Złoty Pawilon
 Złoty pawilon w Kioto | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Kościół | |
| Data budowy | 1955 |
Położenie na mapie Kioto  | |
Położenie na mapie Japonii  | |
 35°02′22″N 135°43′45″E/35,039583 135,729203 | |
Złoty Pawilon[1] (jap. 金閣寺 Kinkaku-ji; Świątynia Złotego Pawilonu), oficjalna nazwa Rokuon-ji (jap. 鹿苑寺 Świątynia w Ogrodzie Jeleni) – świątynia zen w Kioto. Budynek reprezentuje tzw. kulturę Kitayama z okresu Muromachi.
Historia
Pierwotny budynek Złotego Pawilonu powstał w 1397 r. jako willa sioguna Yoshimitsu Ashikagi, na terenie jego posiadłości Kitayama[2]. Jego syn Yoshimochi Ashikaga przekształcił ją w świątynię buddyjską związaną ze szkołą Rinzai.
Świątynia spłonęła podczas wojny Ōnin.
W 1950 r. została podpalona przez psychicznie chorego, młodego mnicha, który następnie próbował popełnić samobójstwo na wzgórzu Daimon-ji. Wydarzenie to stało się motywem powieści Złota pagoda autorstwa Yukio Mishimy z 1956 r.
Obecna budowla pochodzi z 1955 r., ściany zewnętrzne pokryto płatkami złota w 1987 r. Zrekonstruowano również malowidła we wnętrzu. Świątynia jest położona nad stawem Kyōko-chi, na terenie parku utworzonego w stylu kaiyū (kaiyū-shiki), umożliwiającym jej podziwianie poprzez spacer wokół.
Złoty Pawilon w grudniu 1994 został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO jako część zespołu zabytkowego dawnego Kioto, Uji i Ōtsu.
Przypisy
- ↑ Egzonim wprowadzony na 96. posiedzeniu KSNG.
- ↑ Schirokauer, Lurie and Gay (2005), s. 106.
Bibliografia
- Tadeusz Barucki, Architektura Japonii, Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1988, ISBN 83-213-3390-7, OCLC 834567993.
- Jolanta Tubielewicz, Nara i Kioto, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1983, ISBN 83-221-0177-5, OCLC 749595522.
- Schirokauer, Conrad; Lurie, David; Gay, Suzanne (2005). A Brief History of Japanese Civilization. Wadsworth Publishing. ISBN 978-0-618-91522-4.
Linki zewnętrzne
| Kulturowe |
| ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Przyrodnicze |
|
- ↑ Wspólnie z Argentyną, Belgią, Francją, Niemcami, Indiami i Szwajcarią.
Media użyte na tej stronie
Symbol klasztoru do legendy mapy
Flag of the United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization (UNESCO)
Autor: , Licencja: CC BY-SA 4.0
Autor: Maximilian Dörrbecker (Chumwa), Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Japan
Equirectangular projection.
Geographic limits to locate objects in the main map with the main islands:
- N: 45°51'37" N (45.86°N)
- S: 30°01'13" N (30.02°N)
- W: 128°14'24" E (128.24°E)
- E: 149°16'13" E (149.27°E)
Geographic limits to locate objects in the side map with the Ryukyu Islands:
- N: 39°32'25" N (39.54°N)
- S: 23°42'36" N (23.71°N)
- W: 110°25'49" E (110.43°E)
- E: 131°26'25" E (131.44°E)
Kinkaku at Kinkakuji (Rokuonji), a Buddhist temple in Kyoto, Japan. I took this photo and contribute it to the public domain, although persons or organizations may retain rights to images in it.
Autor: Keith Pomakis, Licencja: CC BY-SA 2.5
Kinkakuji (the Golden Pavillion) in Kyoto, Japan.