. Paula AusserleitneraK-125HS-140133,0 m139,0 m282,9 pkt1.–
12.12 marca2016Rosja CzajkowskijSnieżynkaK-125HS-140141,0 m134,5 m272,6 pkt2.10,2 pktMarkus Eisenbichler
13.13 marca2016Rosja CzajkowskijSnieżynkaK-125HS-140132,5 m128,0 m262,7 pkt1.–

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu sezonu 2020/2021

Sezon 2011/2012
Rovaniemi HS100Rovaniemi HS100Ałmaty HS140Ałmaty HS140Erzurum HS109Erzurum HS140Engelberg HS137Engelberg HS137Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Sapporo HS100Sapporo HS134Sapporo HS134Bischofshofen HS140Bischofshofen HS140Brotterode HS117Brotterode HS117Iron Mountain HS133Oslo HS106Oslo HS106Oslo HS106Wisła HS134Wisła HS134Predazzo HS134Predazzo HS134Kuopio HS127Kuopio HS127punkty
-------------------------321418
Sezon 2012/2013
Ałmaty HS140Ałmaty HS140Engelberg HS137Engelberg HS137Zakopane HS134Zakopane HS134Sapporo HS100Sapporo HS134Sapporo HS134Bischofshofen HS140Bischofshofen HS140Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Planica HS139Planica HS139Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Brotterode HS117Brotterode HS117Wisła HS134Wisła HS134Liberec HS100Liberec HS100Vikersund HS117Vikersund HS117Niżny Tagił HS100Niżny Tagił HS100punkty
--------------------424256----96
Sezon 2013/2014
Rena HS111Rena HS111Lahti HS130Lahti HS130Engelberg HS137Engelberg HS137Courchevel HS96Courchevel HS96Sapporo HS100Sapporo HS100Sapporo HS134Sapporo HS134Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Brotterode HS117Brotterode HS117Brotterode HS117Seefeld HS109Seefeld HS109Falun HS100Falun HS100Zakopane HS134Zakopane HS134Niżny Tagił HS134punkty
------621259282471214039--3812-601
Sezon 2014/2015
Rena HS111Rena HS139Rena HS139Engelberg HS137Engelberg HS137Wisła HS134Wisła HS134Sapporo HS100Sapporo HS134Sapporo HS134Planica HS139Planica HS139Zakopane HS134Zakopane HS134Brotterode HS117Lahti HS130Lahti HS130Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Seefeld HS109Seefeld HS109Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134punkty
-----410183914--42614631615239433922917410
Sezon 2015/2016
Rena HS111Rena HS111Rena HS139Rovaniemi HS100Rovaniemi HS100Engelberg HS137Engelberg HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Garmisch-Partenkirchen HS140Willingen HS145Willingen HS145Sapporo HS100Sapporo HS134Sapporo HS134Bischofshofen HS140Bischofshofen HS140Planica HS139Planica HS139Zakopane HS134Zakopane HS134Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Brotterode HS117Vikersund HS117Vikersund HS117Czajkowski HS140Czajkowski HS140punkty
79312----141528102110---------21754
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 -  – zawodnik nie wystartował  dq  – dyskwalifikacja

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
20125.
201414.
201527.
201655.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2Nota
1.28 września2014Norwegia TrondheimGranåsenK-124HS-140130,0 m132,5 m258,2 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2NotaLok.StrataZwycięzca
1.16 września2012Rosja CzajkowskijSnieżynkaK-125HS-140127,5 m133,5 m242,8 pkt3.8,5 pktWolfgang Loitzl
2.23 września2012Niemcy KlingenthalVogtland ArenaK-125HS-140139,0 m140,5 m282,1 pkt2.7,3 pktWolfgang Loitzl
3.28 września2014Norwegia TrondheimGranåsenK-124HS-140130,0 m132,5 m258,2 pkt1.–
4.4 lipca2015Słowenia KranjBauhenkK-100HS-109107,0 m104,5 m279,1 pkt2.13,8 pktDawid Kubacki

