Carlos Luis de Borbón

Carlos Luis de Borbón y Braganza
Ilustracja
ilustracja herbu
Karlistowski pretendent do tronu Hiszpanii (Karol VI)
Okres

od 18 maja 1845
do 2 czerwca 1860

Poprzednik

Carlos María Isidro de Borbón (Karol V)

Następca

Juan Carlos Maria Isidro de Borbón (Jan III)

Dane biograficzne
Dynastia

Burbonowie hiszpańscy

Data i miejsce urodzenia

31 stycznia 1818
Madryt

Data i miejsce śmierci

13 stycznia 1861
Triest

Ojciec

Carlos María Isidro de Borbón

Matka

Maria Franciszka de Bragança

Żona

Maria Karolina Sycylijska

Carlos Luis de Borbón y Braganza (ur. 31 stycznia 1818, zm. 13 stycznia 1861) – karlistowski pretendent do tronu Hiszpanii jako Karol VI po tym jak jego ojciec Carlos María Isidro, hrabia Molina abdykował w 1845 roku. Wtedy też przyjął tytuł hrabiego Montemolín.

Urodził się w Pałacu Królewskim, w Madrycie jako najstarszy syn Carlos Maríi Isidra i jego pierwszej żony – Marii Franciszki de Bragança. Jego pretensje do tronu doprowadziły do drugiej wojny karlistowskiej (1847-1849). Próba przedostania się do Hiszpanii skończyła się niepowodzeniem i Carlos Luis został aresztowany przez władze francuskie i wydalony do Anglii. Tam rezygnuje ze swoich pretensji do tronu, które przejmuje jego młodszy brat Don Juan, hrabia Montizón[1].

Po zerwaniu zaręczyn przez Angielkę Adelinę de Horsey, 10 lipca 1850, w Pałacu Królewskim w Casercie, Carlos Luis poślubił Marię Karolinę Sycylijską (ur. 1820), córkę króla Obojga SycyliiFranciszka I i hiszpańskiej infantki Marii Izabeli. W 1855 roku, po śmierci jego ojca, Carlos Luis otrzymał propozycję od hiszpańskiej pary królewskiej Izabeli II i jej męża don Francisca de Asís objęcia tronu hiszpańskiego, po ich abdykacji. Miało się to wiązać z małżeństwem jego spodziewanego potomka z córką pary królewskiej księżną Asturii Izabelą. Cały plan jednak był nierealny od samego początku, z powodu dużej opozycji wewnętrznej i zewnętrznej opozycji, w konsekwencji nie został wprowadzony w życie[2]. W 1860 roku razem ze swoim najmłodszym bratem Don Fernando, wylądował w Sant Carles de la Rápita w Katalonii, aby rozpocząć nowe powstanie karlistowskie. Powstanie zostało jednak szybko stłumione, a obaj bracia uwięzieni. Później zostali uwolnieni za cenę zrzeczenia się praw do tronu i zobowiązanie się do niepopierania ruchu karlistowskiego. Po wydostaniu się z więzienia pod naciskiem macochy Maríi Teresy, odwołują złożoną przysięgę[3]. W 1861 roku nagle i niespodziewanie, Carlos i jego żona Maria Karolina umierają na dżumę, wkrótce umiera też jego brat Fernando. Cała trójka została pochowana Trieście, w kaplicy świętego Karola Boromeusza – w Basilica di San Giusto. Politykę Carlosa kontynuował jego drugi brat – Don Juan, hrabia Montizón.

Przypisy

  1. Rojas 2001 ↓, s. 203.
  2. Rojas 2001 ↓, s. 211.
  3. Rojas 2001 ↓, s. 218-219.

Bibliografia

  • Carlos Rojas: Burbonowie pozbawieni tronu. Kraków: 2001.

Media użyte na tej stronie

Flag of Cross of Burgundy.svg
Autor: Ningyou., Licencja: CC-BY-SA-3.0
Flag with the cross of Burgundy (saltire). Also named Cross of Burgundy flag. It was used in the Catholic Monarchy and in its viceroyalties such as New Spain and Peru. It was also used by Spain as a military or king flag. Used by the Carlist movement.
Infante Carlos, Count of Montemolin.jpg
Infante Carlos of Spain, Count of Montemolin (Carlos VI)