Ketonuria

Ten artykuł od 2009-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Ketonuria, acetonuria, ketoaciduria– stan, gdy w moczu pojawiają się ciała ketonowe. W praktyce tym ketonem jest aceton, który dzięki charakterystycznemu zapachowi jest łatwo wyczuwalny w moczu w przypadku znacznego jego stężenia, czemu dodatkowo towarzyszy podwyższenie stężenia ketonów we krwi (tzw. ketonemia), która powoduje powstanie kwasicy metabolicznej, a sam aceton może być wyczuwany w powietrzu wydechowym.

Biochemicznie do nadmiaru ketonów w organizmie dochodzi, gdy acetylokoenzym A nie może zostać zutylizowany w cyklu Krebsa.

Natomiast klinicznie do nadmiaru produkcji ketonów dochodzi w 2 sytuacjach:

• niemożności spalenia cukrów z powodu niedoboru insuliny do czego dochodzi w niewyrównanej cukrzycy
• w przypadku nadmiernej β-oksydacji tłuszczów do czego może doprowadzić głód

U około 15% osób ketonuria występuje bez jakiejkolwiek przyczyny chorobowej. Inne rzadkie przyczyny ketonurii to glikozuria nerkowa, glikogenozy, dieta z niewielką zawartością węglowodanów lub dużą zawartością białka. Może się również pojawiać przejściowo w przypadku wymiotów lub gorączki.

Leczenie ketonurii jest objawowe, tzn. obowiązuje wyrównanie istniejących zaburzeń - wyrównanie poziomu glukozy, zaburzeń gospodarki kwasowo-zasadowej i wodno-elektrolitowej, czy zapewnienie odpowiedniego bilansu kalorycznego.

Zobacz też

• kwasica ketonowa

Bibliografia

• Youngson R., Collins; Słownik Encyklopedyczny; Medycyna, RTW, 1997 ISBN 83-86822-53-8