Kazimierz Smoleński

Kazimierz Smoleński
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 marca 1876
Mława, Królestwo Polskie

Data i miejsce śmierci

7 maja 1943
Warszawa, Polska pod okupacją III Rzeszy

Zawód, zajęcie

chemik, technolog

Narodowość

polska

Tytuł naukowy

profesor

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Kawaler Orderu Korony (Belgia)
Symboliczny grób Kazimierza Smoleńskiego na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (marzec 2012)

Kazimierz Smoleński (ur. 4 marca 1876 w Mławie, zm. 7 maja 1943 w Warszawie) – polski chemik oraz technolog, profesor Politechniki Warszawskiej, członek Polskiej Akademii Umiejętności.

Życiorys

W roku 1901 ukończył Petersburski Państwowy Instytut Technologiczny[1], a w 1907 roku został powołany na stanowisko docenta cukrownictwa na tej uczelni. W 1916 mianowany profesorem nadzwyczajnym Instytutu Technologicznego w Piotrogrodzie. W 1919 powrócił do odrodzonej Polski gdzie 15 maja został mianowany profesorem zwyczajnym Politechniki Warszawskiej[2]. Objął Katedrę Technologii Chemicznej Ogólnej Organicznej i Technologii Węglowodanów, a od 1936 Zakład Technologii Ogólnej Organicznej i Technologii Węglowodanów[3]. Zdobył międzynarodowe uznanie w dziedzinie chemii cukrów[4]. Był też jednym z pierwszych technologów, który przewidywał rozwój chemii w oparciu o surowce petrochemiczne, głównie etylen.

W roku 1933 został członkiem Tymczasowego Komitetu Doradczo-Naukowego[5].

Na zlecenie polskiego rządu podjął w okresie międzywojennym prace w kierunku aromatyzacji ropy naftowej[6]. Jako jeden z pierwszych naukowców w Polsce zajmował się tworzywami sztucznymi[7]. Zajmował się praktycznymi procesami technologicznymi w tym zakresie stając się w okresie międzywojennym m.in. twórcą metod produkcji styrenu i polistyrenu. W latach 20. XX w. otrzymał chlorek winylu oraz jego polimery. Był autorem ponad 170 prac naukowych[8].

W czasie okupacji wykładał na tajnym wydziale chemii Politechniki Warszawskiej. 3 listopada 1942 w trakcie wykładu został aresztowany przez Gestapo w związku z aresztowaniem córki Anny Smoleńskiej. Osadzony wraz z całą rodziną na Pawiaku przez ponad pół roku był poddawany torturom. Rozstrzelany w bramie domu przy ulicy Dzielnej 21 w Warszawie wraz z kilkudziesięcioma więźniami Pawiaka w pierwszej masowej egzekucji w ruinach getta warszawskiego. Symboliczny grób znajduje się na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 221-1-21)[9].

Ordery i odznaczenia

Upamiętnienie

Został uhonorowany w zbiorowym upamiętnieniu chemików polskich na grobowcu prof. dr. Wandy Polaczkowej i Heleny Czarnodolowej (wdów po chemikach) na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie; pod głównym napisem Tu umarli żyją umieszczono dedykację o treści: Oto mogiła chemików, których prochy w latach 1939–45 rozsiane zostały przez wroga nie znalazły miejsca w polskiej ciszy cmentarnej[11].

Przypisy

  1. Księga pamiątkowa inżynierów technologów Polaków wychowańców Instytutu Technologicznego w Petersburgu (w rocznicę stulecia uczelni), Warszawa 1933, s. 97 [dostęp 2018-08-19].
  2. Krystyna Kabzińska. Chemików polskich start w niepodległość. „Kwartalnik Historii Nauki i Techniki”. 36/1, s. 71–86, 1991. [dostęp 2014-02-15]. 
  3. Historia kierunku Technologia Chemiczna. ch.pw.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-12)]. Politechniki Warszawskiej.
  4. Krystyna Kabzińska: Rozwój technologii cukrownictwa i rola Kazimierza Smoleńskiego. W: Historyczny rozwój procesów technologicznych i wpływ metod badawczych na rozwój chemii. Materiały II Szkoły Historii Chemii, Karpacz, 19–23 maja 1986. Roman Mierzecki (red.). Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1988, s. 119. ISBN 83-04-02886-7.
  5. Maciej Bossak: Tymczasowy Komitet Doradczo-Naukowy. [dostęp 2018-03-2o].zły zapis daty dostępu
  6. Kazimierz Smoleński (1876–1943). „Przemysł Chemiczny”. 37 (4), s. 282, 1958. 
  7. Pawiak był etapem. Wspomnienia z lat 1939–1944, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1987, ISBN 8220538475, s. 502.
  8. Maciej Iłowiecki, Dzieje nauki polskiej, Warszawa: Interpress, 1981, s. 266, ISBN 83-223-1876-6, OCLC 830296583.
  9. Cmentarz Stare Powązki: MARIA SMOLEŃSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2020-04-15].
  10. M.P. z 1929 r. nr 278, poz. 644 „za działalność naukową w dziedzinie technologji cukrownictwa i pyrogenizacji ropy naftowej”.
  11. Cmentarz Stare Powązki: POLACZKOWA, CZARNODOLOWA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2017-02-28].

Bibliografia

  • Krystyna Kabzińska Chemia organiczna. Podręcznik dla techników chemicznych wszystkich specjalności WSiP 1988.
  • Sylwetki profesorów Politechniki Warszawskiej, Kazimierz Smoleński (1876–1943), Pracownia Historyczna BGPW, Warszawa, 1983.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Kazimierz Smoleński.jpg
Kazimierz Smoleński (1876-1943) – chemik, profesor Politechniki Warszawskiej (b. dziekan Wydziału Chemicznego PW), członek Polskiej Akademii Umiejętności. Aresztowany przez Niemców wraz z całą rodziną w dniu 3 listopada 1942. Prawdopodobnie zamordowany w ruinach getta warszawskiego w dniu 13 maja 1943.
Kazimierz i Anna Smoleńscy grób.JPG
Autor: Mateusz Opasiński, Licencja: CC BY-SA 3.0
Symboliczny grób Kazimierza Smoleńskiego i jego córki Anny Smoleńskiej na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (marzec 2012)
BEL Kroonorde Ridder BAR.svg
Baretka: Order Korony – Kawaler (Belgia).
(Ordre de la Couronne – Chevalier).
(De Kroonorde – Ridder).