Kili Pemba Sherpa

Kili Pemba Sherpa, także Kilu Pemba Sherpa – nepalski wspinacz, himalaista, Szerpa^[1][2].

Życiorys

Urodził się w Nepalu na wysokości 4200 m. Karierę himalaisty rozpoczął wiosną 1996 z japońską wyprawą na Manaslu (8163 m). Tym razem nie stanął jeszcze na szczycie. W następnych latach brał udział w wielu międzynarodowych wyprawch na ośmiotysięczniki. Na wiosnę 2002 brał udział w kolejnej japońskiej wyprawie na Manaslu. Wtedy 21 kwietnia 2002 po raz pierwszy wszedł na szczyt ośmiotysięcznika. 1 października 2002 stanął na szczycie Czo Oju (8201 m)^[3]. Wiosną 2003 brał udział w norweskiej wyprawie na Mount Everest (8848 m). Wtedy 22 maja 2003 po raz pierwszy stanął na szczycie Mount Everestu^[4]. W kolejnych wyprawach organizowanych przez himalaistów z różnych państw wchodził na szczyty ośmiotysięczników (dane z końca 2021): kilkukrotnie Mount Everestu (24 maja 2004, 16 maja 2007, 21 maja 2008^[5][6], 19 maja 2013^[7][8], 19 maja 2016^[9][10], 14 maja 2018^[11][12], 20 maja 2019^[13][14], 12 maja 2021^[15]), Czo Oju (8201 m) 1 października 2005^[16], Sziszapangmy (8027 m) jesienią 2005, Manaslu (8163 m) 27 września 2009^[17][18] i 27 września 2021^[19], Dhaulagiri (8167 m) 13 maja 2010^[20][21] i 14 maja 2011^[22][23], Lhotse (8516 m) 25 maja 2012^[24], 29 kwietnia 2018^[25][26] i 14 maja 2019^[27][28]. Wchodził również na wiele niższych szczytów: Ama Dablam (6812 m), Baruntse (7152 m), Imja Tse (6189 m), Lobuje (6119 m)^[4]. Brał udział w zimowych ekspedycjach na Lhotse w sezonach 2004/05 i 2006/07 oraz na K2 w sezonie 2019/20^[1].

Był członkiem zespołu 10 Nepalczyków, którzy jako pierwsi zdobyli K2 zimą 16 stycznia 2021 roku^[29][30][31]. Na szczyt K2 wszedł wspomagając się tlenem z butli^[32]. Zespół powstał poprzez połączenie grupy Mingma G w skład której wchodził on sam, Dawa Tenji Sherpa oraz Mingma Gyalje Sherpa, znany jako Mingma G, organizator grupy i jej dyrektor, z grupą Nirmala Purji, do których dołączył Sona Sherpa z grupy Seven Summit Treks^[30][31]. Po zniszczeniach przez wiatr założonych obozów Nepalczycy z trzech wypraw zebrali grupę 10 osób do ataku szczytowego^[33].

Przypisy

Bibliografia

• The Himalayan Database (ang.). [dostęp 2021-02-05].
• Mountaineering in Nepal: Facts and figures, 2020. Kathmandu: Government of Nepal, Ministry of Culture, Tourism & Civil Aviation, Department of Tourism, May 2020. (ang.)