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu LPK 2020

2012
Stams HS115Stams HS115Kranj HS109Kranj HS109Krasnaja Polana HS140Krasnaja Polana HS140Kuopio HS127Kuopio HS127Lillehammer HS138Lillehammer HS138Czajkowski HS140Czajkowski HS140Klingenthal HS140Klingenthal HS140punkty
1620----14131066372346
2014
Kranj HS109Kranj HS109Wisła HS134Wisła HS134Kuopio HS127Kuopio HS127Frenštát pod Radhoštěm HS106Frenštát pod Radhoštěm HS106Klingenthal HS140Klingenthal HS140Stams HS115Stams HS115Trondheim HS140Trondheim HS140punkty
--------12161013111207
2015
Kranj HS109Kranj HS109Wisła HS134Wisła HS134Kuopio HS127Kuopio HS127Frenštát pod Radhoštěm HS106Frenštát pod Radhoštěm HS106Stams HS115Stams HS115Oslo HS106Oslo HS106Klingenthal HS140Klingenthal HS140punkty
26------3554--1422147
2016
Kranj HS109Kranj HS109Kuopio HS127Kuopio HS127Frenštát pod Radhoštěm HS106Frenštát pod Radhoštěm HS106Lillehammer HS138Lillehammer HS138Stams HS115Stams HS115Wisła HS134Wisła HS134Klingenthal HS140Klingenthal HS140punkty
713------------56
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 -  – zawodnik nie wystartował  dq  – dyskwalifikacja

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2009/2010245.
2010/2011niesklasyfikowany
2011/201276.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup

stan po zakończeniu sezonu 2020/2021

Sezon 2009/2010
VillachPredazzoPredazzoOberwiesenthalOberwiesenthalSzczyrbskie JezioroSzczyrbskie JezioroFalunFalunEinsiedelnEinsiedelnNotoddenNotoddenHarrachovHarrachovSzczyrkSzczyrkLauschaLauschaVillachKranjKranjZaōZaōCourchevelCourchevelpunkty
-----------------3329-------2
Sezon 2010/2011
VillachVillachSzczyrbskie JezioroSzczyrbskie JezioroÖrnsköldsvikÖrnsköldsvikFalunFalunEinsiedelnEinsiedelnNotoddenNotoddenSzczyrbskie JezioroSzczyrbskie JezioroSzczyrkSzczyrkKranjKranjRamsauRamsauRuhpoldingRuhpoldingZaōZaōpunkty
--------------------4854--0
Sezon 2011/2012
VillachVillachGérardmerGérardmerSzczyrkSzczyrkEinsiedelnEinsiedelnNotoddenNotoddenPredazzoPredazzoSzczyrkSzczyrkKranjKranjLiberecBrattleboroBrattleboroBaiersbronnBaiersbronnGarmisch-PartenkirchenGarmisch-Partenkirchenpunkty
----------1210--232515------78
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 -  − zawodnik nie wystartował  dq  – dyskwalifikacja

Uwagi

  1. ↑ a b Skład zespołu: Karl Geiger, Stephan Leyhe, Richard Freitag, Andreas Wellinger
  2. ↑ a b Skład zespołu: Selina Freitag, Constantin Schmid, Katharina Althaus i Karl Geiger
  3. ↑ a b Skład zespołu: Constantin Schmid, Stephan Leyhe, Markus Eisenbichler, Karl Geiger
  4. ↑ a b Skład zespołu: Karl Geiger, Richard Freitag, Stephan Leyhe, Markus Eisenbichler
  5. ↑ a b Skład zespołu: Katharina Althaus, Markus Eisenbichler, Juliane Seyfarth, Karl Geiger
  6. ↑ a b Skład zespołu: Pius Paschke, Severin Freund, Markus Eisenbichler, Karl Geiger
  7. ↑ a b Skład zespołu: Katharina Althaus, Markus Eisenbichler, Anna Rupprecht, Karl Geiger
  8. ↑ a b Skład zespołu: Constantin Schmid, Pius Paschke, Markus Eisenbichler, Karl Geiger
  9. ↑ a b Skład zespołu: Severin Freund, Andreas Wellinger, Markus Eisenbichler, Karl Geiger
  10. ↑ a b Skład zespołu: Karl Geiger, Michael Dreher, Tobias Löffler, Andreas Wellinger

