Kazimierz Zawada
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| profesor nauk prawnych | |
| Specjalność: prawo cywilne | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Habilitacja | |
| Profesura | |
| uniwersytet | |
Kazimierz Zawada (ur. 8 lutego 1951 w Mędrzechowie) – polski prawnik, profesor nauk prawnych, sędzia Sądu Najwyższego w Izbie Cywilnej. Specjalizuje się w zagadnieniach dotyczących przelewu wierzytelności i papierów wartościowych.
Życiorys
Absolwent Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego (1973). Po trzyletniej aplikacji sądowej zdał egzamin sędziowski. Stopień doktora nauk prawnych uzyskał w 1982, a habilitację w zakresie prawa cywilnego w 1990. Od 2001 profesor nauk prawnych. Pracownik naukowy Katedry Prawa Prywatnego Międzynarodowego na macierzystej uczelni. Prowadzi wykłady z prawa wekslowego i czekowego.
Uczestnik prac Centrum Obywatelskich Inicjatyw Ustawodawczych Solidarności[1].
Ważniejsze prace naukowe
- Przyrzeczenie publiczne w polskim prawie cywilnym, Warszawa 1987,
- Umowa przelewu wierzytelności, Kraków 1990,
- Ochrona dłużnika przy przelewie wierzytelności, Kraków 1992,
- Prawo papierów wartościowych, Kraków 1992 (współautor),
- Komentarz do kodeksu cywilnego, C.H. Beck, Warszawa 2000 (współautor).
Przypisy
- ↑ Kazimierz Barczyk, Stanisław Grodziski, Stefan Grzybowski: Obywatelskie Inicjatywy Ustawodawcze Solidarności 1980-1990. Warszawa: Kancelaria Sejmu, 2001. ISBN 83-7059-503-0.