Karl Kowalczewski
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 31 grudnia 1867 Czerniejewo | |
| Data i miejsce śmierci | 1927 Berlin | |
| Zawód, zajęcie | rzeźbiarz | |
Karl P. Kowalczewski (ur. 31 grudnia 1867 w Czerniejewie, zm. 1927) – niemiecki rzeźbiarz pochodzący z Wielkopolski.
Życiorys
Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie (Akademie der Künste) pod kierunkiem Ludwiga Manzla, po ukończeniu nauki pozostał na stałe w stolicy Niemiec. Tworzył rzeźby dekoracyjne, pomniki i popiersia, ponadto zajmował się medalierstwem. W 1909 został odznaczony prestiżową nagrodą akademicką „Rompreis”. Do dorobku artystycznego Karla Kowalczewskiego należy zaliczyć ok. sto portretów medalierskich i sześć plakiet w gipsie. Jednym z najbardziej znanych jego dzieł był odsłonięty 24 czerwca 1923 Pomnik poległych strzelców gwardii[a] na Bassinplatz, największym placu Poczdamu[1], po wojnie przeniesiony do koszar w Geltow, Schwielowsee.
Bratem artysty był Paul Ludwig Kowalczewski (1865–1910), również rzeźbiarz. Ich siostra Dorota była żoną nadburmistrza Wrocławia, Paula Mattinga[1].
Wybrana twórczość
- Gladiator (rzeźba, 1905),
- Zamyślona dziewczyna (rzeźba, 1906),
- Rybak (1906), (rzeźba)
- Fontanna Kupffanderów w Bydgoszczy (1908)
- Pomnik poświęcony poległym w 1914–1918 w Stargardzie (1924)
- Portret Ulricha von Wilamowitza-Moellendorffa.
Uwagi
- ↑ niem. Das Kriegerdenkmal 1914-18 für die Gefallenen des Garde-Jäger-Bataillons und seiner Kriegsformationen.
Przypisy
- ↑ a b Henryk Grzybowski, Paul Matting, burmistrz sukcesu i czasu wojny, „Ziemia Kłodzka”, nr 204, czerwiec 2011 r., s. 13.
Linki zewnętrzne
- Muzeum Początków Państwa Polskiego, „U źródła” Paul Ludwik Kowalczewski (1865-1910)
- Hanna Sowińska, 2009 - rok okrągłych rocznic, „Gazeta Pomorska” 8 stycznia 2009
Media użyte na tej stronie