Przypisy

  1. ↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2019-04-06].
  2. ↑ Andrzej Mysiak: Sobota w Planicy: Był rekord czy nie?. skokinarciarskie.pl, 2017-03-25. [dostęp 2019-04-06].
  3. ↑ Karl Geiger (Niemcy). skokinarciarskie.pl. [dostęp 2019-04-07].
  4. ↑ Katarzyna Socha: Murańka, Byrt oraz Słowiok ze złotymi medalami MŚ dzieci w Ga-Pa!. skijumping.pl, 2005-07-30. [dostęp 2013-05-01].
  5. ↑ GEIGER Karl - Athlete Information; Season 2010 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-04-06].
  6. ↑ GEIGER Karl - Athlete Information; Season 2012 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-04-06].
  7. ↑ Klasyfikacja Letniego Pucharu Kontynentalnego w sezonie 2012/2013. skijumping.pl. [dostęp 2019-06-29].
  8. ↑ a b c GEIGER Karl - Athlete Information; Season 2013 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-04-06].
  9. ↑ Tadeusz Mieczyński: Odmłodzony skład Niemców na Lillehammer. skijumping.pl, 2012-11-16. [dostęp 2011-11-24].
  10. ↑ Andrzej Mysiak: PŚ Lillehammer: Freund wyprzedził Morgensterna i Bardala, słaby występ Polaków. skokinarciaskie.pl, 2012-11-24. [dostęp 2011-11-24].
  11. ↑ Tadeusz Mieczyński: MŚJ w Libercu: Słoweńcy najlepsi, Polacy ze srebrem!. skijumping.pl, 2013-01-26. [dostęp 2013-01-27].
  12. ↑ GEIGER Karl - Athlete Information; Season 2014 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-04-06].
  13. ↑ GEIGER Karl - Athlete Information; Season 2015 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-04-13].
  14. ↑ GEIGER Karl - Athlete Information; Season 2016 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-04-06].
  15. ↑ a b c d e f g h GEIGER Karl - Athlete Information; World Cup Standings (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2021-05-09].
  16. ↑ Dominik Formela: PK w Czajkowskim: Geiger wygrywa konkurs, Hilde cały cykl. skijumping.pl, 2016-03-13. [dostęp 2019-06-29].
  17. ↑ GEIGER Karl - Athlete Information; Season 2017 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-04-06].
  18. ↑ a b c GEIGER Karl - Athlete Information; Season 2018 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-04-06].
  19. ↑ a b c d GEIGER Karl - Athlete Information; Season 2019 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-04-06].
  20. ↑ GEIGER Karl - Athlete Information; Grand Prix Standings (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2019-04-06].
  21. ↑ Adam Bucholz: PŚ w Willingen: R. Kobayashi wygrywa konkurs i Willingen Five, Żyła trzeci!. skijumping.pl, 2019-02-17. [dostęp 2019-04-06].
  22. ↑ a b c d e GEIGER Karl - Athlete Information; Season 2020 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2020-04-10].
  23. ↑ Adam Bucholz: PŚ w Predazzo: Geiger wygrywa i zostaje liderem cyklu, Kubacki trzeci!. skijumping.pl, 2020-01-11. [dostęp 2020-04-21].
  24. ↑ Adam Bucholz: PŚ w Sapporo: Triumf Y. Sato, Kubacki trzeci!. skijumping.pl, 2020-02-01. [dostęp 2020-04-21].
  25. ↑ a b GEIGER Karl - Athlete Information; Season 2021 (ang.). fis-ski.com. [dostęp 2021-05-09].
  26. ↑ Adam Bucholz: PŚ w Planicy: Geiger wygrywa finał sezonu, klasyfikację lotów oraz turniej Planica 7. skijumping.pl, 2021-03-28. [dostęp 2021-05-09].
  27. ↑ Dominik Formela: Geiger i Seyfarth mistrzami Niemiec. skijumping.pl, 2019-10-18. [dostęp 2020-04-10].
  28. ↑ Anna Szczepankiewicz: Mistrzostwa Niemiec: Althaus i Kraus triumfują w Oberstdorfie. skijumping.pl, 2013-10-05. [dostęp 2018-04-15].
  29. ↑ Dominik Formela: Wellinger mistrzem Niemiec. skijumping.pl, 2017-10-05. [dostęp 2019-05-29].
  30. ↑ Aleksandra Kruc: Freitag zwycięża w mistrzostwach Niemiec. skokinarciarskie.pl, 2014-09-06. [dostęp 2018-04-15].
  31. ↑ a b Dominik Formela: Eisenbichler mistrzem Niemiec, bezkonkurencyjni Bawarczycy. skijumping.pl, 2020-10-22. [dostęp 2021-05-09].
  32. ↑ Adrian Dworakowski: Ekipa z Bawarii drużynowym Mistrzem Niemiec. skijumping.pl, 2012-10-06. [dostęp 2019-05-29].
  33. ↑ Anna Szczepankiewicz: Mistrzostwa Niemiec: Bawarczycy obronili tytuł. skijumping.pl, 2013-10-06. [dostęp 2018-04-15].
  34. ↑ Deutsche Meisterschaften Teamspringen – Adler Skistadion Hinterzarten Rothaus Schanze HS 108 – 07.09.2014 – Teamspringen (niem.). sommerskispringen-hinterzarten.de, 2014-09-07. [dostęp 2018-04-15].
  35. ↑ Dominik Formela: Bawarczycy górą w Niemczech. skijumping.pl, 2016-10-21. [dostęp 2019-05-29].
  36. ↑ Dominik Formela: Bawarczycy najlepsi w Niemczech. skijumping.pl, 2018-07-14. [dostęp 2018-07-24].
  37. ↑ Adam Bucholz: Bawarczycy nokautują w konkursie drużynowym mistrzostw Niemiec. skijumping.pl, 2019-10-19. [dostęp 2020-04-10].
  38. ↑ Deutsche Meisterschaft 2015 Skisprung Team – Garmisch-Partenkirchen – 23. Oktober 2015 (niem.). rennmeldung.de, 2015-10-23. [dostęp 2018-04-15].
  39. ↑ Adam Bucholz: PŚ w Engelbergu: Pierwszy w karierze triumf Geigera, Żyła drugi!. skijumping.pl, 15 grudnia 2018. [dostęp 2021-11-29].
  40. ↑ Andrzej Mysiak: PŚ Ruka: Pierwsze zwycięstwo Laniska, Polacy bez przełamania. Skokinarciarskie.pl, 28 listopada 2021. [dostęp 2021-11-28].

