Katon Młodszy

Katon Młodszy
Marcus Porcius Cato
Uticensis
Ilustracja
Rzeźba Katona Młodszego w Luwrze
Data urodzenia

95 p.n.e.

Data i miejsce śmierci

46 p.n.e.
Utyka

Przyczyna śmierci

samobójstwo

Zawód, zajęcie

filozof, polityk

Marek Porcjusz Katon (łac. Marcus Porcius Cato Uticensis; ur. 95 p.n.e., zm. 46 p.n.e.), zwany, dla odróżnienia od Katona Starszego, którego był prawnukiem, Katonem Młodszym (łac. Cato Minor) lub Katonem Utyceńskim (łac. Cato Uticensis) – polityk i filozof rzymski, stoik.

Jeden z przywódców partii senackiej i nieprzejednany zwolennik republiki. W swoich senackich wystąpieniach często posługiwał się metodą obstrukcji parlamentarnej, nie chcąc dopuścić do głosu politycznych przeciwników[1]. W 65 p.n.e. kwestor, w 54 p.n.e. pretor. Jako trybun ludowy swoim głosem przesądził o śmierci członków sprzysiężenia Katyliny (63 p.n.e.). Stanął po stronie Pompejusza w walce z Cezarem. Po klęsce Pompejusza znalazł się w Afryce, obejmując dowództwo w obronie miasta Utyki. Po klęsce w bitwie pod Tapsus, gdzie współdowodził wojskami senackimi, popełnił w Utyce samobójstwo, nie chcąc być świadkiem upadku republiki.

Zobacz też

Przypisy

Bibliografia

  • Gajusz Juliusz Cezar: Wojna domowa: Bellum Civile, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 1992, ISBN 83-229-0675-7.
  • Aleksander Krawczuk, Kronika starożytnego Rzymu, Warszawa: Iskry, 1994, ISBN 83-207-1432-X, OCLC 830052820.
  • Maciej Piegdoń: Krassus: polityk niespełnionych ambicji. Kraków: Towarzystwo Wydawnicze Historia Iagellonica, 2011. ISBN 978-83-62261-31-4. OCLC 803874180. (pol.).

Media użyte na tej stronie

Cato Utica Louvre LP2090.jpg
Caton d'Utique lisant le Phédon avant de se donner la mort (Cato of Utica reading the Phaedo before committing suicide). Carrara marble, 1840. Commissioned in 1832, the work was unfinished at Roman's death. Rude carried it on and finished the sculpture in 1840.