Kazimierz Łączyński
 pułkownik kawalerii | |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | do 1921 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | Stacja Odpoczynku dla Koni |
| Stanowiska | dowódca stacji |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
   | |
Kazimierz Łączyński rycerz herbu Nałęcz (ur. 1856, zm. 27 sierpnia 1922 w Jaśle) – pułkownik kawalerii Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się w 1856[1]. Został oficerem cesarskiej i królewskiej Armii. Na majora został awansowany ze starszeństwem z 1 listopada 1901 roku. W 1904 dowodził I dywizjonem c. i k. 6 Pułku Ułanów w Rzeszowie[2]. Brał udział w I wojnie światowej, służąc w stopniu pułkownika ułanów w Rzeszowie.
15 sierpnia 1919 został przyjęty do Wojska Polskiego z byłej armii austriacko-węgierskiej, w stopniu pułkownika ze starszeństwem z 10 marca 1916, i zaliczony do I Rezerwy[3]. 19 stycznia 1920 został przeniesiony z Głównego Kwatermistrzostwa Naczelnego Dowództwa WP do Stacji Odpoczynku dla Koni w Chodorowie na stanowisko dowódcy[4]. 29 maja 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu pułkownika, w kawalerii, w grupie oficerów byłej armii austriacko-węgierskiej. Był nadal dowódcą stacji[5]. Z dniem 1 maja 1921 został przeniesiony w stan spoczynku z prawem noszenia munduru[6].
Był właścicielem dóbr ziemskich[7]. Zmarł 27 sierpnia 1922 w Jaśle[7][8]. Został pochowany na cmentarzu komunalnym w Jaśle 29 sierpnia 1922[1].
Jego żoną była Wanda z domu de Lenie Younga (1871-1916)[1], z którą miał syna Włodzimierza (1898-1944), majora Wojska Polskiego[9]. W Jaśle zamieszkiwali przy ulicy Sokoła[7].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Franciszka Józefa na wstędze wojennej – 1917[10]
- Brązowy Medal Zasługi Wojskowej na czerwonej wstążce
- Brązowy Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii
- Krzyż za 25-letnią służbę wojskową dla oficerów
Przypisy
- ↑ a b c Kazimierz i Wanda Łączyńscy. jaslo.artlookgallery.com. [dostęp 2017-07-05].
- ↑ Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1905, Wiedeń grudzień 1904, s. 658, 766.
- ↑ „Dziennik Rozkazów Wojskowych” nr 87 z 3 września 1919 roku, poz. 3067.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk ↓, nr 3 z 31 stycznia 1920, s. 42.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 21 z 9 czerwca 1920 roku, s. 399.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 23 kwietnia 1921 roku, s. 821.
- ↑ a b c Nekrologia. Kazimierz Nałęcz Łączyński. „Słowo Polskie”, s. 6, Nr 197 z 1 września 1922.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 59 z 30 grudnia 1922, s. 953.
- ↑ Jan Łączyński: Mjr Włodzimierz Łączyński. spmk.webserwer.pl. [dostęp 2016-03-25].
- ↑ Kronika. Odznaczenia. „Głos Rzeszowski”, s. 4, Nr 21 z 27 maja 1917.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
Media użyte na tej stronie
.png)
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.
It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.
After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
_as_used_for_Signum_Laudis.gif)
Baretka Signum laudis
Autor: LuigiXIV, Licencja: CC BY-SA 3.0
Nastrino da Cavaliere dell'Ordine Imperiale di Francesco Giuseppe (Austria)
Autor: Mimich, Licencja: CC BY-SA 3.0
Military Medal for 50 years of reign of Emperor Franz Joseph (=Signum Memoriae)
Naramiennik pułkownika Wojska Polskiego (1919-39).
Autor: Skukifish, Licencja: CC BY-SA 3.0
Militärdienstzeichen austriaca con corona in argento per 25 anni di servizio attivo nell'esercito