Kazuyoshi Ishii

Kazuyoshi Ishii
石井 和義
Data i miejsce urodzenia

10 czerwca 1953
Uwajima

Zawód, zajęcie

fundator i prezydent K-1

Narodowość

japońska

Kazuyoshi Ishii (jap. 石井 和義 Ishii Kazuyoshi; ur. 10 czerwca 1953 w Uwajimie) – japoński mistrz karate Seidō-kaikan (Seidokan), fundator i pierwszy prezydent K-1.

Życiorys

Ishii rozpoczął treningi karate kyokushin w 1969 roku, będąc wtedy jednym z uczniów Hideyuki Ashihary. W 1979 roku opuścił Kyokushin-kaikan, a rok później założył w Osace własną szkołę karate, której nadał nazwę Seidōkan. Wkrótce organizacja Ishiiego objęła swoim działaniem cały region Kansai. W 1982 roku Ishii zorganizował w Osace po raz pierwszy turniej All Japan Karate-do, który był emitowany w telewizji. W 1985 roku Seidō-kaikan stała się organizacją międzynarodową, otwierając swój oddział w Stanach Zjednoczonych. W kolejnych latach Ishii organizował na terenie Japonii wiele turniejów karate, wychowując takich mistrzów jak Masaaki Satake czy Toshiyuki Yanagisawa[1].

W 1993 roku, chcąc stworzyć system walki, dzięki któremu stanie się możliwa bezpośrednia rywalizacja karateków Seidō-kaikan z przedstawicielami innych sztuk i sportów walki, założył organizację K-1. W ciągu kilku lat zdobyła w Japonii dużą popularność, a podczas gal udział brało po kilkadziesiąt tysięcy ludzi[2].

W 2002 roku Kazuyoshi Ishii został oskarżony o uchylanie się od płacenia podatków i zatajenie dochodów o równowartości ponad 7,8 mln dolarów. W wyniku postawionych mu zarzutów, 28 grudnia tego samego roku odszedł ze stanowiska prezydenta K-1, a jego miejsce zajął Sadaharu Tanikawa[3]. W 2004 roku usłyszał wyrok 22 miesięcy pozbawienia wolności, którego karę później, w listopadzie 2005 podtrzymał Japoński Sąd Najwyższy. Ze względu na jego zły stan zdrowia karę rozpoczął odbywać dopiero w lipcu 2007. Według japońskich mediów, Ishii został wypuszczony na wolność w sierpniu 2008 za jego dobre sprawowanie, po odbyciu 13 miesięcy[4].

W 2011 roku założył organizację FIKA, mającą promować amatorskie turnieje na zasadach K-1 wśród japońskiej młodzieży[5]. Na początku 2012 roku sprzedał całość należących do siebie praw do organizacji K-1 firmie Emcom Entertainment[6][7].

Przypisy

  1. ↑ What is K-1?, [w:] K-1 Organization [online], www.k-1.co.jp [dostęp 2008-08-27] [zarchiwizowane z adresu 2008-09-12] (ang.).
  2. ↑ Josh Tyrangiel, Turning the Martial Arts Into Mondo Mayhem, [w:] Time [online], www.time.com, 26 sierpnia 2001 [dostęp 2008-08-27] [zarchiwizowane z adresu 2013-04-28] (ang.).
  3. ↑ Announcement to K-1 International Fans, k-1.co.jp [dostęp 2009-07-25] (ang.).
  4. ↑ Jordan Breen, K-1 founder Ishii free, industry shake-up imminent?, [w:] Sherdog [online], www.sherdog.com, 8 sierpnia 2008 [dostęp 2008-08-27] (ang.).
  5. ↑ 新 K-1のスタート及び、国際 K-1連盟の設立について, [w:] Federation International K-1 Association [online], www.fika-world.com, 2 listopada 2011 [dostęp 2020-04-09] [zarchiwizowane z adresu 2011-11-11] (jap.).
  6. ↑ Andreas Georgiou, K-1 Global releases confusing statement on GLORY and UFC Fight Pass, [w:] MMA Plus [online], www.mmaplus.co.uk, 15 lutego 2016 [dostęp 2020-04-09] (ang.).
  7. ↑ Jose Serrano, K-1 and GLORY: The Rise and Fall of Kickboxing’s Biggest Promotions, [w:] SCI Fighting [online], www.scifighting.com, 28 października 2013 [dostęp 2020-04-09] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-19] (ang.).

Linki zewnętrzne