Karpiak

Karpiak

Szczyt wzniesienia z ruinami zamku Karpień
Państwo	Polska
Pasmo	Sudety Wschodnie Góry Złote
Wysokość	782[1] m n.p.m.
Położenie na mapie Sudetów Karpiak
50°19′51,58″N 16°55′23,78″E/50,330994 16,923272

Karpiak – wzniesienie 782 m n.p.m. w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Wschodnichch, w Górach Złotych.

Położenie i opis

Wzniesienie położone na obszarze Śnieżnickiego Paruk Krajobrazowego w południowo-wschodniej części Gór Złotych, około 3,5 km na południowy wschód od centrum miejscowości Lądek-Zdrój, po zachodniej stronie od Przełęczy Karpowskiej^[2].

Kopulaste wzniesienie o zróżnicowanej rzeźbie i ukształtowaniu oraz stromych zboczach z mało wyrazistą prawie płaską powierzchnia szczytową. Wznosi się w środkowej części bocznego, miejscami skalistego grzbietu, odchodzącego od Kobylej Kopy w kierunku południowo-zachodnim, który stromo opada do Doliny Białej Lądeckiej^[2]. Wzniesienie wyraźnie wydzielają wykształcone górskie doliny. Od bliźniaczego wyższego wzniesienia Królówka, położonego ok. 750 m. po południowo-zachodniej stronie oddzielone jest niewielkim obniżeniem^[2]. Na szczycie wzniesienia znajdują się ruiny po dawnym zamku Karpień^[2]. Wzniesienie budują gnejsy gierałtowskie należące do jednostki geologicznej metamorfiku Lądka i Śnieżnika^[2]. Zbocza wzniesienia w dolnej części pokrywa niewielka warstwa młodszych osadów z okresu zlodowaceń plejstoceńskich^[2]. Cała powierzchnia zboczy wzniesienia porośnięta jest lasem świerkowym regla dolnego z niewielką domieszką drzew liściastych powierzchnię szczytową pozbawioną drzew porastają bujne trawy i paprocie^[2]. Zbocza wzniesienia przecina gęsta sieć leśnych dróg i znakowanych ścieżek spacerowych. U wschodniego podnóża wzniesienia, położona jest Przełęcz Karpowska^[2]. Położenie wzniesienia, kształt oraz mało wyraźny szczyt czynią wzniesienie trudno rozpoznawalnym w terenie.

Flora i fauna

Wypłukiwana zaprawa z murów zamkowych wzbogaca podłoże i sprzyja rozwojowi wapieniolubnej flory, np. paproci – zachyłki Roberta, i fauny - miedzianobrunatnego ślimaka nadobnego^[2].

Zamek

Na szczycie Karpiaka znajdują się pozostałości po dawnym zamku^[2]. Zamek został zdobyty i spalony przez husytów w 1428 roku podczas wojen husyckich. Zamek do roku 1513 pozostawał siedzibą rycerzy rozbójników, kiedy to całkowicie został zniszczony i od tamtego okresu pozostał w ruinie. Do obecnych czasów zachowały się niewielkie pozostałości murów i fundamentów. Nie zachowały się ślady innych przy zamkowych budowli. Całość obiektu zarośnięta jest trawą i paprociami. ^[3].

Zamek strzegł położonej w pobliżu Przełęczy Karpowskiej, przez którą prowadził dawniej trakt z Pragi do Krakowa zwany Solną Drogą^[2].

W 1885 roku na wzniesieniu w obrębie murów zamku zbudowano drewniana wieżę widokową, którą rozebrano w latach 1899-1900.

Podczas wykopalisk Karl Wehse kazał zrobić kamienną ławę^[4] i wykuć napis LOUIS SCHADOW PLATZ oraz inicjały RA,^[5] które do dziś widnieją na ławce.

Turystyka

Przez Karpiaka przechodzą piesze szlaki turystyczne^[6]:

• niebieski (E3) z Lądka-Zdroju (czas dojścia: 1:30 h, według oznaczeń PTTK-1:45) do Starego Gierałtowa (czas dojścia: 1:30 h),
• zielony z Przełęczy Gierałtowskiej (czas dojścia: 2 h) do Przełęczy Lądeckiej (czas dojścia: 1:30 h).

Przypisy

Bibliografia

• Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom 17 Góry Złote, red. Marek Staffa, Wydawnictwo I-BIS, Wrocław 1993, ISBN 83-85773-01-0.
• Masyw Śnieżnika, Góry Bialskie, Góry Złote, Krowiarki, mapa w skali 1:40 000, Wydawnictwo "Plan", Wrocław 2006, ISBN 83-60180-51-2.