Bibliografia

Medaliści olimpijscy w skokach narciarskich (duża skocznia indywidualnie)
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal

Olympic flag.svg
Skoczek.svg

Medaliści olimpijscy w skokach narciarskich (duża skocznia drużynowo)
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal

Olympic flag.svg
Skoczek.svg

Medaliści mistrzostw świata w skokach narciarskich (normalna skocznia indywidualnie)
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal

Skoczek.svg

Medaliści mistrzostw świata w skokach narciarskich (duża skocznia indywidualnie)
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal

Skoczek.svg

Medaliści mistrzostw świata w skokach narciarskich (duża skocznia drużynowo)
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal

Skoczek.svg

Medaliści mistrzostw świata w skokach narciarskich (normalna skocznia drużyn mieszanych)
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal

Skoczek.svg

Mistrzowie świata w lotach narciarskich
Indywidualnie
Drużynowo
Medaliści mistrzostw świata w lotach narciarskich (mamucia skocznia indywidualnie)
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal

Skoczek.svg

Medaliści mistrzostw świata w lotach narciarskich (drużynowo)
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal

Skoczek.svg

Zwycięzcy skoków narciarskich na Igrzyskach Narciarskich w Lahti
Wyróżnienia przyznawane przez Forum Nordicum
  • 1999: Bruno Moravetz
  • 2000: Matti Salmenkyllä
  • 2001: Rolf Arne Odiin
  • 2002: Evgen Bergant
  • 2003: Toni Nötzli
  • 2004: Hans-Reinhard Schäu
  • 2005: Uwe Jentzsch
  • 2006: Klaus Taglauer
  • 2007: Eberhard Thonfeld
  • 2008: Joachim Glaser
  • 2009: Werner Rabe
  • 2010: Kurt Matz
  • 2011: Dieter Janz
  • 2012: Christian Manzoni
  • 2013: Otto Giacomelli
  • 2014: Helmut Hanus
  • 2015: Heinz Prugger/Angelo Corradini
  • 2016: Jerzy Jakobsche
  • 2017: Uwe Wicher
  • 2018: Jo Schmid
  • 2019: Heike Gruner/Thorsten vom Wege
  • 2020: Stefan Schwarzbach
  • 2021: Tanja Winterhalter
Mistrzowie Niemiec w skokach narciarskich
Indywidualnie
Skocznia duża
indywidualnie
Skocznia normalna
indywidualnie
Drużynowo

Media użyte na tej stronie

Ski jumping pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Ski jumping
FIS Crystal Globe.svg
Autor: Staszek Szybki Jest, Licencja: CC BY-SA 4.0
Kryształowa Kula FIS
Silver medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Srebrny medal z pucharem.
Bronze medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Brązowy medal z pucharem.
Gold medal with cup.svg
Autor: Michał460, Licencja: CC BY-SA 3.0
Złoty medal z pucharem.
Silver medal.svg
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Draw of a silver medal, based in Olympic rings.svg.
The joining of the rings is not correct drawn.
Bronze medal.svg
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Drawing of a bronze medal, based on Olympic rings.svg.
FIS silver medal.png
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Srebrny medal FIS
FIS gold medal.png
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Złoty medal FIS
FIS bronze medal.png
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Brązowy medal FIS
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
Civil Ensign of Switzerland.svg
Flag of Switzerland at sea
Flag of Japan (bordered).svg
Flag of Japan (bordered, unrounded corners)
Flag of Slovenia (bordered).svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Olympic flag.svg
Olympic Movement flag

Proportions 2:3, created 1913, adopted 1914, first used 1920.

20190226 Seefeld SJ 4137.jpg
(c) Ailura, CC BY-SA 3.0 AT
Seefeld, February 26, 2019: FIS Nordic World Ski Championships, Ski Jumping Training Men.