Keravnos

Keravnos (Κεραυνός)
ilustracja
Historia
Stocznia

AG Vulcan Stettin

Położenie stępki

1911

Wodowanie

22 maja 1912

Zamówiony dla  Kaiserliche Marine
Nazwa

V-5

 Wasilikon Naftikon
Nazwa

Keravnos

Wejście do służby

10 października 1912[1]

 Marine nationale
Nazwa

Keravnos

Wejście do służby

grudzień 1916

Wycofanie ze służby

1918

 Wasilikon Naftikon
Nazwa

Keravnos

Wejście do służby

1918

Wycofanie ze służby

1919

Los okrętu

złomowany

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

projektowa 569 ton
pełna 697 ton

Długość

71,1 m

Szerokość

7,6 m

Zanurzenie

3,1 m

Napęd
2 turbiny parowe Vulkan o mocy 17.109 KM, 4 kotły AEG-Vulcan, 2 śruby
Prędkość

32 węzłów

Zasięg

1190 Mm przy 17 w

Uzbrojenie
2 działa 88 mm
4 wyrzutnie torped 500 mm
Załoga

74

Keravnos (gr: Κεραυνός) – grecki niszczyciel niemieckiego typu V 1, służący w greckiej marynarce wojennej w latach 1912-1919.

Okręt był jednym z sześciu okrętów typu V 1 (typu 1911) zamówionych przez niemiecką marynarkę wojenną. Został zwodowany 22 maja 1912 roku w stoczni AG Vulcan Stettin w Szczecinie[2]. Okręt początkowo miał wejść w skład marynarki niemieckiej pod oznaczeniem V 5, jednakże przed wejściem do służby został w lipcu 1912 sprzedany Grecji, przed wybuchem I wojny bałkańskiej, wraz z niszczycielem "Nea Genea"[3]. Otrzymał nazwę "Keravnos" (pol. Piorun).

"Keravnos" osiągnął gotowość bojową w grudniu 1912[4]. Był używany bojowo podczas I wojny bałkańskiej. Podczas I wojny światowej, z obawy przed przystąpieniem neutralnej Grecji do wojny po stronie państw centralnych, okręt został razem z całą flotą grecką przejęty w grudniu 1916 przez marynarkę francuską, która użytkowała go w latach 1917-1918 na Morzu Śródziemnym. W ostatnich miesiącach wojny wraz wejściem Grecji w skład ententy okręt został zwrócony pod grecką banderę i wykonywał zadania patrolowe na Morzu Egejskim.

"Keravnos" został wycofany ze służby w 1919 roku i sprzedany na złom w 1921[2]. Według niektórych źródeł, złomowany został w 1927[5].

Przypisy

  1. Data dzienna za grecką Wikipedią [dostęp 5-5-2010]
  2. a b R. Gardiner i in. (op.cit.)
  3. R. Gardiner i in. (op.cit.). Według S.W. Trubicyn (op.cit.) "Keravnos" to V 6, wodowany w lutym 1912 (według R. Gardiner V 6 to "Nea Genea").
  4. Jan Gozdawa-Gołębiowski, Od wojny krymskiej do bałkańskiej, Gdańsk: Wydaw. Morskie, 1985, s. 450, ISBN 83-215-3259-4, OCLC 830182417.
  5. S.W. Trubicyn (op.cit.)

Bibliografia

  • Robert Gardiner, Randal Gray (red.): Conway's All The World's Fighting Ships 1906-1921. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1985, s. 386. ISBN 978-0-87021-907-8.
  • (ros.) S.W. Trubicyn, Eskadriennyje minonoscy i minonoscy Giermanii (1871-1918 gg.), Sankt Peteresburg, 2000, s.52-53

Media użyte na tej stronie

War Ensign of Germany (1903–1919).svg
War Ensign of the en:German Empire from 1903-1919 (correction of date shown on image which shows 1918). Based on image of coat of arms at [1]. Currently unable to add further details for crown or further details to sceptor due to lack of high-quality images of the coat of arms.
German-V-class-destroyers-silhouette.gif
Autor: Oryginalnym przesyłającym był Argos'Dad z angielskiej Wikipedii, Licencja: CC-BY-SA-3.0
www.hellasarmy.gr/naftiko
Naval Ensign of the Kingdom of Greece.svg

An SVG version of Naval Ensign of the Kingdom of Greece.png
made out of Flag of Greece.svg and crown of [[Image:Standard_of_Royal_Family_of_Greece_(1936-1967).svg

|50px]]
Ensign of France.svg
Marine Nationale and French merchant ensign. Used from 1794 to 1814/1815, and from 1848 to present.
Notice that its proportions differ from those of the French civil flag. (ensign : 30:33:37, civil : 1/3,1/3,1/3)