Katastrofa górnicza w kopalni Wałbrzych

Katastrofa górnicza w Wałbrzychu
Ilustracja
Tablica pamiątkowa upamiętniająca katastrofę poległych górników na cmentarzu przy ulicy Moniuszki w Wałbrzychu
Państwo

 PRL

Miejsce

Wałbrzych

Rodzaj zdarzenia

wybuch metanu

Data

22 grudnia 1985

Godzina

15:10

Ofiary śmiertelne

18 osób

Ranni

10 osób

Położenie na mapie Polski w latach 1975–1991
Mapa konturowa Polski w latach 1975–1991, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „miejsce zdarzenia”
Ziemia50°47′N 16°17′E/50,783333 16,283333

Katastrofa górnicza w kopalni Wałbrzych – Katastrofa która miała miejsce 22 grudnia 1985 roku w KWK Wałbrzych w Wałbrzychu. Przyczyną był wybuch metanu. W jej wyniku zginęło 18 górników.

Przebieg katastrofy

Do katastrofy doszło około godziny 15.10. Wtedy dyspozytor ruchu kopalni Wałbrzych zauważył na tablicy informacyjnej centralki metanometrycznej wskazania uszkodzenia czujnika zawartości metanu oraz czujnika ciągłości pracy wentylatora lutniowego, zamontowanych w przekopie III-Zachód na oddziale wydobywczym G-3. Krótko później otrzymał telefon od sztygara zmianowego przebywającego w tym rejonie z informacją o wybuchu metanu na głębokości 671 metrów pod ziemią. Na miejsce dyspozytor natychmiast wezwał kopalnianych ratowników, a także zastępy z Okręgowej Stacji Ratownictwa Górniczego.

Eksplozja wywołała potężną falę uderzeniową. Temperatura wzrosła do około 2600 stopni Celsjusza, zaś ciśnienie do około 10 atmosfer. Nagromadzony metan podczas wybuchu zużył znajdujący się w wyrobisku tlen, tym samym zwiększając stężenie tlenku węgla. Ogień sięgnął stropu, czyli wysokości około 1,3 metra.

Wybuch zabił 18 górników. Ciało ostatniej ofiary odnaleziono dopiero po kilkunastu godzinach poszukiwań w kanale ściekowym, pod wózkiem do przewozu urobku. Ustalono, że próbował uciekać z miejsca katastrofy, ale zabłądził w jednym z korytarzy i ze względu na brak maski ochronnej udusił się pyłem węglowym. Wyrobisko upadowe o dwóch załamaniach uchroniło od śmierci pozostałych górników przebywających w pobliżu miejsca eksplozji, zaś dzięki zastosowaniu kurtyn pyłowych nie doszło do połączenia wybuchu metanu z wybuchem pyłu węglowego.

Lista ofiar

  1. Władysław Bancewicz (18 lat)
  2. Jan Bielicki (38 lat)
  3. Józef Czertarski (26 lat)
  4. Zygmunt Garnkowski (28 lat)
  5. Bogusław Haręża (21 lat)
  6. Janusz Juda (40 lat)
  7. Andrzej Kratiuk (28 lat)
  8. Henryk Mazurkiewicz (42 lata)
  9. Artur Mićko (19 lat)
  10. Zdzisław Siergiej (26 lat)
  11. Ryszard Sądzyński (23 lata)
  12. Paweł Słomski (23 lata)
  13. Zygmunt Słowikowski (39 lat)
  14. Roman Staśkiewicz (18 lat)
  15. Mirosław Sznajder (27 lat)
  16. Ryszard Szreiter (34 lata)
  17. Jacek Wiśniewski (21 lat)
  18. Tadeusz Wowk (24 lata)

Następstwa

Kilkanaście godzin po zdarzeniu na miejscu pojawili się wicepremier Zbigniew Szałajda oraz minister górnictwa i energetyki generał Czesław Piotrowski. Sejm uczcił pamięć zmarłych górników minutą ciszy. Do kraju napłynęły depesze kondolencyjne od państw socjalistycznych, m.in. z NRD, Czechosłowacji i Chińskiej Republiki Ludowej. Do wyjaśnienia przyczyn katastrofy powołano komisję rządową oraz komisję Wyższego Urzędu Górniczego. Po kilkunastotygodniowym śledztwie ustalono, że wybuch metanu był spowodowany przez iskrę z pantografu elektrowozu, a ponadto wyrobisko, w którym doszło do eksplozji, w wyniku rażących zaniedbań kierownictwa kopalni nie posiadało dobrej wentylacji. Osoby za to odpowiedzialne zostały ukarane dyscyplinarnie lub służbowo.

Zobacz też

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Poland (1975–1991) location map.png
Autor: Lukasb1992, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Poland (1975 – 1991)

Equirectangular projection, N/S stretching 160 %. Geographic limits of the map:

  • N: 55.2° N
  • S: 48.7° N
  • W: 13.8° E
  • E: 24.5° E
Wałbrzych cmentarz Moniuszki tablica poległym górnikom 27.07.2011 p.jpg
Autor: Przykuta, Licencja: CC BY-SA 3.0
Tablica upamiętniająca śmierć 18 górników KWK "Wałbrzych" na cmentarzu komunalnym w Wałbrzychu, ul. Moniuszki