Kelly Evernden
| Państwo |  Nowa Zelandia |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 21 września 1961 Gisborne |
| Wzrost | 175 cm |
| Masa ciała | 70 kg |
| Gra | praworęczny, oburęczny bekhend |
| Status profesjonalny | 1985 |
| Zakończenie kariery | 1994 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 3 |
| Najwyżej w rankingu | 31 (6 listopada 1989) |
| Australian Open | QF (1987) |
| Roland Garros | 1R (1991) |
| Wimbledon | 3R (1987) |
| US Open | 3R (1985, 1987) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 5 |
| Najwyżej w rankingu | 19 (18 lipca 1988) |
| Australian Open | QF (1988) |
| Roland Garros | 2R (1987, 1988) |
| Wimbledon | QF (1988, 1991) |
| US Open | QF (1992) |
Kelly Evernden (ur. 21 września 1961 w Gisborne) – nowozelandzki tenisista, reprezentant kraju w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Seulu (1988).
Kariera tenisowa
Jako zawodowy tenisista Evernden występował w latach 1985–1994.
W grze pojedynczej zwyciężył w 3 turniejach rangi ATP World Tour oraz awansował do 4 finałów. W rozgrywkach wielkoszlemowych w singlu najdalej doszedł do ćwierćfinału w 1987 roku podczas Australian Open, gdzie został pokonany przez Wally'ego Masura.
W grze podwójnej Evernden triumfował w 5 imprezach ATP World Tour, a także uczestniczył w 3 finałach.
W 1988 roku wystartował w igrzyskach olimpijskich w Seulu[1]. Z gry pojedynczej odpadł w drugiej rundzie wyeliminowany przez Amosa Mansdorfa. W deblu dotarł do ćwierćfinału, w parze z Bruce’em Derlinem. Nowozelandzki duet przegrał ze Stefanem Edbergiem i Andersem Järrydem, późniejszymi brązowymi medalistami.
W latach 1985–1994 Evernden reprezentował Nową Zelandię w Pucharze Davisa. Rozegrał w zawodach łącznie 54 pojedynki, z których połowę wygrał.
W rankingu gry pojedynczej Evernden najwyżej był na 31. miejscu (6 listopada 1989), a w klasyfikacji gry podwójnej na 19. pozycji (18 lipca 1988).
Finały w turniejach ATP World Tour
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (3–4)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 13 października 1985 | Brisbane | Dywanowa (hala) |  Paul Annacone | 3:6, 3:6 |
| Finalista | 2. | 15 grudnia 1985 | Sydney | Trawiasta |  Henri Leconte | 7:6, 2:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 1. | 21 czerwca 1987 | Bristol | Trawiasta | Tim Wilkison | 6:4, 7:6 |
| Zwycięzca | 2. | 11 października 1987 | Brisbane | Twarda (hala) |  Eric Jelen | 3:6, 6:1, 6:1 |
| Zwycięzca | 3. | 8 stycznia 1989 | Wellington | Twarda |  Shūzō Matsuoka | 7:5, 6:1, 6:4 |
| Finalista | 3. | 22 października 1989 | Wiedeń | Dywanowa (hala) | Paul Annacone | 7:6, 4:6, 1:6, 6:2, 3:6 |
| Finalista | 4. | 26 sierpnia 1990 | Schenectady | Twarda |  Ramesh Krishnan | 1:6, 1:6 |
Gra podwójna (5–3)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 6 kwietnia 1986 | Kolonia | Twarda (hala) | Chip Hooper |  Jan Gunnarsson Peter Lundgren | 6:4, 6:7, 6:3 |
| Zwycięzca | 2. | 11 października 1987 | Brisbane | Twarda (hala) | Matt Anger |  Broderick Dyke Wally Masur | 7:6, 6:2 |
| Zwycięzca | 3. | 28 lutego 1988 | Filadelfia | Dywanowa (hala) | Johan Kriek | Kevin Curren Danie Visser | 7:6, 6:3 |
| Finalista | 1. | 13 sierpnia 1989 | Livingston | Twarda | Sammy Giammalva Jr. | Tim Pawsat Tim Wilkison | 5:7, 3:6 |
| Zwycięzca | 4. | 20 sierpnia 1989 | Montreal | Twarda | Todd Witsken | Charles Beckman Shelby Cannon | 6:3, 6:3 |
| Finalista | 2. | 22 października 1989 | Wiedeń | Dywanowa (hala) | Paul Annacone | Jan Gunnarsson Anders Järryd | 2:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 5. | 7 stycznia 1990 | Wellington | Twarda |  Nicolás Pereira |  Sergio Casal Emilio Sánchez | 6:4, 7:6 |
| Finalista | 3. | 26 kwietnia 1992 | Seul | Twarda | Brad Pearce | Gary Muller Kevin Curren | 6:7, 4:6 |
Przypisy
- ↑ Kelly Evernden Bio, Stats, and Results, Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2017-12-05] [zarchiwizowane z adresu 2008-12-11] (ang.).
Bibliografia
- Profil na stronie ATP (ang.). Association of Tennis Professionals. [dostęp 8 lutego 2014].
- Profil na stronie ITF (ang.). International Tennis Federation. [dostęp 8 lutego 2014].
- Profil na stronie Pucharu Davisa (ang.). Davis Cup. [dostęp 8 lutego 2014].
Media użyte na tej stronie
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
.svg)
Flag of South Africa, also known as the Oranje-Blanje-Blou, used from 31 maja 1928 until 27 kwietnia 1994