Karol Perłowski

Karol Perłowski
Łoś
pułkownik pułkownik
Data urodzenia

1923

Data śmierci

3 grudnia 2010

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie,
Armia Krajowa

Jednostki

36 Pułk Piechoty Legii Akademickiej
Zgrupowanie Bartkiewicz

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Późniejsza praca

prezes rady naczelnej ŚZŻAK

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (od 1941, dwukrotnie)

Karol Perłowski ps. Łoś, (ur. 1923, zm. 3 grudnia 2010[1]) – pułkownik Wojska Polskiego i żołnierz AK, uczestnik powstania warszawskiego w Zgrupowaniu „Bartkiewicz”[2].

Żołnierz 36 pułku piechoty Legii Akademickiej. Odznaczony za udział w walkach w szeregach AK Krzyżem Walecznych[3], odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[4], a następnie Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[5]. W 2009 Rada Miejska w Trzebiatowie nadała mu tytuł honorowego obywatela tego miasta[6] na wniosek oficerów 36. Brygady Zmechanizowanej za starania, by brygada stacjonująca w Trzebiatowie nosiła tradycje Legii Akademickiej. Współpracował z Uniwersytetem Warszawskim, w 2008 odznaczony medalem tej uczelni[7].

W 2005 został prezesem rady naczelnej Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej[8], funkcję tę pełnił do 2008.

Przypisy

  1. Karol Perłowski, Warszawa, 07.12.2010 - nekrolog, nekrologi.wyborcza.pl [dostęp 2017-11-24] (pol.).
  2. Bartkiewicz (zgrupowanie). pw44.pl. [dostęp 2009-06-21].
  3. Zaświadczenie nr DK-317-2 z dnia 12 lipca 1994 r. wydane przez Departament Kard MON
  4. M.P. z 2004 r. nr 56, poz. 944
  5. M.P. z 2006 r. nr 43, poz. 460
  6. Uchwała nr XXXIV/335/09 z dnia 29 maja 2009 r. na stronie urzędu miasta. [dostęp 2009-06-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (5 marca 2016)].
  7. 90 lat później. uw.edu.pl. [dostęp 2009-06-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (8 września 2009)].
  8. Nowe władze Światowego Związku Żołnierzy AK. rp.pl. [dostęp 2009-06-21].

Media użyte na tej stronie

POL Krzyż Walecznych (1941) 2r BAR.svg
Baretka: Krzyż Walecznych (1941) nadany dwukrotnie.